Επίσκεψη Ερντογάν: αδιέξοδο πίσω από τα χαμόγελα

Ιδιαίτερη συμβολική σημασία έχει η επίσκεψη για δεύτερη φορά, μέσα σε λιγότερο από έξι μήνες του Τ. Ερντογάν στην Αθήνα. Ωστόσο η συνάντηση στο περιθώριο της Διάσκεψης για την Κλιματική Αλλαγή στη Μεσόγειο παρά τις επικοινωνιακές - διπλωματικές διακηρύξεις περί «συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα» διεξάγεται σε ένα διαφορετικό και πιο αρνητικό τοπίο από αυτό της «πανηγυρικής» επίσκεψης του Μαΐου όταν ο τούρκος πρωθυπουργός είχε μαζί του 10 υπουργούς και 100 τούρκους επιχειρηματίες.

Οικτρά απέτυχε η θλιβερή προσπάθεια του έλληνα πρωθυπουργού να πουλήσει εκδούλευση στο σφαγέα του παλαιστινιακού λαού και του Στόλου της Ελευθερίας –και νέο στρατηγικό σύμμαχο της ελληνικής κυβέρνησης– Β. Νετανιάχου και να κανονίσει ραντεβού συμφιλίωσης με τον T. Ερντογάν. «Ενας πρωθυπουργός που είναι περήφανος για μια τέτοια ένοπλη επέμβαση, είναι ένας πρωθυπουργός με τον οποίον εγώ δεν δέχομαι να συνομιλήσω» ήταν η χαρακτηριστική απάντηση του τούρκου πρωθυπουργού. Ωστόσο ο Τ. Ερντογάν με βάση την αναβάθμιση του γεωστρατηγικού ρόλου της Τουρκίας στην περιοχή και την απώλεια της «οικονομικής υπεροχής» του ελληνικού καπιταλισμού ήρθε στην Αθήνα με μια ιδιαίτερα ευέλικτη αλλά στην ουσία επιθετική ατζέντα.

Όπως έγινε σαφές η άρση του casus belli από την πλευρά της Τουρκίας ισχύει μόνο στην περίπτωση που η Ελλάδα με τη σειρά της παραιτηθεί του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών της υδάτων στα 12 μίλια. Οι κινήσεις καλής θέλησης της Τουρκίας αφορούν μόνο εντελώς συμβολικά ζητήματα δευτερεύουσας σημασίας, όπως τη μεταβίβαση του Ορφανοτροφείου της Πριγκήπου στο Φανάρι και τη χορήγηση υπηκοότητας σε 12 μητροπολίτες, ενώ το ζήτημα της Θεολογικής Σχολής συνδέεται άμεσα με το άνοιγμα μεγάλου μουσουλμανικού ναού στην Αθήνα. Oι υποσχέσεις T. Ερντογάν για «κοινή αντιμετώπιση» της μετανάστευσης συνδέεται με τη βοήθεια της Ελλάδας στη «φιλελευθεροποίηση» της διαδικασίας των θεωρήσεων για τους τούρκους πολίτες.

Στα μεγάλα ζητήματα όπως το «μοίρασμα του Αιγαίου» παρατηρείται για μια ακόμα φορά αδιέξοδο, ενώ η τουρκική πλευρά με τη σειρά της εμφανίζεται και ως ατζέντης του ΝΑΤΟ με την απαράδεκτη πρόταση για αποκλειστικό ΝΑΤΟϊκό έλεγχο του εναέριου χώρου του Αιγαίου αλλά και με τα «παζάρια της» για την ένταξη των δύο χωρών στην περιβόητη αντιπυραυλική ασπίδα.

Α.Κ