Για τρίτη συνεχόμενη φορά ματαιώθηκαν οι εκλογές για το
Συμβούλιο Διοίκησης στο ΑΠΘ την περασμένη Τετάρτη 14 Mαρτίου. Αυτή τη φορά η
Οργανωτική Επιτροπή και οι υποψήφιοι γι’ αυτά τα αντιδραστικά όργανα, έχοντας
λάβει ήδη δύο φορές (15/2, 17/2) το μήνυμα από τους φοιτητικούς συλλόγους, τον
ΕΣΔΕΠ και τα σωματεία εργαζομένων του ΑΠΘ, που δήλωσαν ξεκάθαρα ότι είναι
αποφασισμένοι να δώσουν τον αγώνα μη εφαρμογής και ανατροπής του νόμου 4009/11,
επιχείρησαν να στήσουν μια μεγάλη προβοκάτσια.
του Σταύρου Μαραγκουδάκη
Ενώ το κτίριο της
Νομικής Σχολής, σημείο το οποίο είχε οριστεί ως τόπος διεξαγωγής των εκλογών,
ήταν αποκλεισμένο από εκατοντάδες φοιτητές, εργαζόμενους και καθηγητές, οι 10
εναπομείναντες, από την οικτρή μειοψηφία των «προθύμων του υπουργείου»,
εφόρμησαν στην περιφρούρηση των φοιτητικών συλλόγων, θέλοντας να προκαλέσουν
κάποιο βίαιο επεισόδιο. Ταυτόχρονα είχαν καλέσει τα κανάλια προκειμένου να
κάνουν δηλώσεις που θα παρουσίαζαν ανεστραμμένη την πραγματικότητα και θα
βάφτιζαν τους εαυτούς τους «πλειοψηφία», που αδυνατεί λόγω της δράσης «ακραίων
μειοψηφιών» να ασκήσει το «δημοκρατικό της δικαίωμα» να βάλει το λιθαράκι της
για τη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου.
Η μάχη ενάντια στο Συμβούλιο Διοίκησης και το νόμο 4009/11,
με την παραίτηση της Οργανωτικής Επιτροπής, περνά σε νέα φάση. Με την αλλαγή
φρουράς στο υπουργείο Παιδείας, τις εξαγγελίες για επανεκκίνηση του διαλόγου
για τροποποιήσεις του νόμου και τη στάση της συνόδου των πρυτάνεων φαίνεται ότι
στο επόμενο κύμα εφαρμογής της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, η κυβέρνηση θα
επιδιώξει να επανασυσπειρώσει το μπλοκ υποστήριξης των αντιδραστικών αλλαγών.
Απαιτείται ο ύψιστος βαθμός συσπείρωσης των κοινωνικών δυνάμεων που έχουν
συμφέρον από την ανατροπή αυτής της πολιτικής και μια εντελώς διαφορετική
προοπτική. Η πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία πρέπει να οργανωθεί μέσα από
διαδικασίες γενικών συνελεύσεων στη βάση και το συντονισμό τους. Στο ΑΠΘ
μετρήθηκαν βήματα σε αυτή την κατεύθυνση και ιδιαίτερο ρόλο έπαιξε η (με
αντιφάσεις και παλινωδίες) κοινή δράση της Αριστεράς στο κίνημα, μετά την
τολμηρή πίεση της ΕΑΑΚ προς τις υπόλοιπες συνιστώσες του. Τέλος, να σημειωθεί
ότι οι εκλογές δεν πραγματοποιήθηκαν ούτε στο Πανεπιστήμιο Πατρών, όπου
φοιτητές και διδάσκοντες κατέλαβαν το κτίριο όπου θα διεξαγόταν η ψηφοφορία,
ούτε στα Γιάννενα.
