Ρεύμα νικηφόρου εργατικού αγώνα, σε ρήξη με τη ΓΣΕΕ

 ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ    

Διαδήλωση μνήμης και προοπτικής αύριο, απεργία σεισμός στις 15/12

Το έχουν οι Δεκέμβρηδες, τα τελευταία χρόνια, να έρχονται με τη δυναμική της ανατροπής. Δυο χρόνια πριν, η εν ψυχρώ δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από χέρι αστυνομικού ήταν η σπίθα που έπεσε στον ξερό κάμπο της οργής και της αμφισβήτησης ενός συστήματος που σκοτώνει τα όνειρα της νεολαίας και των εργαζομένων, με αποτέλεσμα την κοινωνική πυρκαγιά του Δεκέμβρη του '08. Αλλά και πέρσι, ο Δεκέμβρης σφραγίστηκε από την πρώτη προσπάθεια συγκρότησης ενός ανεξάρτητου ταξικού δυναμικού, που θα αντιπαλέψει την κοινωνική αντεπανάσταση που εξαπέλυσε η (νεοεκλεγμένη τότε) κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μαζί με το ΣΕΒ, την ΕΕ και το ΔΝΤ. Η πανελλαδική απεργία της 17ης Δεκέμβρη 2009, η πρώτη χωρίς τη ΓΣΕΕ, άνοιγε ένα δρόμο υπέρβασης του υποταγμένου συνδικαλισμού.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ

  

Ο φετινός Δεκέμβρης έρχεται μετά την απονομιμοποίηση της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος στις περιφερειακές εκλογές και εντός της προσπάθειας της «χούντας» κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ να περάσουν το εφιαλτικό μνημόνιο 2 και 3. Ενώ η καπιταλιστική κρίση (με τη μορφή της κρίσης χρέους και της αστάθειας της ευρωζώνης) συγκλονίζει την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το επόμενο καυτό δεκαήμερο και η άμεση συνέχειά του, μπορεί να φέρει στην επιφάνεια τις αστείρευτες δυνάμεις της εργατικής τάξης, της νεολαίας, όλων των εργαζομένων και να δημιουργήσει μείζον πολιτικό πρόβλημα στην πορεία υλοποίησης των μέτρων σύνθλιψης. Η πανελλαδική πανεργατική απεργία της 15ης Δεκέμβρη ήδη αναδεικνύεται σε σταθμός, που μπορεί να πάρει χαρακτηριστικά 5ης Μάη.

Την ίδια ώρα η Συντεχνία Εταιρειών και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) έχει κυριολεκτικά αποχαλινωθεί, ενώ με τον πιο προκλητικό τρόπο εκφράζεται η επικυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Ακόμα κι αν οι «κοινωνικοί εταίροι» (ΓΣΕΕ - ΣΕΒ - ΓΣΕΕΒΕ κλπ.) καταλήξουν σε συμφωνία για τον τρόπο καρατόμησης των συμβάσεων, ακόμα και αν τη δεχθεί το υπουργείο Εργασίας, θα εισαχθεί στη Βουλή μόνο εάν την εγκρίνει η… τρόικα, η οποία ζητά να καταργηθούν τα πάντα! Και για να μην υπάρχει κανένα περιεχόμενο αμφιβολίας για το ποιοι κάνουν κουμάντο, την Τρίτη θα βρεθεί στο κοινοβούλιο ο διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν και την Πέμπτη ο επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ Όλι Ρεν. Από την άλλη, κι ενώ μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά, οι ελληνικές τράπεζες ετοιμάζονται να αρπάξουν άμεσα ακόμα 24 δισ. ευρώ, τμήμα της κρατικής ενίσχυσης στους σύγχρονους τοκογλύφους. Ενώ οι έλληνες εφοπλιστές, μέσα στο πρώτο δεκάμηνο του 2010, επένδυσαν έξι δισ. ευρώ για την αγορά ή την κατασκευή πλοίων, στο εξωτερικό βεβαίως.

