Ισόβια στον δολοφόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου
‘Επεσε η αυλαία στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Άμφισσας. Τη Δευτέρα 11 Οκτώβρη 2010, μετά από 84 συνεδριάσεις, το δικαστήριο εξέδωσε την ετυμηγορία του για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες τελέσθηκε η δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκέμβρη 2008 στα Εξάρχεια. Ένοχος κατά πλειοψηφία με τη βαρύτερη –ποινικά– κατηγορία που θα μπορούσε να του αποδοθεί κρίθηκε ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας. Ισόβια κάθειρξη και 15 μήνες –χωρίς κανένα ελαφρυντικό για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση με άμεσο δόλο– είναι η ποινή του.
Η καταδίκη του δολοφόνου δεν ήρθε ως μια απλή δικαστική ετυμηγορία. Είναι αποτέλεσμα της νεολαιίστικης εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, που άγγιξε, συγκλόνισε, κινητοποίησε ευρύτερα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Αν η εξεγερμένη νεολαία δεν κατέβαινε κατά χιλιάδες στους δρόμους, αν σημαντικό κομμάτι των εργαζομένων δεν την υποστήριζε, αν ο Δεκέμβρης του 2008 δεν σφραγίζονταν απ’ την οργή και τη σύγκρουση με την κυβέρνηση των δολοφόνων και τους πραιτοριανούς της, τότε το πιο πιθανόν θα ήταν οι δολοφόνοι - ειδικοί φρουροί να πέσουν στα μαλακά.
Ιδιαίτερη σημασία έχει ότι το δικαστήριο μετά το πέρας της πολύμηνης διαδικασίας όχι μόνο δεν αποδέχτηκε τους σαθρούς και ανυπόστατους ισχυρισμούς της υπεράσπισης του Επ. Κορκονέα, αλλά αντίθετα αποφάσισε τη μετατροπή της κατηγορίας επί το δυσμενέστερο, καταδικάζοντας έτσι τον ειδικό φρουρό όχι για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο, όπως είχε εισαχθεί, αλλά με άμεσο δόλο. Με άλλα λόγια το δικαστήριο έκρινε ότι ο Επ. Κορκονέας επεζήτησε, θέλησε, και εν τέλει επιδοκίμασε το αποτέλεσμα του πυροβολισμού του. Δηλαδή, ότι ο ειδικός φρουρός γύρισε πίσω με στόχο να σκοτώσει.
Το βάρος της πρωτόδικης αυτής απόφασης σήκωσαν οι ένορκοι, καθώς τρεις εξ αυτών (και οι τρεις γυναίκες) μαζί με τον πρόεδρο Πρωτοδικών Γ. Βώττη, πλειοψήφησαν για τη μετατροπή του κατηγορητηρίου. Η πρόεδρος του δικαστηρίου Α. Παπαβασιλείου, ένας τακτικός δικαστής και ένας ένορκος διαφώνησαν, υποστηρίζοντας ότι ο κατηγορούμενος έπρεπε να κριθεί ένοχος σύμφωνα με το κατηγορητήριο. Ομόφωνα δε απορρίφθηκε το αίτημα της υπεράσπισης Κορκονέα, για αναγνώριση στο δράστη του βρασμού ψυχικής ορμής κατά την τέλεση του εγκλήματος. Έτσι τα ισόβια ήταν μονόδρομος. Ο συνεργός του δολοφόνου Επ. Κορκονέα, ο ειδικός φρουρός Βασίλης Σαραλιώτης, κηρύχθηκε κατά πλειοψηφία (6-1) ένοχος για απλή συνέργεια στην ανθρωποκτονία. Ως προς την ποινή ο εισαγγελέας εισηγήθηκε δεκατρία χρόνια κάθειρξης, αλλά η πλειοψηφία του επέβαλε τη μικρότερη δυνατή ποινή για το αδίκημα – κάθειρξη δέκα ετών. Απορρίφθηκε δε το αίτημα της υπεράσπισης του να έχει η ποινή ανασταλτικό χαρακτήρα.
