Ο κόσμος μας, τα κέρδη μας» θα μπορούσε να είναι μια εύστοχη παράφραση του εταιρικού σλόγκαν της Κοσμοτέ, η διεύθυνση της οποίας δεν δίστασε να ανακοινώσει εν μία νυκτί 120 απολύσεις εργαζομένων, και μάλιστα στο όνομα της διασφάλισης της ανταγωνιστικότητας της εταιρείας κι όχι των ζημιών, που φυσικά, δεν παρουσιάζει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ
Η εξέλιξη αυτή δεν είναι ωστόσο κεραυνός εν αιθρία. Η εταιρεία καυχιέται ότι ήδη από πέρσι έχει πετύχει περίπου 11% μείωση λειτουργικών εξόδων στην Ελλάδα, ενώ ειδικά στη μισθοδοσία η μείωση ανέρχεται σε 4,2%. Κι όλα αυτά παρά το ότι συνολικά ο όμιλος του ΟΤΕ (ΟΤΕ, Κοσμοτέ και οι εταιρείες σε Αλβανία, Βουλγαρία και Ρουμανία) είχε έσοδα 5,48 δισ. ευρώ το 2010 και 5,96 δισ. το 2009, ενώ τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ήταν 1,75 δισ. κατά το 2010 και 2,2 δισ. το 2009. Να σημειωθεί δε ότι η Κοσμοτέ έρχεται πρώτη στην ελληνική αγορά κινητού ευρυζωνικού ίντερνετ, με τους πελάτες της να ενισχύονται κατά 23% το Δ’ τρίμηνο του 2010 σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο.
Ωστόσο, αυτό που δυσαρέστησε τον όμιλο και την ίδια την Κοσμοτέ ήταν ότι τα λειτουργικά κέρδη του ομίλου σε επίπεδο έτους υποχώρησαν κατά 63% και ...περιορίστηκαν στα 385 εκατ., ενώ τα καθαρά κέρδη του συρρικνώθηκαν από τα 411 εκατ. του 2009 σε 39,6 εκατ. το 2010. Δηλαδή, την τελευταία διετία ο όμιλος είχε κέρδη 450 εκατ. ευρώ, η οποία ωστόσο δεν αρκεί στους μετόχους του. Γι’ αυτό και αποφάσισαν να επιβάλλουν το δικό τους «μνημόνιο» στην εταιρεία, που περιλαμβάνει τη «διακοπή δραστηριοτήτων», καθώς και την «αναδιοργάνωση λειτουργιών για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητάς τους», που μεταφράζεται σε μπαράζ απολύσεων.
Η νέα εργοδοτική λογική συμπυκνώνεται στη δήλωση του διευθύνοντος συμβούλου του ΟΤΕ και προέδρου της Κοσμοτέ, Μ. Τσαμάζ, ο οποίος είπε ότι «το 2011 θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ανάσχεσης του ρυθμού μείωσης των εσόδων και της κερδοφορίας του Ομίλου»! Όπως φαίνεται, σύντομα οι κερδοφόρες εταιρείες, όπως ο ΟΤΕ ή η ΝΕΟΓΑΛ, θα προβαίνουν σε απολύσεις ή μειώσεις μισθών ή εκ περιτροπής εργασία κ.ά. επειδή ο ρυθμός αύξησης των κερδών τους δεν θα είναι ο... επιθυμητός!
Ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Κοσμοτέ κατηγορεί τη διοίκηση της εταιρειας ότι ξεπέρασε κάθε όριο προκλητικότητας και αναλγησίας, καθώς η εταιρεία αποτελεί τη μεγαλύτερη και πλέον κερδοφόρα στον κλάδο κινητής τηλεφωνίας, με τη μεγαλύτερη παραγωγικότητα και τη χαμηλότερη μισθολογική δαπάνη, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την άλλη, ενώ οι 120 απολύσεις υποτίθεται ότι αποφασίζονται για τον περιορισμό του λειτουργικού κόστους, δεν περικόπτονται ούτε κατά σεντ οι πλουσιότατες και προκλητικότατες αμοιβές, τα μπόνους, τα stock options και οι ειδικές παροχές των επιτελικών και διευθυντικών στελεχών της εταιρείας.
Η απάντηση των εργαζομένων στην Κοσμοτέ ήταν άμεση και καθολική. Την Τετάρτη πραγματοποιήθηκε μια πρωτοφανής σε όγκο γενική συνέλευση στην οποία έλαβαν μέρος πάνω από χίλιοι εργαζόμενοι και αποφασίστηκε απεργιακή απάντηση στις προκλήσεις της εταιρείας. Ως πρώτο βήμα υπήρξε η 48ωρη απεργία, Πέμπτη και Παρασκευή, που είχε ως αποτέλεσμα να νεκρώσουν όλες οι εγκαταστάσεις, τα κτίρια γραφείων και τα περισσότερα καταστήματα της Κοσμοτέ, ενώ στην απεργία συμμετείχε την Παρασκευή και η ΟΜΕ - ΟΤΕ. Την πρώτη ημέρα της 48ωρης απεργίας, οι εργαζόμενοι στην Κοσμοτέ πραγματοποίησαν και συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Εργασίας.
Στο πλαίσιο των ενεργειών κατά των παράνομων απολύσεων της εργοδοσίας, πραγματοποιήθηκε και τριμερής συνάντηση με την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, τη διοίκηση του ομίλου του ΟΤΕ και τους εργαζομένους, η οποία οδηγήθηκε σε αδιέξοδο, αποκαλύπτοντας τα γενικότερα σχέδια της εργοδοσίας. Παρά το γεγονός ότι το σωματείο εμφανίστηκε με μια ιδιαίτερα αμυντική γραμμή, κάνοντας λόγο για «πάγωμα των 120 απολύσεων», η εργοδοσία αντέτεινε ότι το πρόγραμμα έχει ήδη παρουσιαστεί στους εργαζόμενους και πως ορισμένοι από αυτούς έχουν «δελεαστεί» από το «ελκυστικό πακέτο» απόλυσης. Αλλά και στο αίτημα για δέσμευση της εταιρείας ότι δεν θα προχωρήσει στην εφαρμογή παρόμοιου προγράμματος απολύσεων εντός του 2011, η διοίκηση της εταιρείας απάντησε αρνητικά, δείχνοντας ανάγλυφα τις προθέσεις της.
Πάντως, η εμπειρία από ανάλογους αγώνες ενάντια στα εργοδοτικά σχέδια δείχνει ότι δεν μπορούν τα σωματεία να διεκδικήσουν με όρους νίκης την ανατροπή της εργοδοτικής επίθεσης, εάν δεν οργανώσουν αποφασιστικό αγώνα διαρκείας, με διαδικασίες βάσης, και εάν δεν πάρουν διαζύγιο από λογικές «μικρότερου κακού» και «συμβιβασμού» των δύο πλευρών στο αριθμό ή στο ρυθμό των απολύσεων και των πάσης φύσης εργασιακών ανατροπών...
