Ψήφος στα ψηφοδέλτια της αντικαπιταλιστικής ανατροπής

Αμέσως μετά τις εκλογές έρχεται το μνημόνιο 2 μιας ακόμα πιο άγριας επίθεσης

    

Είναι όλα τόσο καθαρά! Η Γιούροστατ θα δώσει στη δημοσιότητα τις εκτιμήσεις της για το (διευρυμένο) έλλειμμα του… 2009, μάλλον μετά τον πρώτο γύρο των δημοτικών - περιφερειακών εκλογών. Η αντιπροσωπεία της τρόικα καταφθάνει στην Ελλάδα, όλως τυχαίως, στις 15 Νοέμβρη (αμέσως μετά τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών) και στις 18 Νοέμβρη, μόλις μία μέρα μετά την πορεία του Πολυτεχνείου, θα κατατεθεί στη Bουλή το τελικό σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2011, το οποίο όλα δείχνουν ότι θα είναι πιο σκληρά αντιλαϊκό από το ήδη απαράδεκτο προσχέδιο. O Όλι Ρεν και ο Στρος Καν άρχισαν ήδη να μιλούν για νέα μέτρα, ενώ ένα μνημόνιο 2 προετοιμάζεται εντατικά. Δεν μπορεί να υπάρχουν αυταπάτες. Αμέσως μετά τις πιο πολιτικές δημοτικές εκλογές των τελευταίων δεκαετιών, θα ξεδιπλωθεί η νέα επίθεση.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ

Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου θορυβημένη από τα χαμηλά ποσοστά που συγκεντρώνουν οι κυβερνητικοί υποψήφιοι, προσπαθεί να θολώσει τα νερά και να κερδίσει λίγο χρόνο και …πολλούς ψήφους. Έτσι, ο Γ. Παπανδρέου είπε ότι δεν πρόκειται να πάρει νέα μέτρα κατά μισθωτών και συνταξιούχων, παρουσίασε τα μέτρα για την «καταπολέμηση της ανεργίας» και κυνικά έταξε από 100 - 300 ευρώ έκτακτη ενίσχυση στους μικροσυνταξιούχους μέχρι 700 ευρώ!  

Η κυβέρνηση προσπαθεί να διασωθεί εκλογικά με κάθε τρόπο. Για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους νέους ισχύει ότι μετά την απομάκρυνση από τις… κάλπες, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται! Είναι ανάγκη στις 7 Νοέμβρη οι υποψήφιοι της κυβέρνησης, οι υποστηρικτές του μνημονίου και του «Καλλικράτη», οι απολογητές της συντηρητικής επίθεσης τόσων χρόνων και της ΕΕ, οι εκλεκτοί του αστικού συνασπισμού εξουσίας και των ΜΜΕ, να «μαυριστούν» κυριολεκτικά! Και ταυτόχρονα, να ενισχυθούν αποφασιστικά τα ψηφοδέλτια της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, που υποστηρίζουν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες δυνάμεις (όπως η Κομμουνιστική Οργάνωση Ανασύνταξη) και έχουν συνεγείρει πολλούς ανένταχτους αγωνιστές!

Η ψήφος υπέρ των ψηφοδελτίων της αντικαπιταλιστικής ανατροπής είναι η πιο χρήσιμη, η πιο ελπιδοφόρα ψήφος. Κι αυτό γιατί: 

Πρώτο, αποτελεί την πιο σκληρή καταδίκη του συνόλου της αντιδραστικής επίθεσης και του μνημονίου. Δεν κρύβεται πίσω από ένα ρηχό αντιμνημονιακό «όχι», ενώ ψηφίζει όλα τα νομοσχέδια της κυβέρνησης (ΝΔ), ούτε βγάζει λάδι το ΠΑΣΟΚ (όπως το δημιούργημα των ΜΜΕ Γ. Δημαράς) ή εγκλωβίζει τη διαμαρτυρία εντός των ΠΑΣΟΚικών εξελίξεων (Aλ. Μητρόπουλος), ούτε περιορίζεται από το καταστροφικό δεδομένο της αποδοχής της ΕΕ και του ευρώ (όπως κάνουν τα προερχόμενα από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ψηφοδέλτια), ούτε βέβαια λένε μεγάλα λόγια για να δραπετεύουν από τις κρίσιμες αναμετρήσεις (ΚΚΕ). Είναι ψηφοδέλτια ρήξης και ανατροπής και όχι αναχώματα!

