Σε σταθμό μαζικής έκφρασης της λαϊκής οργής και αγανάκτησης,
αναδεικνύεται η επέτειος της 25ης Μαρτίου. Συσκέψεις πραγματοποιούνται σε όλες
τις μεγάλες πόλεις. Στην Αθήνα η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε την ώρα που γράφονταν
αυτές οι γραμμές ενώ για τη Θεσσαλονίκη σύσκεψη πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα από
την Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων, τοπικές κινήσεις, μαθητικές και
φοιτητικές συνελεύσεις.
του Στράτου Βουραζέρη
Στόχος είναι σε κάθε δήμο της χώρας να πραγματοποιηθεί
«παρέλαση του μαχόμενου λαού». Πολιτική και πολιτειακή ηγεσία το αστικού
πολιτικού συστήματος επιδιώκει να αναβαπτιστεί σε γαλανόλευκο φόντο, «ψαρεύοντας
στα θολά της εθνικής ενότητας».
Σε ρήξη με το σχεδιασμό του αστικού μπλοκ εξουσίας, οι
εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου θα επιδιωχθεί να αποτελέσουν διαδηλώσεις της
αδούλωτης θέλησης του λαού να μη δεχθεί τη νέα σκλαβιά. Σε αυτό το πλαίσιο, η
Αντικαπιταλιστική Aριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) καλεί σε
παλλαϊκές διαδηλώσεις για το διήμερο 24-25 Mαρτίου. Επισημαίνεται ότι το
επόμενο διάστημα «θα κριθούν πολύ σοβαρά ζητήματα για την εργατική τάξη και το
λαό», θα εξελιχθεί το σχέδιο μετατροπής των εργαζομένων σε νέους ραγιάδες του μεγάλου
ξένου και ντόπιου κεφαλαίου. Οι τοπικές και κλαδικές επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με
εξορμήσεις σε γειτονιές και χώρους δουλειάς, καλούν τη νεολαία (φοιτητές,
σπουδαστές, άνεργους) και τον κόσμο της εκπαίδευσης (δάσκαλους, καθηγητές) να
αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο το Σάββατο, με επίκεντρο τη μαθητική παρέλαση της
Αθήνας, με τη στήριξη του ταξικού εργατικού - λαϊκού κινήματος. Για την Κυριακή
επιδιώκεται να εκφραστεί η μαζική - μαχητική λαϊκή παρέμβαση σε κάθε γωνιά της
χώρας, με επίκεντρο τις παρελάσεις που διοργανώνονται σε κάθε δήμο. Ο
Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων, σε ανακοίνωσή του καλεί το επόμενο
Σαββατοκύριακο σε «παλλαϊκό ξεσηκωμό, προκειμένου να μετατραπούν οι παρελάσεις
σε παλλαϊκές συγκεντρώσεις ενάντια στη βαρβαρότητα κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ».
Η προσπάθεια για μαζική αγωνιστική έκφραση της λαϊκής
αγανάκτησης το επόμενο Σαββατοκύριακο φαίνεται ότι δεν στηρίζεται από τις δύο
εκδοχές της κοινοβουλευτικής Aριστεράς. Το ΚΚΕ, με συνέντευξη της Α. Παπαρήγα,
«έγκαιρα προειδοποίησε» το λαό για τον «κίνδυνο προβοκάτσιας» και σχεδίων
παραστρατιωτικών κύκλων, προετοιμάζοντας με αυτόν τον τρόπο την απουσία του.
Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ, για μία ακόμα φορά ταλαντεύεται... Επίσημη
τοποθέτησή του, μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν υπάρχει. Από
τη μία τα μέλη του στηρίζουν διακριτικά («χωρίς πολλά συνθήματα και φωνές») τις
αποφάσεις μαζικών φορέων για παρέμβαση στις παρελάσεις, από την άλλη όμως όταν
ο Δ. Στρατούλης κλήθηκε να απαντήσει (ANT1, 12/3), στο ερώτημα αν «ο ΣΥΡΙΖΑ
καλεί σε διαδηλώσεις κατά τη διάρκεια των παρελάσεων», απάντησε ότι δεν είναι
αυτό το θέμα.
Από την πλευρά της η κυβέρνηση επιδιώκει να δώσει στο κέντρο
της Αθήνας χαρακτήρα ...«λέσχης», το επόμενο Σαββατοκύριακο με δικαίωμα
πρόσβασης «μόνο σε μέλη». Η κοινωνική οργή είναι πολλαπλάσια αυτής του
Οκτωβρίου και ο φόβος της κυβέρνησης είναι οι εκπρόσωποί της να βρεθούν
αντιμέτωποι με το λαό. Γι’ αυτό και προκειμένου να δικαιολογηθεί ο
κατασταλτικός σχεδιασμός του κράτους, κυβερνητικά και δημοσιογραφικά χείλη
κάνουν λόγο για σχέδιο εκτροπών το επόμενο Σαββατοκύριακο. Σε κυβερνητική
σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις αρχές της εβδομάδας, επιδιώχθηκε να δοθεί η
εικόνα ότι «η κυβέρνηση δεν έχει να φοβηθεί τίποτα» και γι’ αυτό σύσσωμο το
πολιτικό της προσωπικό θα παραστεί στις εορταστικές εκδηλώσεις «ενωτικού
χαρακτήρα», που προγραμματίζονται σε όλη τη χώρα. Πληροφορίες βέβαια για το
χαρακτήρα και την ένταση των προετοιμασιών, από την πλευρά του κράτους, μάλλον
σε αντίθετα συμπεράσματα καταλήγουν. Η αστυνομία σχεδιάζει τη δημιουργία υγειονομικής
ζώνης πέριξ του τόπου των παρελάσεων. Η πρόσβαση στη ζώνη αυτή θα ελέγχεται από
ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, ενώ η πρόσβαση στην εξέδρα των επισήμων της
στρατιωτικής παρέλασης της Αθήνας, θα επιτρέπεται μόνο για μερικές εκατοντάδες
προσκεκλημένους –έχουν λάβει ήδη προσκλήσεις– και μόνο μετά την επίδειξη
αστυνομικής ταυτότητας.
Ταυτόχρονα, επιχειρείται η οργάνωση παρέμβασης από
ακροδεξιές, παραστρατιωτικές και φασιστικές δυνάμεις, με έντονα εθνικιστικά,
αντικοινοβουλευτικά - αντιδημοκρατικά χαρακτηριστικά, με αποθέωση του στρατού.
Η παρέμβαση αυτών των κύκλων και άλλων σχηματισμών του κράτους ή του βαθιού
κράτους (βλ. λέσχες εφέδρων κλπ.) δεν οδηγεί σε απόσυρση των δυνάμεων του
μαζικού λαϊκού - εργατικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, αλλά
σε καλύτερα σχεδιασμένη, μαζική, πολιτικοποιημένη, περιφρουρημένη παρέμβασή
τους με σαφέστατο διαχωρισμό από τέτοιες κινήσεις. Ανάλογη διαφοροποίηση θα
πρέπει να υπάρχει και από λογικές τυφλής βίας.
