Του Κώστα Μάρκου
Με μια πονηρή κίνηση αποπροσανατολισμού, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα επιχειρήσει να εκμαιεύσει τη συναίνεση των εργαζομένων στα αλλεπάλληλα υποδουλωτικά και εξουθενωτικά μνημόνια. Σύμφωνα με κατευθυνόμενες από το Μαξίμου πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, ο Παπανδρέου και τα επιτελεία του σχεδιάζουν την οργάνωση δημοψηφίσματος - καρικατούρα «άμεσης δημοκρατίας», με ερωτήματα, όχι πάνω στην τοποθέτηση επί του μείζονος πολιτικού προβλήματος της οικονομικής πολιτικής, αλλά σε δευτερεύοντα ζητήματα, όπου ευελπιστεί να υποδαυλίσει περαιτέρω τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Τέτοια ερωτήματα σκέφτονται να θέσουν: «ναι ή όχι στην κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων» (διάβαζε, «ναι ή όχι στις απολύσεις»), «ναι ή όχι στην αξιοποίηση της δημόσιας» (διάβαζε: «ναι ή όχι στο ξεπούλημα»), «ναι ή όχι στη μείωση των βουλευτών (διάβαζε: «ναι ή όχι στη συρρίκνωση της λαϊκής συμμετοχής»). Την ερχόμενη εβδομάδα αναμένονται και οι πρώτες επίσημες ανακοινώσεις.Ολόκληρη η Αριστερά, πρέπει να καταδικάσει αυτές τις μεθοδεύσεις και να καλέσει το λαό να απορρίψει με κάθε τρόπο αυτά τα γελοία δημοψηφίσματα. Και αντί να καλεί σε εκλογές (άλλο ότι πρέπει να παρέμβει εάν γίνουν), να απαντήσει ότι «το μαζικό κίνημα είναι η μόνη λύση». Το δημοψήφισμα έγινε στους δρόμους, στις πλατείες και στους χώρους δουλειάς και σπουδών, έδωσε απάντηση και αυτή είναι ένα μεγάλο «όχι στα μνημόνια, στην κυβέρνηση και στην τρόικα». Ταυτόχρονα, πρέπει να δυναμώσει την αποκάλυψη της πολύ πιο επιθετικής, πλην όμως πονηρής, δήθεν «αντιμνημονιακής» πολιτικής της ΝΔ, που ανεβαίνει στα γκάλοπ και πλασάρεται ως «εναλλακτική λύση». Το ίδιο πρέπει να κάνει και με τα υπό κατασκευήν κόμματα που λένε και αυτά «όχι στο Mνημόνιο», αλλά με επαναδιαπραγμάτευση, όπως και η ΝΔ, έστω και από μια σκοπιά τύπου Λούλα.
Οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης σκοπό έχουν να αποτρέψουν ή να εκτρέψουν τις φθινοπωρινές αγωνιστικές καταιγίδες και γενικότερα, να αποπροσανατολίσουν τις κοινωνικές και πολιτικές εκρήξεις που κυοφορούνται, λόγω των πρώτων απτών, μαζικών αποτελεσμάτων του Μεσοπρόθεσμου και των μνημονίων στις τσέπες και στη ζωή εκατομμυρίων ελλήνων εργαζομένων. Εκρήξεις που γίνονται ακόμη πιο πιθανές, λόγω της νέας, οξύτερης περιπλοκής της ευρωπαϊκής και διεθνούς οικονομικής κρίσης, η οποία μπαίνει σε μια διαφορετική φάση.