Η μητέρα του 15χρουνου Τζίνα Τσακαλιάν μίλησε όταν έληξε η συνεδρίαση αναφερόμενη στην ετυμηγορία, που «αφορά όλη την κοινωνία». Χαρακτηριστικά ανέφερε: «Για μας η σημερινή μέρα σηματοδοτεί το κλείσιμο της αυλαίας της άθλιας παράστασης κατασυκοφάντησης και βάρβαρης προσβολή της μνήμης του αθώου παιδιού μας, με πρωταγωνιστές τους δράστες του εγκλήματος και την υπεράσπιση Κορκονέα». Από την άλλη πλευρά ο συνήγορος του Επ. Κορκονέα, Αλέξης Κούγιας, συνεχίζοντας να προκαλεί εντός δικαστικής αίθουσας, αποχώρησε …ενοχλημένος αμέσως μετά την εκφώνηση της απόφασης. Μάλιστα έστειλε και γραπτή δήλωση στην οποία χαρακτήρισε την απόφαση «πρωτοφανή νομική επιλογή». Έκλεισε δε λέγοντας ότι «οι αποφάσεις που θα ακολουθήσουν θα είναι διαφορετικές, γιατί αλλιώς καταργείτε το κράτος δικαίου». Με τη στάση του ο τηλε-δικηγόρος –μαζί και ο εντολέας του– έκανε ξεκάθαρο ότι: Όχι μόνο δεν μετάνιωσε για την κατάπτυστη υπερασπιστική γραμμή που ακολούθησε –η οποία περιλάμβανε συκοφάντηση του νεκρού παιδιού, συστηματική λασπολογία και προσπάθεια εκφοβισμού των αυτοπτών μαρτύρων κ.ά.– αλλά προτίθεται να συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση και στις «δύο δικαστικές κρίσεις που θα ακολουθήσουν, στο Εφετείο και τον Άρειο Πάγο».
Η απόφαση του δικαστηρίου, το οποίο εξάντλησε τα περιθώρια αυστηρότητάς του –τουλάχιστον στο πρόσωπο του δολοφόνου Επ. Κορκονέα–, πράγματι είναι «ιστορική», όπως χαρακτηρίστηκε από παράγοντες της δίκης. Είναι δε αποτέλεσμα κατ’ αρχήν της αδιαμφισβήτητης αλήθεια, η οποία έλαμψε τελικά και μέσα στη δικαστική αίθουσα, παρά τις απέλπιδες προσπάθειες των δολοφόνων και του συνηγόρου του Επ. Κορκονέα να την αποκρύψουν με κάθε μέσο. Η δικαστική απόφαση λοιπόν ήρθε να επισφραγίσει και νομικά, την καταδίκη των ειδικών φρουρών στις συνειδήσεις της μεγάλης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας.
Κατά δεύτερον, τα ισόβια είναι αποτέλεσμα και νίκη της κοινωνικής έκρηξης του Δεκέμβρη του ’08. Ας μη γελιόμαστε αν δεν υπήρχε το μεγαλειώδες κίνημα του Δεκέμβρη πιθανόν οι δολοφόνοι θα την είχαν σκαπουλάρει. Αναρίθμητα είναι άλλωστε τα παραδείγματα αστυνομικής αυθαιρεσίας –η οποία στοίχισε ακόμη και τη ζωή αθώων πολιτών– που έχουν αντιμετωπιστεί με επιείκεια, ανοχή ή και ατιμωρησία. Ενδεικτικά μόνο να θυμίσουμε: 17 Νοέμβρη του 1985. Ο δεκαπεντάχρονος μαθητής Μιχάλης Καλτεζάς πέφτει νεκρός από τη σφαίρα του αστυνομικού Αθανάσιου Μελίστα στα Εξάρχεια. Ο αστυνομικός καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή(!) και στις 25/1/1990 αθωώθηκε από το Εφετείο, καθώς του αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν «εν βρασμώ ψυχής». Τι να πει κανείς για την παροιμιώδη τυφλότητα της Δικαιοσύνης…
Τα Δεκεμβριανά της νεολαίας παίρνουν τώρα –δύο χρόνια μετά– μια ακόμη εκδίκηση. Κι αυτό γιατί: Την επόμενη φορά που κάποιο όργανο της… τάξης –αποχαλινωμένο από τις εντολές του… υπουργείου Καταστολής ή όποιας πρασινογάλαζης κυβέρνησης– σκεφτεί να βγάλει το όπλο από τη θήκη του, θα θυμηθεί πρώτα που βρίσκεται ο Κορκονέας… Ας μην εφησυχάζουμε βέβαια, καθώς υπάρχει και το Εφετείο. Εκεί όπου ως διά μαγείας τραμπούκοι - δολοφόνοι σαν τον Καλαμπόκα, τον Περίανδρο, τον Μελίστα κρίνονται αθώοι. Απ’ την άλλη όμως, ας μην ξεχνάμε ότι όσο το φάντασμα του Δεκέμβρη πλανάται πάνω από την πόλη, όχι τόσο ως πεισματική επιθυμία όσων συνεχίζουν να θυμούνται, αλλά ως υλική δύναμη που νοηματοδοτεί και πυροδοτεί νέους εξεγερτικούς, ανυποχώρητους, ποιοτικά ανώτερους αγώνες – τόσο πιο δύσκολα θα είναι η εκ των υστέρων αθώωση των δολοφόνων και συνολικότερα η προώθηση των σχεδίων των «από πάνω»…
