Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

AΠO σπόντα



••• «Υπομονή, άλλα δυο χρόνια και φθάσαμε...», πού; • Μα πού αλλού, στην πολυπόθητη ανάκαμψη, εννοείται! • Με αυτή την ελπίδα προσπαθούν να κρατάνε τον κόσμο τους σε αναμονή, οι τροϊκανοί και οι της τρικομματικής κυβέρνησης, ευελπιστώντας σε ακόμα δυο χρόνια σχετικής εσωτερικής σταθερότητας • Μα οι πιο σοβαροί από αυτούς, κατά βάθος φοβούνται, διότι ξέρουν καλά τι σημαίνει να κάνουν φτερά από τις τσέπες όλων μας και συνεπώς και από την εσωτερική αγορά τα περιβόητα 11,5 δισ., με την ανεργία να καλπάζει προς το 30%...




••• Οικονομικοί αναλυτές, πάντως, ποντάρουν στη διετία, όχι ακριβώς με την έννοια της ανάκαμψης, αλλά με την έννοια μιας κάποιας σταθεροποίησης που θα έχει επέλθει στην αγορά, αφού θα έχουν ολοκληρωθεί τα διάφορα «ντιλ» των τραπεζών και η ανακεφαλαιοποίηση μαζί και με το νέο κούρεμα του χρέους

• Στη διετία, επίσης, ποντάρουν να έχουν προχωρήσει κάποιες σοβαρές ιδιωτικοποιήσεις και επενδύσεις, όπως για παράδειγμα το Ελληνικό, και τότε λένε μπορεί να αρχίζει κάτι να κινείται και στη δική μας αγορά, για παράδειγμα των ακινήτων...

••• Στο βάθος όμως και αυτοί προτιμούν να βλέπουν μόνο την υπεραισιόδοξη προοπτική, αφού στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει σε επίπεδο κοινωνίας θα καθορίσει και την εξέλιξη
• Δηλαδή, ακριβέστερα, αυτό που ωριμάζει, εγκυμονείται στο «κέντρο» της κοινωνικής δυναμικής και που αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσει

• Τι θα είναι αυτό που θα ξεσπάσει; • Μια θυελλώδης εκλογική αναμέτρηση, τύπου 1981;
• Μια θυελλώδης κοινωνική αναταραχή τύπου Ιουλιανών 1965;
• Ένας συνδυασμός και των δυο;

••• Σίγουρα, όπως πάει το πράγμα, αυτό που ωριμάζει είναι ένα «μπαμ» • Ένα σημείο «0»
• Απ’ όπου θα ξεκινήσει μια νέα φάση των εξελίξεων και όπου θα μπει επί τάπητος και το μέλλον του ευρώ ή εν πάση περιπτώσει της Ελλάδας μέσα στο ευρώ
• Μόνο εκεί, φυσικά, σε συνάρτηση και με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις, θα παιχθεί η γερή παρτίδα.
• Τότε το φάντασμα της κοινωνικής αναταραχής, πράγματι, θα πλανάται πάνω από την Ευρώπη • Και η Αριστερά θα πρέπει να προετοιμάζεται, κυρίως, για εκείνη τη μεγάλη στιγμή...