Η εκτίμηση για ένα νέο, ποιοτικό μετασχηματισμό στις μεταμορφώσεις της κρίσης επιβεβαιώνεται από τα πρόσφατα γεγονότα. Τα οικονομικά στοιχεία που δημοσιεύονται δείχνουν ότι η αμερικανική και ευρωπαϊκή οικονομία, ειδικά της ευρωζώνης, οδηγούνται σε μια ψοφοδεή ανάκαμψη χωρίς ανάπτυξη και με ανεργία, άρα σε μη ουσιαστική ανάκαμψη. Σημαντικό είναι ότι όπως δείχνουν ορισμένα σημάδια και η Κίνα αρχίζει να αισθάνεται άμεσα την κρίση (π.χ., μείωση των συναλλαγματικών αποθεμάτων της για πρώτη φορά). Το συμπέρασμα είναι ότι, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, το πρώτο κύμα μέτρων για την αποτροπή επέκτασης της κρίσης, έχει αποτύχει. Η βαθύτερη αιτία γι’ αυτή την πορεία δεν είναι, όπως ισχυρίζονται οι νεοκεϋνσιανοί, η μείωση της ζήτησης, αλλά η απαξίωση της παραγωγικής ικανότητας της σύγχρονης εργατικής τάξης, η οποία μειώνεται όσο περισσότερο εντείνεται η εκμετάλλευση. Κάτι που μπορεί να αυξάνει τη μάζα των κερδών, αλλά δεν ανεβάζει το μέσο ποσοστό κέρδους, το οποίο κινεί την καπιταλιστική παραγωγή. Ο κύκλος είναι φαύλος…
Η αποτυχία αυτή δημιουργεί συνθήκες για μια δεύτερη απότομη πτώση της παγκόσμιας οικονομίας, το λεγόμενο «νταμπλ ντιπ». Και ενώ το Σεπτέμβριο του 2008, αφορμή κι εκδήλωση του οικονομικού τεκτονικού σεισμού ήταν η χρεοκοπία της Λίμαν Μπράδερς, τώρα τίθεται η χρεοκοπία μιας χώρας, εν προκειμένω, της Ελλάδας! Γι’ αυτό ακριβώς έχουν τεθεί σε «κόκκινο συναγερμό» όλα τα διεθνή, αμερικανικά και ευρωπαϊκά επιτελεία.
Ωστόσο, οι συνεννοήσεις χαρακτηρίζονται από μια τρομερή ένταση όλων των ανταγωνισμών, όπως δείχνει η ανεκδιήγητη κατάσταση, όπου ο Βαν Ρομπάι καλεί σε Έκτακτη Σύνοδο Κορυφής και η Μέρκελ απαντά ότι δεν πάει! Αυτή η κατάσταση ευθύνεται για τις πρωτοφανείς εκτιμήσεις περί «αμόρφωτων», «ανίκανων» ηγετών, που κοσμούν τις σελίδες εφημερίδων όπως οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, η Λε Μοντ κ.α. Αμόρφωτοι και ανίκανοι, πλην εξαιρετικά επικίνδυνοι και απόλυτα ικανοί στην οργάνωση της επίθεσης κατά των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων.
Ο αμερικανικός όρος «επιλεκτική χρεοκοπία» που διαδίδεται για την Ελλάδα, στόχο έχει να αποτρέψει μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία της πρώτης χώρας του ευρώ. Και φυσικά, ένας «ξαφνικός θάνατος» της ελληνικής οικονομίας είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί, αλλά είναι ένας πολύ βολικός για το σύστημα εκβιασμός σε βάρος των εργαζομένων. Και είναι τουλάχιστον ατόπημα η υιοθέτησή του από αριστερές δυνάμεις. Διότι μια χώρα δεν είναι μια επιχείρηση. Μια πλήρης χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας θα οδηγήσει σε κατάρρευση ολόκληρη την ευρωζώνη, συμπαρασύροντας αμέσως την αμερικανική και παγκόσμια οικονομία. Οι αστοί ηγέτες μπορεί να είναι αμόρφωτοι και ανίκανοι, αλλά δεν είναι και ηλίθιοι.
Το εργατικό και λαϊκό κίνημα, η Αριστερά και ειδικά η αντικαπιταλιστική - επαναστατική, καλούνται να τοποθετηθούν σωστά στα μεγάλα διλήμματα και στις πρωτοφανείς συγκρούσεις που έρχονται. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προετοιμάζεται ξεκινώντας, έστω και αργά, τις διαδικασίες της 1ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, με τη δημοσίευση των εξαιρετικά προωθημένων Θέσεων του Συντονιστικού της και τη χθεσινή παναθηναϊκή συνέλευση - συζήτηση.
Η κατεύθυνση «Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε, ανατρέπουμε» την επίθεση, με ένα νέο, ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα, με δομημένα, αυτοτελή όργανα και με κοινή δράση όλης της Αριστεράς και όσων απεγκλωβίζονται από τη μνημονιακή πολιτική, στο οποίο καλεί το Νέο Αριστερό Ρεύμα, με την απόφαση της ΠΕ είναι δρόμος που μπορεί να οδηγήσει σε νικηφόρες εξεγέρσεις, μέσα σε μια παρατεταμένη και πολυκύμαντη μάχη, με προοπτική τις επαναστάσεις προς τον κομμουνισμό της εποχής μας.
