Πολλαπλά κερδισμένη η ψήφος στην αντικαπιταλιστική Αριστερά
Πολύ περισσότερος κόσμος από ποτέ συζητά για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ
και συνειδητοποιεί ότι η ψήφος στο μέτωπο της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς
είναι μια πολλαπλά κερδισμένη ψήφος. Καταρχάς, αποτελεί την πιο αποφασιστική
καταδίκη, την πιο βαριά τιμωρία του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ και των
προθύμων της ΔΗΣΥ.
(Από τις πιο όμορφες και φρέσκιες φωτογραφίες που φίλοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανέβασαν στα Social Media)
του Γιάννη Ελαφρού
Είναι η πιο ξεκάθαρη ψήφος κατά των μνημονίων και όλης της
κανιβαλικής επίθεσης της Ιερής Συμμαχίας κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ, γιατί παλεύει για
διαγραφή του χρέους, έξοδο από ευρώ και ΕΕ, κτύπημα των κερδών και του πλούτου
υπέρ των εργαζομένων, σε σύγκρουση με την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία.
Δεν αναζητά ένα Mνημόνιο
«με ανθρώπινο πρόσωπο» α λα Κουβέλη ή επαναδιαπραγματεύσεις α λα Καμμένο (έτσι
ξεκίνησε κι ο Σαμαράς), ούτε «ισοδύναμα» όπως η Κατσέλη. Είναι με την
αντικαπιταλιστική ανατροπή και γι’ αυτό αποτελεί φραγμό στους νεοναζί της
Χρυσής Αυγής. Κάθε ψήφος υπέρ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει και αναδεικνύει το αναγκαίο
πρόγραμμα για την ανατροπή της επίθεσης, που ήδη έχει αλλάξει τη συζήτηση μέσα
στην Αριστερά και το λαό. Μπορεί να την σφραγίσει καταλυτικά, έτσι ώστε οι
αγώνες μας να είναι νικηφόροι και όχι άσφαιροι!
Δεύτερο, η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η πιο χρήσιμη ψήφος για
την επόμενη μέρα. Τι θα υπάρχει την Δευτέρα 7 Μάη; Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ «τα δίνει» όλα
για την κυβέρνηση, με συμμετοχή των «ΠΑΣΟΚων με πολιτικά» του Φ. Κουβέλη και
καλοδεχούμενη τη στήριξη από τον Καμμένο! Έχει καεί η Αριστερά από «Καμμένους»
και παρόμοιες λογικές. Με τι πρόγραμμα; Μέσα στη μέγγενη του ευρώ και της ΕΕ;
Με μορατόριουμ λίγων ετών στο χρέος για να το πληρώσουμε μετά στο μεγαλύτερο
μέρος του; Με τις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις που ορέγεται η ΔΗΜΑΡ ή με τις
αντιδραστικές ιδέες του Καμμένου; Δηλαδή μια κυβέρνηση «ό,τι να ’ναι». Μια
κυβέρνηση κουρελού, που φυσικά δεν πρόκειται να προκύψει. Τίποτα το θετικό για
τον λαό, καθώς εξαφανίζεται το πιο κρίσιμο καθήκον: H προετοιμασία των μαχόμενων δυνάμεων
της Αριστεράς και του εργατικού - λαϊκού κινήματος για ένα μετεκλογικό
αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής της επίθεσης, για την επείγουσα ταξική
ανασυγκρότηση του κινήματος. Από την άλλη, το ΚΚΕ υπόσχεται ότι δεν πρόκειται
να αλλάξει τίποτα στην παρέμβασή του, ότι όλα έγιναν από το κόμμα καλά και πως
έτσι θα συνεχίσει να βαδίζει... Μόνο του και κυρίως μακριά από μια πολιτική
γραμμή σύγκρουσης και ανατροπής.
Απεναντίας, η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα μετρήσει αποφασιστικά
στο να γίνει από την 7η Μάη μια ελπιδοφόρα τομή στο μαζικό κίνημα και να σταλεί
ένα μήνυμα σε όλη την Αριστερά ότι δεν μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα στην ανάγκη
ενός μετώπου ανατροπής. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας «κυβέρνηση» με ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ σε
ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και το ΚΚΕ αποφεύγοντας κάθε επικίνδυνη (για το σύστημα) επιλογή.