H απόφαση αυτή πιθανόν ευνοήθηκε από κυβερνητικούς κύκλους, καθώς βολεύει το ΠΑΣΟΚ μια πρωτόδικη τουλάχιστον καταδίκη των ενόχων για τις δικές του σκοπιμότητες: Για να ξεπλυθεί από το άγος και το αίμα με το οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ έβαψε τα χέρια της. Για να εξευμενίσει την κοινή γνώμη, η οποία έχει χάσει προ πολλού την εμπιστοσύνη της στους θεσμούς, τους πολιτικούς, τις δικαστικές και αστυνομικές αρχές κ.ά. Για να στείλει στις δυνάμεις καταστολής το μήνυμα «ποιος είναι τ’ αφεντικό». Και κυρίως για να αποφύγει να ανάψει το φιτίλι της κοινωνικής φωτιάς – που σοβεί στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα εξαιτίας της «χούντας» κυβέρνησης, ΔΝΤ-ΕΕ.
Όσο για τις δημοκρατικές ευαισθησίες του ΠΑΣΟΚ καμία αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρχει … Τα ίδια και χειρότερα με την κυβέρνηση των δολοφόνων της ΝΔ θα κάνουν, όταν χρειαστεί. Αυτή η κυβέρνηση μαζί με την τρόικα (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ), που έχει ήδη ανοίξει πυρ στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, είναι έτοιμη για όλα. Καταστρώνει μεθοδικά σχέδια για την αντιμετώπιση των επαπειλούμενων κοινωνικών εκρήξεων, που προκαλεί η πολιτική της. Το αποδεικνύει η αυταρχική θωράκιση του κράτους με χιλιάδες πάνοπλους αστυνομικούς, που έχουν καταλάβει τις γειτονιές της Αθήνας και όλης της Ελλάδας και «περιφρουρούν» με ξύλο και χημικά κάθε πορεία. Το κάνει ξεκάθαρο: η ψήφιση στα μουλωχτά του τρομονόμου 3, όπου εξισώνει τις διαδηλώσεις με την τρομοκρατία. Η άρνηση της κυβέρνησης, παρά της προεκλογικές δεσμεύσεις, να πάρει πίσω το... ιδιώνυμο της κουκούλας και η παραπομπή ακόμη και τώρα διαδηλωτών με τον κουκουλονόμο. Αλλά και το γεγονός ότι θα σύρει στα δικαστήριο τους ανήλικους της Λάρισα ως τρομοκράτες.
Κι όποιος είναι ακόμη δύσπιστος με τις προθέσεις του ΠΑΣΟΚ αρκεί να δει: την επιστράτευση εισαγγελέων και αστυνομικών ενάντια στις πρόσφατες μαθητικές καταλήψεις. Την προσφυγή στη δικαιοσύνη προκειμένου να κηρυχθούν παράνομες και καταχρηστικές οι κινητοποιήσεις της ΠΟΕ- ΟΤΑ στις 16-17 Οκτώβρη. Τα ΜΑΤ που στάλθηκαν στην Ακρόπολη για να πνίξουν στα χημικά και να χτυπήσουν τους διαμαρτυρόμενους συμβασιούχους, που έχουν να πληρωθούν εδώ και 24 μήνες. Άλλωστε «η εξέγερση του Δεκέμβρη του ’08, ο αγώνας της νεολαίας και των εργαζομένων θα δικαιωθούν όταν “καταδικαστεί’’ και σαρωθεί συνολικά η αστυνομοκρατία, η καταστολή, οι κυβερνήσεις (μπλε ή πράσινες) και το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης, που οπλίζουν τα χέρια των δολοφόνων αστυνομικών», όπως τονίζει και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ανακοίνωση της, θεωρώντας την απόφαση του δικαστηρίου, αποτέλεσμα «όχι μόνο της αδιαμφισβήτητης αλήθειας, αλλά και της ευρύτερης κινητοποίησης του κινήματος».
0 Τοποθετησεις:
Δημοσίευση σχολίου