Του Μιχάλη Ψύλλου
Ρίγη ανατριχίλας διαπέρασαν εκατομμύρια ευρωπαίους αναγνώστες του γερμανικού περιοδικού Σπίγκελ, διαβάζοντας το άρθρο του Χέρφριντ Μίνκλερ, καθηγητή Πολιτικής Θεωρίας στο περίφημο πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου. «Ο εκδημοκρατισμός στη λήψη των αποφάσεων δεν μπορεί να σώσει την Ευρώπη... Η ευρωπαϊκή εξουσία πρέπει να περάσει χωρίς αναστολές από την περιφέρεια στο κέντρο», γράφει εντελώς κυνικά ο γερμανός καθηγητής, εννοώντας φυσικά ότι «κέντρο» σημαίνει το... Βερολίνο.
Ούτε καν ο παραδοσιακός γαλλογερμανικός άξονας. Μόνο το Βερολίνο πρέπει να έχει τον πρώτο και το τελευταίο λόγο στο ευρωπαικό γίγνεσθαι. «Η τρέχουσα κρίση είναι σίγουρα μια ευκαιρία για την τροποποίηση της Συνθήκης της Λισαβόνας, με τέτοιο τρόπο ώστε να δοθεί στις ελίτ ένα μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών για την ανάληψη δράσης. Στο παρελθόν, λέγαμε ότι ο άξονας Παρισιού -Βερολίνου έπρεπε να είναι άθικτος για να προοδεύσει η Ευρώπη. Σήμερα, το φορτίο που πέφτει σε αυτόν τον άξονα έχει γίνει πολύ βαρύ. Οι Γερμανοί πρέπει να παράσχουν την ισχυρότερη ηγεσία, αλλά από τη στιγμή που δείχνουν μόνο ένα μικρό μέρος της ηγετικής τους δύναμης, αυτή απορρίπτεται, αν δεν πολεμιέται κιόλας. Στην Ευρώπη, η περιφέρεια έχει πολύ μεγάλη δύναμη και το κέντρο πάρα πολύ μικρή. Όσο αυτό δεν αλλάζει, η ΕΕ και το ευρώ δεν θα βγει από την κρίση. Η ανακατανομή του πολιτικού βάρους στην Ευρώπη μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι είναι αναγκαία», γράφει ο γερμανός καθηγητής και προσθέτει: «Παρά τα μυριάδες προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο εκδημοκρατισμός δεν είναι η απάντηση. Αντίθετα, οι ελίτ της ΕΕ χρειάζονται βελτίωση και η εξουσία πρέπει να απομακρυνθεί από την περιφέρεια».Το δυστύχημα για τους λαούς της Ευρώπης είναι ότι οι απόψεις του γερμανού καθηγητή δεν αποτελούν μια «μεμονωμένη φωνή» στο Βερολίνο. Αποτελούν την ουσία της ευρωπαϊκής πολιτικής της Γερμανίας. Χωρίς προσχήματα η γερμανική ηγεσία απαιτεί να καθυποτάξει οικονομικά όλες τις χώρες της ΕΕ και να τις μετατρέψει σε οικονομικές αποικίες του Τέταρτου Ράιχ. «H αλήθεια είναι ότι για την Ελλάδα, αυτό που κοιτάμε είναι το σωστό μέρος που θα ...συντριβεί το αεροσκάφος. Δεν πρέπει να είναι σε πόλη, αλλά στην ύπαιθρο, αν είναι δυνατόν», δήλωσε χαρακτηριστικά στο Ρόιτερ ανώτατο στέλεχος του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος της καγκελαρίου Μέρκελ.
Οι Γερμανοί απαιτούν η οικονομική πολιτική όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καθορίζεται από το Βερολίνο, με «βιτρίνα» τα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Βάζουν τους άμεσους «υπηρέτες» τους, υπουργούς στην Ολλανδία, την Αυστρία και την Φινλανδία να απειλούν με κάθε είδους οικονομικά βασανιστήρια τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας.
Ακόμη και η Γουόλ Στριτ Τζέρναλ χλευάζει τους «Μερκελέτ» υπαλλήλους της Άνγκελα Μέρκελ, κατηγορώντας ανοικτά τη γερμανίδα καγκελάριο ότι «σφράγισε τις τύχες της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας επιλέγοντας λάθος πολιτική» προκειμένου να επανεκλεγεί για μια τρίτη θητεία.
Το Βερολίνο δεν αρκείται πλέον σε μια Ευρώπη των εθνών της. Βλέπει την ΕΕ ως πειθαρχημένο «γερμανικό» στρατόπεδο. Στο πλαίσιο αυτό, το Βερολίνο έχει αλλάξει γραμμή και στο θέμα της Ευρωζώνης. Προωθεί ανοικτά πλέον την ιδέα της αποβολής από την ευρωζώνη μέσω της «συντεταγμένης χρεοκοπίας» όποιας χώρα αρνείται ή αδυνατεί να συμμορφωθεί με τους όρους της σκληρής δημοσιονομικής λιτότητας που επιβάλει. «Μια περισσότερο ή λιγότερο ομαλή εθνική χρεωκοπία της Ελλάδας θα ήταν απλώς ένα μικρό βήμα προς τη σωτηρία του ευρώ», γράφει χαρακτηριστικά ο καθηγητής Μίνκλερ. «Το βασικό βήμα είναι μια πολιτική για την ανασύσταση της Ευρώπης, μια ανασύσταση στην οποία ο εκδημοκρατισμός δεν θα δημιουργούσε την απειλή της παρακμής και αποσύνθεσης».
Η μοίρα της Ευρώπης εξαρτάται πλέον από το αν οι λαοί στις χώρες μέλη θα επιτρέψουν στο Βερολίνο να καθορίζει τη μοίρα τους...
