«ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ»
Ιδιαίτερα έντονες πιέσεις ασκούνται από κυρίαρχους κύκλους «επιφανών» επιχειρηματιών και εργολάβων της δημόσιας ζωής, καθώς και από σημαντική μερίδα του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου, στην κατεύθυνση της εμπέδωσης από τον πληθυσμό της ανάγκης, να υπάρξει «συναίνεση» για τη σωτηρία της πατρίδας. Σημαντική ωστόσο έμφαση δίνεται σε ενδεχόμενη λύση μιας «κυβέρνησης τεχνοκρατών», όπως λέγεται, η οποία μάλιστα παρουσιάζεται ως τη μόνη που θα μπορούσε να σώσει την καθημαγμένη χώρα.
ΜΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΑΣ
Οι ειδικοί και οι επιχειρηματίες τεχνοκράτες, οι άνθρωποι της αγοράς που δεν έχουν στο μυαλό τους το πολιτικό κόστος, θα μπορούσαν ενδεχομένως σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές που περνάει ο τόπος, να πάρουν τις επώδυνες μεν αλλά εντελώς απαραίτητες αποφάσεις που χρειάζονται για να αλλάξει η Ελλάδα όπως αρέσκεται να αναφέρει συχνά ο πρωθυπουργός. Τα πρώτα ονόματα αυτών των πετυχημένων επιχειρηματιών - τεχνοκρατών φιγουράρισαν στον Τύπο της περασμένης Κυριακής, αποδεικνύοντας πως ο κύκλος των αποτυχημένων κρατικοδίαιτων πλιατσικολόγων συμβούλων που λυμαίνονται τη δημόσια περιουσία και αμείβονται με παχυλότατους μισθούς παραμένει σταθερός, είτε έχουμε γαλάζιους είτε πράσινους διαχειριστές
Παράλληλα, παρατρεχάμενοι εξωνημένοι δημοσιογράφοι - φερέφωνα των αφεντικών τους, τόσο από τα... δελτία τρομοκράτησης όσο και από υποτίθεται σοβαρές εφημερίδες, αναπαράγουν το θέμα και πιέζουν για λύση σε αυτή την κατεύθυνση, πάντοτε σε αγαστή συνεργασία με τη συμμαχία των προθύμων: Τη… νεοπαγή πολιτικό Ντόρα Μπακογιάννη που θέλει να προσφέρει τις υπηρεσίες της στον τόπο, καθώς και τον εθνικό πρωταθλητή στην κυβίστηση Γιώργο Καρατζαφέρη. Ο «πρόεδρος», μάλιστα, απηυδισμένος από την ατολμία του πολιτικού συστήματος να αναλάβει τις ευθύνες του, λέει ότι σκέφτεται στα σοβαρά να αφήσει τα έδρανα της Βουλής για να ανοίξει ίσως… μάντρα αυτοκινήτων για απόσυρση.
Οι δυνάμεις που απεργάζονται μια «κυβέρνηση τεχνοκρατών», δεν δίστασαν ιδιαίτερα διά των πιο έξαλλων φερέφωνών τους που κατοικοεδρεύουν κατά παραλία μεριά, να ερμηνεύσουν και τα αιτήματα των χιλιάδων πολιτών που έχουν κατακλύσει τις πλατείες της χώρας με αιχμή αυτήν του Συντάγματος. Κάνοντας λοιπόν την ανάγκη φιλοτιμία δεν δίστασαν να αναφέρουν ότι αίτημά τους είναι …να κυβερνηθεί επιτέλους αυτός ο τόπος (!) αλλά το πολιτικό σύστημα δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται.
Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία, ότι το πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης που μας έφερε στο έσχατο αυτό σημείο, καταρρέει εκκωφαντικά και αδυνατεί να επιβάλει στο λαό τις λύσεις που έχει ανάγκη σήμερα το κεφάλαιο. Αυτό το γνωρίζουν οι κυρίαρχοι πολύ καλά και κατανοούν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από την επιβολή τους και με μεθοδεύσεις που συνιστούν ακόμα και γι’ αυτό το αστικό πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης, σαφές κοινοβουλευτικό πραξικόπημα και παραβίαση ακόμη και των δικών τους συνταγματικών πλαισίων.
Όμως η ορμητική εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο, η διαμόρφωση στην πράξη μιας παράλληλης «κάτω» Bουλής στην πλατεία Συντάγματος μαζί με την οργανωμένη αντίσταση διαρκείας των ταξικών δυνάμεων στο εργατικό κίνημα, μπορούν να μπουν φραγμός στο σχεδιασμό των αστικών επιτελείων και να ανοίξουν το δρόμο για την ανατροπή.