«Ο κόσμος βράζει, η κινητικότητα είναι πραγματικά μεγάλη, ενώ η απονομιμοποίηση της κυβέρνησης και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ διευρύνεται τάχιστα», έλεγε συνδικαλιστής από τα πρωτοβάθμια σωματεία. Πυκνώνουν οι μάχες στους χώρους δουλειάς, ενώ καταγράφονται και ορισμένες μικρές νίκες, όπως στο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, που ανακλήθηκαν οι 28 απολύσεις μετά την έντονη αντίδραση των εργαζομένων και την εξαγγελία 48ωρης απεργίας που έκλεινε και το κυριακάτικο φύλλο.

Το κρίσιμο ζητούμενο σήμερα είναι να συνενωθούν όλες αυτά τα ρυάκια της αντίστασης σε ένα μεγάλο ποτάμι ανατροπής, σε ένα πολιτικά απειλητικό μαζικό κίνημα εργαζομένων και νεολαίας, το οποίο θα παλέψει για την ανατροπή του μνημονίου, συνολικά της πρωτοφανούς αντεργατικής επίθεσης, της σύγχρονης «χούντας» του κεφαλαίου. Διεκδικώντας άμεσα να μην ψηφισθεί ο προϋπολογισμός του αίσχους, να μην περάσει η διάλυση των συλλογικών συμβάσεων και η παραπέρα μείωση των μισθών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, να σταματήσει το τσουνάμι των απολύσεων, να σπάσει η απαγόρευση αυξήσεων της τρόικας, να μην περάσει το φορολογικό νομοσχέδιο που μειώνει τη φορολογία κεφαλαίου! Δεν θα παιχτούν όλα σε μια «ζαριά». Το σύνολο των εφιαλτικών αυτών μέτρων πρέπει είτε να ανακοπούν μέσα στο επόμενο 15θήμερο, είτε η κυβέρνηση να βγει τόσο τραυματισμένη, το κίνημα τόσο πιο ισχυρό, όπου το ζήτημα της ανατροπής των μέτρων και της ίδιας της κυβέρνησης να τεθεί το επόμενο διάστημα.

Απαραίτητη και κρίσιμη προϋπόθεση και για το σήμερα και για το αύριο του εργατικού κινήματος είναι να αναδειχθεί άμεσα μια ταξική δύναμη αποφασιστικού νικηφόρου αγώνα, ένα άλλο κέντρο αγώνα σε ρήξη με την υποταγμένη και ξεφτιλισμένη πλέον ΓΣΕΕ, που θα προωθήσει στην πράξη αγώνες για τα εργατικά δικαιώματα και ανάγκες για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής. Ο Συντονισμός των Πρωτοβάθμιων Σωματείων, που πραγματοποιεί παναττική συνέλευση σήμερα το πρωί στο Πολυτεχνείο, έχει ανοίξει το δρόμο και πρέπει να υποστηριχθεί από όλες τις δυνάμεις που ενδιαφέρονται πραγματικά για την αναγέννηση του εργατικού κινήματος. Ο διαχωρισμός από την αστικά μεταλλαγμένη ΓΣΕΕ έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό. Σήμερα χωρίς αυτόν δεν μπορεί να υπάρχει ταξική γραμμή και νικηφόρα πρόταση μέσα στο κίνημα.

Ειδικά οι δυνάμεις της Αριστεράς επιφορτίζονται σήμερα μεγάλες ευθύνες. Πρέπει επιτέλους να μετακινηθούν σε μια κατεύθυνση ανατρεπτικής κοινής δράσης μέσα στο μαζικό κίνημα, που θα μπορούσε να συμβάλει στη δημιουργία ενός εργατικού αντίπαλου δέους. Η Αυτόνομη Παρέμβαση του ΣΥΝ πρέπει όχι μόνο να αποχωρήσει από το προεδρείο της ΓΣΕΕ (επιτέλους!), αλλά και να αποδεσμευτεί από το σχεδιασμό, τη γραφειοκρατική αντίληψη και τη διαχειριστική πολιτική λογική στα όρια του ευρωμονόδρομου. Το ΚΚΕ οφείλει να αφήσει τη λογική των κινητοποιήσεων - διαμαρτυρίας με μόνο όσους ανήκουν στο ΠΑΜΕ και να συμβάλει κατ’ αρχήν σε ένα αγωνιστικό συντονισμό και συμπόρευση όλων των μαχόμενων δυνάμεων. Η αντικαπιταλιστική Αριστερά θα πρωτοστατήσει σε αυτή την κρίσιμη μάχη.