Υπάρχει η ώρα του διαλόγου και του προβληματισμού και η ώρα της επιλογής και της πράξης. Δύο εβδομάδες προτού ανοίξουν οι κάλπες των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών –μιας κρίσιμης πολιτικής μάχης, που σημαδεύεται από το μνημόνιο και τον «Καλλικράτη»– ο κόσμος της Αριστεράς οφείλει να κάνει την επιλογή του. Οποιαδήποτε άποψη κι αν έχει για το πως φτάσαμε ως εδώ και για το αν τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν διαμορφωθεί διαφορετικά.
ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Όχι μόνο από κομματικό πατριωτισμό, αλλά και από τη σκοπιά του πολιτικού ρεαλισμού, πιστεύουμε ότι οι συνδυασμοί που στηρίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελούν την πιο αποτελεσματική και μάχιμη επιλογή. Ανεξάρτητα από όλα τα προβλήματα και τις αδυναμίες τους, εκφράζουν μια Αριστερά που εννοεί να είναι σαφώς αντικαπιταλιστική χωρίς να γίνεται ιδεοληπτική, κινηματική και όχι παραγοντίστικη, μετωπική και όχι κομματοκεντρική ή προσωποκεντρική.
Στο σύντομο χρονικό διάστημα της ύπαρξής της, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενέπνευσε σοβαρές ελπίδες σε πολλούς ανεξάρτητους, αριστερούς αγωνιστές, που δεν πείθονται από τα υπάρχοντα σχήματα του χώρου ή της κοινοβουλευτικής Αριστεράς. Το στοιχείο αυτό αποτελεί ένα από τα πιο δυναμικά χαρακτηριστικά της και δικαιώνει όσους πίστεψαν σ’αυτό το εγχείρημα και αγωνίστηκαν για να γίνει πραγματικότητα προτού ακόμη συγκροητηθεί, όταν η θέση υπέρ της συνεργασίας ΜΕΡΑ - ΕΝΑΝΤΙΑ συναντούσε δυσπιστία και αντιδράσεις σε σημαντικούς χώρους της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
Στις επικείμενες εκλογές, η προσπάθεια αυτή μπορεί να αποκτήσει νέα δυναμική με την επιτυχία των συνδυασμών που στηρίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και πρώτα απ’ όλα του συνδυασμού Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική, με επικεφαλής τον Άγγελο Χάγιο. Πρώτα απ’ όλα, γιατί εκφράζει, με τη διακήρυξή της, ένα προχωρημένο και συνεκτικό προγραμματικό κείμενο άμεσης απάντησης στην κρίση από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων. Επιπλέον, γιατί ο Άγγελος συνέβαλε, χάρη στη μακρόχονη ενασχόλησή του με τα ζητήματα της λεγόμενης Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στην επεξεργασία μιας ριζοσπαστικής, αριστερής αντίληψης για το χώρο αυτό, που ανέτρεψε τα παραδοσιακά στερεότυπα του αριστερού ρεφορμισμού περί «λαϊκής αυτοδιοίκησης» και «δημοκρατικής αποκέντρωσης», θεμελιώνοντας τη λογική του «τοπικού αστικού κράτους» και διαχύθηκε ευρύτερα στην Αριστερά. Η παρατήρηση αυτή δεν αποτελεί προσωπικό έπαινο –κάτι που ουδείς χρειάζεται– αλλά επιβεβαίωση μιας γενικότερης αλήθειας που λέει ότι η αντικαπιταλιστική Αριστερά μπορεί να ασκεί ευρύτερη (κάποτε και ηγεμονική) επιρροή από την εκλογική καταγραφή της, στο βαθμό που πρωτοπορεί στη θεωρητική επεξεργασία, στην πολιτική πρωτοβουλία και στην κινηματική δράση.
Ιδιαίτερη σημασία έχει και η μάχη που δίνει η Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας, με επικεφαλής τον συναγωνιστή Πέτρο Κωνσταντίνου. Πολλοί από μας γνωρίσαμε τον Πέτρο στην πορεία των τελευταίων δέκα χρόνων, τόσο σε πρωτοβουλίες πολιτικού ακτιβισμού όπου συνυπήρξαμε –στα συλλαλητήρια εναντίον του πολέμου στο Ιράκ, στη μαχόμενη Παλαιστίνη κ.ά.– όσο και σε θεωρητικές πρωτοβουλίες, όπως το ετήσιο, μαρξιστικό σεμινάριο του ΣΕΚ. Από αυτή τη σκοπιά, η υποψηφιότητά του, όπως και εκείνες όλων των φίλων και συναγωνιστών, σηματοδοτεί μια Αριστερά που θέλει να είναι μαχόμενη όταν σκέφτεται και σκεπτόμενη όταν μάχεται. Ιδιαίτερα, η ενεργή, εδώ και χρόνια, παρουσία του στους αγώνες υπέρ των δικαιωμάτων των μεταναστών έχει ξεχωριστή σημασία για τον Δήμο της Αθήνας, όπου οι ρατσιστικές τάσεις διαγράφονται επικίνδυνες και η παρέμβαση της διεθνιστικής Αριστεράς εξαιρετικά κρίσιμη.
Στις εκλογές αυτές η αντικαπιταλιστική Αριστερά, παρ’ όλες τις δυσκολίες, τις διασπάσεις και τις απογοητεύσεις που επιδρούν αρνητικά, μπορεί να καταγράψει σημαντικές επιτυχίες, ιδίως εκεί όπου υπάρχουν αριστερά σχήματα ριζωμένα στις τοπικές κοινωνίες, με θέσεις και πρωτοβουλίες που δίνουν πνοή στα κινήματα των πολιτών. Αριστερά σχήματα που συσπειρώνουν μια κρίσιμη πολιτική μάζα και αποκτούν σημαντική λαϊκή γείωση μπορεί να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο, ως πυρήνες λαϊκής αυτοοργάνωσης και αυτενέργειας, στην προοπτική ενός ελληνικού «Αργεντινάσο» της μιας ή της άλλης μορφής, που δεν είναι καθόλου απίθανο να εκδηλωθεί, ίσως πιο γρήγορα απ’ ό,τι φανταζόμαστε.
0 Τοποθετησεις:
Δημοσίευση σχολίου