Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία που βλέπουν το φως της
δημοσιότητας ολοένα και συχνότερα δείχνοντας την έκταση των ανατροπών που έχουν
συντελεστεί σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας τα τελευταία χρόνια και υπό την
διαβρωτική επίδραση των Μνημονίων.
Το βάθος των δυσμενών εξελίξεων φαίνεται για παράδειγμα
στους μισθούς. Με βάση στοιχεία του ΟΟΣΑ, τα πραγματικά εισοδήματα στην Ελλάδα
το 2011 μειώθηκαν σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο, το 2010, κατά 25,3%! Από
20.457 ευρώ που ήταν οι μέσες ακαθάριστες αποδοχές το 2010, έφθασαν σε ένα
χρόνο τα 15.729 ευρώ. Πρόκειται για μείωση πρωτοφανή που συναντάται μόνο σε
πολέμους και φυσικές καταστροφές. Συγκρίνοντας δε σε διεθνές επίπεδο το
εργατικό κόστος στην Ελλάδα, παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα, το ετήσιο
εργατικό κόστος στην Ελλάδα (28.580 ευρώ) δεν είναι μικρότερο μόνο απ’ όλες τις
χώρες του κέντρου αλλά και από πολλές χώρες της περιφέρειας, όπως η Ιρλανδία
(43.440 ευρώ), η Πορτογαλία (34.450 ευρώ) και η Σλοβενία (32.020 ευρώ).
Αποκαλυπτικά είναι επίσης και τα στοιχεία για την επέκταση
της ελαστικής εργασίας, όπως είδαν το φως της δημοσιότητας από το Σώμα
Επιθεωρητών Εργασίας. Ειδικότερα, και με χρονική περίοδο αναφοράς το πρώτο
τρίμηνο του 2012, οι μισές νέες προσλήψεις έγιναν για μερική ή εκ περιτροπής
απασχόληση, αύξηση κατέγραψαν οι μονομερείς μετατροπές ήδη υπαρχόντων συμβάσεων
πλήρους απασχόλησης σε μερικής, όπως επίσης και τα περιστατικά αδήλωτης
εργασίας, δηλαδής παράνομης, ανασφάλιστης απασχόλησης! Αρκεί να αναφερθεί ότι
ενώ το 2009 οι συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης αντιπροσώπευαν το 79% των
νέων συμβάσεων, το 2011 αντιπροσώπευαν το 59% και το πρώτο τρίμηνο του 2012 το
50%.
Φαίνεται επομένως ποιος έχει ωφεληθεί τα μέγιστα μέχρι
στιγμής από την εφαρμογή των Μνημονίων: H ελληνική αστική τάξη που δίνοντας ως
αντίτιμο γη και ύδωρ στο Τέταρτο Ράιχ ακόμη και κυριαρχικά δικαιώματα, κατάφερε
ένα συντριπτικό, «πυρηνικής ισχύος» πλήγμα στην εργατική τάξη και τα δικαιώματά
της.
