Ήταν από τα πρώτα λόγια που άκουσα από τον σ. Κώστα Τζιαντζή
όταν τον γνώρισα. Η περίοδος που ζούμε κι αυτά που βιώνουμε, επιβεβαιώνουν την
ορθότητα του λόγου του.
Στις 6 Μάη θα διεξαχθεί η πιο κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση
για την εργατική τάξη από τον μεσοπόλεμο. Έχουμε πια όλοι συνειδητοποιήσει ότι
ο ταξικός πόλεμος κορυφώνεται.
Από την μια το κεφάλαιο, οι τράπεζες, οι πολυεθνικές με
παρατεταγμένες όλες τις λεγεώνες τους: ΜΜΕ, συνδικαλιστική γραφειοκρατία,
πολιτικά κόμματα.
Και όλοι με πολλά πρόσωπα και προσωπεία: Νεοφιλελεύθερα
(ΝΔ), κεντροαριστερά (ΠΑΣΟΚ), αριστερά (Κουβέλης), εθνικιστικοπατριωτικά
(Καμμένος), ακροδεξιά (ΛΑΟΣ), νεοναζιστικά ( Χρυσή Αυγή).
Βίωσα ως εργαζόμενος την ιστορική ανεπάρκεια των δύο ρευμάτων
της Αριστεράς ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τις ανάγκες και τους αγώνες της
εργατικής τάξης. Δεν μπορούμε να περιμένουμε να σωθούμε μέσα από έναν πιο
ανθρώπινο καπιταλισμό που ψάχνει να βρει ο ΣΥΡΙΖΑ στην αγκαλιά της ΕΕ, ούτε και
να περιμένουμε την ...Δευτέρα Παρουσία της λαϊκής εξουσίας που μας παραπέμπει
το ΚΚΕ στάσιμο και περιχαρακωμένο.
Θέλουμε τη δικιά μας Αριστερά, την ενωμένη Αριστερά, την
Αριστερά του εργάτη!
Την Αριστερά που νιώθει υποχρεωμένη να ενωθεί και αγωνίζεται
γι’ αυτό.
Την Αριστερά που είναι υποχρεωμένη να εμπνεύσει, να
καλλιεργήσει, να πρωτοστατήσει, να συνεργαστεί, να αγωνιστεί και να νικήσει.
Την Αριστερά που θα αποτινάξει τη φτώχεια και την εξαθλίωση
απ τον λαό, που θα σταματήσει την κατεδάφιση εργασιακών και κοινωνικών
δικαιωμάτων.
Την Αριστερά που θα τσακίσει το σκλαβοπάζαρο της νεολαίας
και την περιθωριοποίηση των ονείρων τους.
Αποδέχτηκα την τιμητική για μένα πρόταση του ΝΑΡ να κατέβω
υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Β’ Πειραιά, γιατί πιστεύω ότι ανταποκρίνεται σε
όλα όσα προανέφερα, γιατί αγωνίζεται με συνέπεια, χωρίς δογματισμούς, γιατί
είναι η επαναστατική Αριστερά της σύγκρουσης, της ανατροπής, της
αντικαπιταλιστικής πάλης.
*Υποψήφιος Β’ Πειραιά,
εργαζόμενος ΕΘΕΛ