Δεύτερο, είναι τα ψηφοδέλτια που έχουν στο ίδιο τους το DNA την εργατική απαίτηση για αντιμετώπιση των καυτών κοινωνικών προβλημάτων των εργαζομένων (ανεργία, νέα φτώχεια, υπερεκμετάλλευση) και εκφράζουν με το πιο αποφασιστικό τρόπο το μίσος και την οργή του εργαζόμενου κόσμου για το σάπιο αστικό πολιτικό κατεστημένο, γιατί –εκτός των άλλων– συγκροτούνται από εκατοντάδες πρωτοπόρους αγωνιστές του εργατικού κινήματος, εργαζόμενους της διπλανής πόρτας, ανέργους, αυτοαπασχολούμενους, νέους (βλ. και έντυπη έκδοση12-13).

Τρίτο, η αντικαπιταλιστική Αριστερά δεν λέει μόνο «όχι», δεν εκφράζει μόνο την αγανάκτηση και το άι σιχτίρ των εργαζομένων που ρίχνονται στον κοινωνικό πάτο, αλλά τολμά να αντιπροτείνει ένα συνολικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και της «χούντας» κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ: Η άρνηση και η διαγραφή του δημόσιου χρέους στους έλληνες και ξένους τοκογλύφους και όχι των μισθών, των συντάξεων και των εργαζομένων. Η πάλη για αύξηση των μισθών και μείωση των ωρών εργασίας και γι’ αυτό η ρήξη και η έξοδος από το ευρώ, την ΟΝΕ και την ΕΕ. Η απαγόρευση των απολύσεων και η αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, υγείας, πρόνοιας και των υποδομών και γι’ αυτό το πέρασμα πραγματικά στο Δημόσιο των τραπεζών και όλων των ΔΕΚΟ, καθώς και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο. Η μετατροπή σε δημόσιων χώρων πρασίνου των μεγάλων αδόμητων εκτάσεων, η προστασία του περιβάλλοντος και του δασικού πλούτου και γι’ αυτό το χτύπημα της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, η δήμευση εδώ και τώρα της αμύθητης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας.

Τέταρτο, η αποφασιστική ενίσχυση της ψηφοδελτίων Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής είναι ψήφος υπέρ ενός πολιτικά επικίνδυνου αποφασιστικού μαζικού κινήματος για την απόκρουση και το ξήλωμα της επίθεσης, που πρέπει να αναπτυχθεί και πριν και μετά τις κάλπες. Δεν είναι μόνο ότι οι συνδυασμοί αυτοί είναι οι μόνοι που θέτουν στην προμετωπίδα τους το ζήτημα του κινήματος, που δεν δίνουν υποσχέσεις για μια «ριζοσπαστική» διαχείριση, αλλά τίθενται στην υπηρεσία της κινητοποίησης και της συμμετοχής του λαού. Είναι ότι η αντικαπιταλιστική Αριστερά έχει ήδη πρωτοπόρα συμβολή στο μέτωπο αυτό, από το συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, μέχρι το απεργιακό αντάρτικο του πρώτου εξαμήνου και τον κοινωνικό σεισμό της 5ης Μάη.

Πέμπτο, πρόκειται για ψήφο υπέρ μιας άλλης Αριστεράς. Η συγκρότηση ψηφοδελτίων σε 11 περιφέρειες και σε πάνω από 20 μεγάλους δήμους πανελλαδικά, με την πρωτοπόρα συμβολή των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συνολικά της εκτός των τειχών, της μαχόμενης Αριστεράς, αποτελεί ένα επίτευγμα, που δίνει πανελλαδική διάσταση στο εγχείρημά της και δείχνει ότι συσπειρώνει ένα αξιόλογο εργατικό και κοινωνικό δυναμικό. Δεν είναι βέβαια η Αριστερά των ονείρων μας, ούτε η Αριστερά που έχει ανάγκη η εποχή μας. Είναι όμως η Αριστερά της ρήξης και της μαχόμενης αυτοκριτικής, που δεν διστάζει να λέει καθαρά ότι για να νικήσει το κίνημα η Αριστερά πρέπει να αλλάξει και μάλιστα σε επαναστατική και σύγχρονα κομμουνιστική κατεύθυνση.