Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Κομισιόν, στην κηδεμονία των οποίων υπήχθη η Ελλάδα, αποτελούν δυνάμεις ενίσχυσης για την ελληνική αστική τάξη στην κοινή τους πάλη για καθυπόταξη των εργαζομένων και νέα αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ των πλουσίων, με αναπότρεπτο αποτέλεσμα την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου όλου του ελληνικού λαού. Ο Γ. Παπανδρέου οδήγησε συνειδητά τη χώρα στο ζυγό της ξένης οικονομικής κατοχής για τον απλούστατο λόγο ότι ήξερε πως μόνος του ήταν αδύνατον να επιβάλει τέτοια μέτρα χωρίς να υποστεί μέγιστη πολιτική φθορά η κυβέρνησή του και να απειληθεί με ανατροπή.
Φέρνοντας όμως ως ενισχύσεις το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και την Κομισιόν αλλάζει το συσχετισμό δυνάμεων, εξασφαλίζοντας χωρίς τον παραμικρό κόπο τη συμπαράταξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, συγκροτεί ένα πανίσχυρο μπλοκ των αστικών δυνάμεων και του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου που απαιτεί τεράστιες προσπάθειες εκ μέρους των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών δυνάμεων για να αντιμετωπιστεί, πόσω μάλλον να ηττηθεί. Η δήθεν δυσφορία του για την κηδεμονία της χώρας, για το ότι «αφαιρείται ένα κομμάτι της κυριαρχίας μας» όπως είπε ο ίδιος, είναι εντελώς υποκριτική, αφού ο ίδιος και μάλιστα με δική του πρωτοβουλία οδήγησε τη χώρα κάτω από την οικονομική κατοχή της ΕΕ. Αυτός έκανε μετεκλογικά και όχι προεκλογικά, όπως θα ήταν το λογικό, τις «αποκαλύψεις» για το ύψος του χρέους, αυτός άρχισε τις ιστορίες με την «οικονομία που βρίσκεται στην εντατική» και τα παρόμοια. Ας το δούμε ψυχρά. Δεν βλάπτεται καθόλου το ελληνικό κεφάλαιο από την ξένη κατοχή, αν αυτή οδηγήσει σε μείωση μισθών στο Δημόσιο ή στην περικοπή του Δώρου Χριστουγέννων ή στη μείωση των συντάξεων. Αντιθέτως, ωφελείται τα μέγιστα, αφού έτσι θα διευκολυνθεί να περάσει εν ψυχρώ και στον ιδιωτικό τομέα τις μειώσεις των μισθών, πράγμα που ήδη κάνει σε πολλές περιπτώσεις. Ενθυμούμενη τις ρίζες της από τους μαυραγορίτες και τους δοσίλογους της ναζιστικής κατοχής, η σύγχρονη ελληνική αστική τάξη είναι επίσης πρόθυμος συνεργάτης και υποστηρικτής της νέας γερμανικής κατοχής της χώρας που για την ώρα περιορίζεται εμφανώς στον οικονομικό τομέα.
Πόσω μάλλον που ήδη με την απόφαση της συνόδου κορυφής της ΕΕ (που στην πραγματικότητα είναι δήλωση μόνο των 16 ηγετών της ευρωζώνης, καθώς ο... «κολλητός» του Γ. Παπανδρέου, ο βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν επέμεινε αμετακίνητα να μην αναμειχθούν οι υπόλοιποι 11 ηγέτες της ΕΕ, επικουρούμενος από το δεξιό σουηδό πρωθυπουργό) προαναγγέλλονται ήδη νέα μέτρα εναντίον των ελλήνων εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. «Υποστηρίζουμε πλήρως τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης και τη δέσμευσή της να κάνει ό,τι είναι απαραίτητο, περιλαμβανομένων και πρόσθετων μέτρων, για να διασφαλίσουν ότι θα επιτευχθούν οι φιλόδοξοι στόχοι που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης για το 2010 και τα επόμενα χρόνια» αναφέρουν στην απόφασή τους οι ηγέτες της ΕΕ.
Δεν αρκούνται όμως μόνο σε αυτό. Χωρίς περιστροφές ξεκαθαρίζουν ότι την απόφαση για τα νέα μέτρα δεν θα τα πάρει η... σύγχρονη κυβέρνηση Τσολάκογλου, αλλά η Κομισιόν σε συνεργασία με το ΔΝΤ! Η απόφαση είναι σαφέστατη: «Η Κομισιόν θα επιτηρεί στενά την εφαρμογή των συστάσεων σε σύνδεση με την ΕΚΤ και θα προτείνει πρόσθετα μέτρα που απαιτούνται βασιζόμενη στην πραγματογνωμοσύνη του ΔΝΤ» τονίζει. Αν συνυπολογίσει κανείς ότι το ΔΝΤ στην τελευταία έκθεσή του για την Ελλάδα πρότεινε μέτρα όπως π.χ. η αύξηση του ΦΠΑ, η περικοπή του ύψους των συντάξεων, η κατάργηση του Δώρου Χριστουγέννων - Πάσχα και επιδόματος αδείας για τους συνταξιούχους κ.λπ., γίνεται εύκολα αντιληπτό πόσο σκοτεινό είναι το μέλλον που μας περιμένει, αν τους αφήσουμε ανενόχλητους να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους. Οι δύο μήνες που έρχονται είναι πολύ κρίσιμοι. Η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει τον Απρίλιο και τον Μάιο να πληρώσει τοκοχρεωλύσια ύψους άνω των 22 δισεκατομμυρίων ευρώ, περισσότερα δηλαδή από όσα πρέπει να πληρώσει όλους τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου μαζί. Όλο το πολιτικό και κερδοσκοπικό παιχνίδι δηλαδή θα παιχτεί μέχρι τα μέσα Απριλίου, καθώς η κυβέρνηση πρέπει μέχρι τότε να έχει δανειστεί σχεδόν όλο αυτό το ποσό. Δεν είναι τυχαίο που οι ηγέτες της ΕΕ όρισαν για τα μέσα Μαρτίου την πρώτη αξιολόγηση της Ελλάδα υπό το νέο κατοχικό καθεστώς. Εκεί θα πουν ότι τα μέχρι τώρα μέτρα λιτότητας δεν φτάνουν και θα απαιτήσουν πρόσθετα, ακόμη σκληρότερα μέτρα εκβιάζοντας την κυβέρνηση ότι αν δεν τα λάβει, δεν θα τη δανειοδοτήσουν, με στόχο η κυβέρνηση Παπανδρέου να περάσει τον εκβιασμό στον ελληνικό λαό απειλώντας τον ότι ή δέχεται τα νέα μέτρα ή η χώρα χρεοκοπεί.
Το δίλημμα για τους εργαζόμενους τίθεται ωμά: Είτε ρίχνονται αποφασισμένοι σε αγώνα μέχρις εσχάτων μέχρι το Πάσχα για να ζήσουν την Ανάσταση του κόσμου της εργασίας και του λαού μας ή παρακολουθούν παθητικά τα τεκταινόμενα και η χώρα μπαίνει σε μια ατελείωτη εργατική Σταύρωση...
