Τι σας θυμίζουν οι
πανηγυρισμοί του Β. Βενιζέλου και του
Γ. Παπανδρέου, ύστερα από τη συμφωνία
για το ελληνικό χρέος στις Βρυξέλλες;
Με τον ίδιο τρόπο δεν πανηγύριζαν και
μετά την 21η Ιουλίου; Το αποτέλεσμα;
Αμέσως μετά το τρομακτικό Μεσοπρόθεσμο,
ήρθε το ακόμα πιο άθλιο πολυνομοσχέδιο,
η ληστρική φοροεπιδρομή, οι απολύσεις
και όλα τα σχετικά. Όσο για την περιβόητη
συμφωνία της 21ης Ιουλίου κατέρρευσε
και απαιτήθηκαν νέα μέτρα. Πόσοι
αμφιβάλλουν ότι το αποτέλεσμα θα είναι
το ίδιο; Νέα, ακόμα πιο σκληρά, αντεργατικά
και αντιλαϊκά μέτρα, υποβιβασμό του
λαού σε σύγχρονους σκλάβους του κεφαλαίου
και μετατροπή της χώρας σε άθλια επαρχία
μιας γερμανικής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το
κούρεμα του χρέους είναι στην πραγματικότητα
σφάξιμο των εργατικών και λαϊκών
δικαιωμάτων. Η συμφωνία προβλέπει
αιματηρά μέτρα λιτότητας, με κορυφαίο
τις συνταγματικές αναθεωρήσεις που θα
απαγορεύουν τη δημιουργία δημοσιονομικών
ελλειμμάτων, αναθεώρηση των καταστατικών
Συνθηκών της ΕΕ ώστε να βοηθούν την
επιβολή μέτρων λιτότητας και τέλος, σε
ό,τι αφορά την Ελλάδα, τη δημιουργία
μηχανισμών στενότερης εποπτείας, δηλαδή
επιβολή οικονομικής κατοχής!
Στόχος δεν είναι βεβαίως
η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, αλλά
η περιφρούρηση της ΕΕ και η σωτηρία του
ευρώ, η διάσωση των τραπεζών που θα
αρπάξουν πολλά δισεκατομμύρια ακόμα
από τον ιδρώτα και τον πλούτο των
εργαζομένων. Σε δεινή θέση θα βρεθούν
τα ασφαλιστικά ταμεία, που έχουν στα
χαρτοφυλάκιά τους κατόπιν κυβερνητικών
εντολών ομόλογα αξίας 22 περίπου δισ.
ευρώ. Θα καταγράψουν απώλειες άνω των
11 δισ. ευρώ, με οδυνηρές συνέπειες για
τις συντάξεις, την υγειονομική κάλυψη
και τις παροχές. Όλα αυτά όχι μόνο δεν
πρέπει να περάσουν αλλά πρέπει να
ανατραπούν και να μην εφαρμοστούν.
Διέξοδος υπάρχει, στην ανατροπή της
κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της επίθεσης
κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ, με την παύση πληρωμών
στους τοκογλύφους (κράτη και τράπεζες),
διαγραφή του χρέους σε αυτούς (με τη
συμφωνία της ΕΕ το χρέος σε κράτη δεν
αγγίζεται, ενώ οι απώλειες των τραπεζών
καλύπτονται), αυστηρή προστασία της
περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων,
ρήξη και έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ,
κρατικοποίηση των τραπεζών υπό εργατικό
έλεγχο, ριζική αναδιανομή εισοδήματος
προς όφελος των εργαζομένων.
