Η πολιτική πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προκάλεσε μεγάλο
ενδιαφέρον. Κατά κάποιο τρόπο «τάραξε τα νερά» στην Αριστερά και όχι μόνο. Η
πρόσκληση ενότητας στον αγώνα για την ανατροπή της σύγχρονης οικονομικής
«χούντας» και «κατοχής», από μια δύναμη της Αριστεράς προς όλες τις άλλες,
ανεξάρτητα από ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, αποτέλεσε «είδηση» που
αναπαράχθηκε σε εκατοντάδες ιστοσελίδες, μπλογκ, μέσα κοινωνικής δικτύωσης,
αλλά και σε «κλασικά» έντυπα, ακόμη και σε τηλεοπτικά μέσα (με ...τιμητική
εξαίρεση τους γνωστούς υμνητές των μνημονίων), σε τέτοιο βαθμό, που ξάφνιασε
(ευχάριστα) και τους πιο αισιόδοξους. Είναι σίγουρο ότι η πρωτοβουλία αυτή
γέννησε ελπίδες σε πολλούς τίμιους αγωνιστές.
του Κώστα Μάρκου
Εξίσου σίγουρο, όμως, είναι ότι η πρόταση γέννησε και
καχυποψίες, επίσης σε τίμιους αγωνιστές. Μήπως η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μια
«ξαναζεσταμένη σούπα ενότητας» που σερβίρεται σε ίσως πιο ελκυστικό πιάτο;
Πολλοί αγωνιστές αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να γίνει κοινή δράση με τέτοια
αιτήματα και κυρίως με το αίτημα για «έξοδο από το ευρώ, την ΟΝΕ και την ΕΕ»,
όταν είναι γνωστή η διαφωνία ορισμένων δυνάμεων της Αριστεράς. Μήπως η πρόταση
είναι ένα «ψάρεμα» στα θολά νερά κάποιας προεκλογικής τακτικής για αλίευση
ψήφων;
Καταρχάς, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ διευκρινίζει σε όλες τις συναντήσεις
ότι το πλαίσιο πάλης θα συνδιαμορφωθεί τελικά από όλους τους αγωνιστές και τις
δυνάμεις που παίρνουν μέρος στον αγώνα και πολύ περισσότερο, από τους αγωνιστές
και τις δυνάμεις που θα θελήσουν να συγκροτήσουν ένα αγωνιστικό μέτωπο ρήξης
και ανατροπής. Όσες δυνάμεις και αγωνιστές προσανατολίζονται ειλικρινά προς μια
τέτοια κατεύθυνση, θα έχουν την ίδια ευελιξία. Ωστόσο, αυτή η αυτονόητη αλήθεια
δεν αφαιρεί το δικαίωμα στην κάθε δύναμη, άρα και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να θέτει την
άποψή της, π.χ. για την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, σε διάλογο και
αντιπαράθεση, τόσο στις πολιτικές συναντήσεις, όσο και στο μαζικό κίνημα.
Δεύτερο, παρά την αργοπορία της, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είχε το
δικαίωμα να περιμένει να περάσουν οι ...πιθανές (ακόμα) εκλογές για να κάνει
την πρότασή της. Πολύ περισσότερο, όταν δεν είναι απίθανο να πάμε σε μπαράζ
εκλογών. Αυτό θα σήμαινε, πέρα από πιθανότητα διαρκούς αναβολής και μια
εκλογικίστικη χρήση της πρότασής της από την ανάποδη: «Δεν κάνω κάτι λόγω των
εκλογών».
Είναι προς τιμήν της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των επιμέρους δυνάμεών της
το γεγονός ότι ξεπέρασαν τους δισταγμούς και τις ταλαντεύσεις. Δεν ήταν εύκολο
για κανέναν. Φυσικά, τόσο η ίδια, όσο και οι «συνιστώσες» της θα δοκιμαστούν
στην πράξη.