Στο στόχο ενός πανίσχυρου νικηφόρου κινήματος κι ακόμα περισσότερο στην ελπίδα
μιας πανεργατικής, παλλαϊκής εξέγερσης θα κριθεί ρεαλιστικά η ανακοπή και η
ανατροπή της επίθεσης και γι’ αυτό η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η πιο ωφέλιμη
ψήφος.
Τρίτο, η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αέρας στα πανιά μιας
άλλης Αριστεράς, της μετωπικής αντικαπιταλιστικής και σύγχρονα επαναστατικής
Αριστεράς που έχουν ανάγκη οι εργάτες και ο λαός, που ματώνουν ενώ η Αριστερά
μοιράζει καρέκλες κομματικές ή βουλευτικές. Αλλά και η νεολαία, που το σύστημα
σκοτώνει πρόωρα τα όνειρά της. Μπορεί άραγε να εμπνεύσει μια Αριστερά που
θεωρεί έγκλημα καθοσιώσεως τη ρήξη με την ΕΕ; Ή μια Αριστερά που κοιτά
καχύποπτα κάθε κοινωνικό σκίρτημα και κινείται με την όπισθεν, όχι για την
κομμουνιστική απελευθέρωση του 21ου αιώνα, αλλά για τον ανύπαρκτο «σοσιαλισμό
που γνωρίσαμε»; Είναι πάρα πολλοί αυτοί που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα στην
Αριστερά, που βλέπουν ότι αυτή η Αριστερά «δεν τραβάει». Όσο συνεχίζουν να
ψηφίζουν ΚΚΕ ή ΣΥΡΙΖΑ απλώς ανακυκλώνουν το πρόβλημα, συμβάλλοντας στην
αναπαλαίωση και όχι στην τομή. Μια ισχυρή ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ επαναστατική
και κριτική απέναντι και στον εαυτό της, θα μπορέσει στην πράξη και όχι στα
λόγια να κάνει την τομή και στην Αριστερά.
Καλά όλα αυτά, λένε κάποιοι γνήσιοι όσο και άσπονδοι φίλοι
μας, αλλά η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, «που δεν θα πιάσει το 3%», ενισχύει τη ΝΔ και
το ΠΑΣΟΚ λόγω του εκλογικού συστήματος. Δουλεύεται υπόγεια αυτό το «επιχείρημα»
και από οργανωμένες δυνάμεις. Επαναφέρουν με νέο τρόπο τη θεωρία της χαμένης
ψήφου, που τόσο κτύπησε την Αριστερά. Εγκληματικό, θα το βρουν μπροστά τους,
αυτοί οι δέσμιοι της κοινοβουλευτικής αυταπάτης. Για εμάς χαμένη είναι η ψήφος
που πηγαίνει σε εχθρικά ή σε ανεπαρκή προγράμματα για τον κόσμο της εργασίας.
Δεν είναι χαμένη η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως δεν είναι χαμένος κανένας αγώνας,
ακόμα κι όταν δεν έχει άμεσο αποτέλεσμα. Δεν είναι χαμένη η προσπάθεια για μια
άλλη Αριστερά, χαμένη είναι η Αριστερά εάν μείνει όπως είναι. Δεν είναι χαμένη
μια ψήφος που δεν μετριέται μόνο στη Bουλή, αλλά πρώτα και κύρια μέσα στο κίνημα.
Αλλά ακόμα και κοινοβουλευτικά, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να κάνει
τη μεγάλη ανατροπή. Με 2% στις περιφερειακές εκλογές προ 18 μηνών, με μια
υπαρκτή τάση υπέρ της, διεκδικεί βάσιμα το σπάσιμο του ορίου του 3% και καλεί
όλους τους εργαζόμενους, όλους τους νέους, όλους τους αριστερούς να συμβάλλουν
σε αυτό. Με το 0,5% ή με το 1% που μπορεί να χρειάζεται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να
«μπουκάρει» στη Bουλή,
ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ θα έπαιρναν σύνολο 2-3 βουλευτές παραπάνω. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα
κερδίσει 7-8 έδρες, φέρνοντας τα πάνω κάτω, μαζί με τους εκατοντάδες και
χιλιάδες «βουλευτές» της «κάτω Βουλής» των αγώνων, που θα είναι στη θέση τους
από Δευτέρα κιόλας. Αξίζει να ενισχύσουμε το νέο που γεννιέται, αξίζει να
ρισκάρουμε για την ανατροπή στο κίνημα, την Αριστερά και τη Bουλή.
