Το έργο Άνθρωποι και ποντίκια του Τζον Στάινμπεκ, γράφτηκε το 1937, στην καρδιά της Μεγάλης Ύφεσης, εμπνευσμένο από τα βάσανα των εξαθλιωμένων προλετάριων γης της Καλιφόρνιας, στα απόνερα της κρίσης του 1929. Στις μέρες μας και στους δρόμους των πόλεων γράφεται σήμερα, στην καρδιά της κρίσης του αιώνα και στην αρχή της ελληνικής Μεγάλης Ύφεσης, το έργο «Άνθρωποι και Σκουπίδια».
Μπορεί, μετά τις μαχητικές αντιδράσεις των εργαζόμενων στην καθαριότητα, να άνοιξε προσωρινά η χωματερή των Λιοσίων, αλλά η επίθεση των σκουπιδιών δεν οφείλεται καθόλου στην απεργία τους. Όπως δήλωσε ο νέος δήμαρχος Αθήνας, Γ. Καμίνης, θα κάνουμε Χριστούγεννα με 200.000 τόνους σκουπιδιών. Πριν αναλάβει, βέβαια, τη δημαρχία…
Το φαινόμενο δεν είναι μόνον ελληνικό. Η... Νάπολη της Ιταλίας κάτι πρέπει να μας διδάξει.
Το έργο «Άνθρωποι και Σκουπίδια», όμως, θα παιχτεί σε όλη τη βρομερή δραματικότητά του σε όλες τις ελληνικές πόλεις, ειδικά στις μεγάλες και, κυρίως στην Αθήνα. Αντί να προσληφθούν χιλιάδες μόνιμοι, στην εποχή του μνημονίου, πρέπει να απολυθούν οι μόνιμοι συμβασιούχοι και να συμβασιοποιηθούν οι μόνιμοι εργαζόμενοι στην αποκομιδή. Αντί να προστατευθούν από τις αρρώστιες οι εργαζόμενοι που καθαρίζουν τα σκουπίδια, θα πεταχτούν οι ίδιοι σαν σκουπίδια στον ασφαλιστικό Καιάδα, για να αποπληρωθούν οι πιστωτές της χώρας. Αντί να αναλάβει κεντρικά το κράτος, κάτω από τον έλεγχο των ίδιων των εργαζόμενων στην καθαριότητα, την αποκομιδή και την επεξεργασία των απορριμμάτων, όλο το πεδίο παραδίδεται στις αλληλοσυγκρουόμενες, κατακερματισμένες επιδιώξεις για κέρδος μεμονωμένων επιχειρηματιών και δημάρχων.
Όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, τις πόλεις μας μπορεί να τις καθαρίσει μόνο ένα μαχητικό εργατικό και λαϊκό κίνημα. Δεν εννοούμε, φυσικά, να πάρει τη σκούπα. Αλλά ότι, με όπλο μαζικά όργανα πάλης και ανατροπής του μνημονίου και όλης της βρομερής επίθεσης, ενάντια στον «Καλλικράτη», σε κάθε δήμο, μπορεί να επιβάλει, εδώ και τώρα, μαζικές προσλήψεις σταθερά εργαζόμενων, σε έναν άλλο δημόσιο τομέα.
0 Τοποθετησεις:
Δημοσίευση σχολίου