Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Ο «Οδυσσέας» και οι ναύτες

«Είναι στο χέρι μας να φτάσουμε στην Ιθάκη», είπε ο κ. πρωθυπουργός στη συνεδρίαση του υπουργικού Συμβουλίου μετά τη σύνοδο της Πέμπτης κατά την οποία η Ευρώπη μάς άδειασε κανονικά.
της Μαριάννας Τζιαντζή



          «Δεν είναι στο χέρι μας το ποιους θα συναντήσουμε», πρόσθεσε ο Γιώργος Παπανδρέου, «ποιους Κύκλωπες, Λαιστρυγόνες και άλλους». Δεν γνωρίζουμε αν τα τέρατα είναι ευρωπαϊκής κοπής ή σε αυτά συγκαταλέγονται και οι αναπόφευκτες κοινωνικές εκρήξεις, οι απεργίες, οι καταλήψεις, οι διαδηλώσεις.
          Ο κ. πρωθυπουργός παρέλειψε τη φράση του γνωστού ποιήματος «να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος», όμως όλα δείχνουν ότι μακρύς θα είναι ο δρόμος των θυσιών για το λαό. Με ποιητική έξαρση, ο κ. Παπανδρέου προβλέπει μια οδύσσεια στην οποία προφανώς ο ίδιος κρατά το ρόλο του πρωταγωνιστή, του Οδυσσέα, ενώ ο λαός θα παίξει το ρόλο του τσούρμου, των ναυτών από τους οποίους, σύμφωνα με το έπος, δεν επιβίωσε κανείς. Ο άνθρωπος το λέει καθαρά: «Δίνουμε όλοι μαζί, αλλά και πρώτος εγώ, μια σκληρή μάχη».
          Μετά τον Καβάφη, που επιστρατεύεται για να δικαιολογηθεί η  πιο σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική, ίσως να έχει σειρά ο Βάρναλης. Ίσως στην επόμενη ομιλία του, ο κ. πρωθυπουργός να πει: «Εγώ του καραβιού γοργόνα/ στ’ ορθόπλωρο καράβι μπρος./ Απάνω μου σπάνε φορτούνες/ κι άγριος ενάντια μου καιρός».
          Άγριος ο καιρός των Βρυξελλών, όμως ο καιρός που περιμένει το πλήρωμα θα είναι ακόμα πιο άγριος. Κυβέρνηση, αντιπολίτευση και ΜΜΕ κάνουν ό,τι μπορούν για να μας πείσουν ότι οι θυσίες και η δυστυχία των πολλών είναι μονόδρομος, ότι οι άνεργοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι των 500 ευρώ θα πρέπει να πληρώσουν για το προηγούμενο «σπάταλο κράτος» της δεξιάς, ενώ το κράτος ΠΑΣΟΚ ήταν πάντα υπόδειγμα χρηστής διαχείρισης.
          Δεν ξέρω αν τρίζουν τα κόκαλα του Καβάφη, όμως πολύ σύντομα θα τρίξει, θα κλονιστεί αυτός ο θρόνος της υπεροψίας, του
διεθνούς κι εγχώριου πατερναλισμού που τιμωρεί το λαό που τάχα έβαλε το χέρι στο βάζο με τις καραμέλες, ενώ όλοι ξέρουμε ότι με το δικό του μόχθο φτιάχτηκαν οι καραμέλες και ότι άλλοι είναι αυτοί που εδώ και χρόνια τις καταβροχθίζουν.