Η ψύχραιμη πολιτική αξιολόγηση των πρόσφατων
βανδαλισμών και των εμπρησμών παραδοσιακών κτιρίων στο κέντρο της πόλης μας,
οδηγεί, κατά τη γνώμη μου, στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για αντικειμενικά
προβοκατόρικες ενέργειες, άκρως εχθρικές προς το λαϊκό εργατικό κίνημα. Είναι
αυτονόητο ότι αυτές εξυπηρετούν την κυβέρνηση, τον αστικό συνασπισμό εξουσίας
και το αστικό σύστημα. Ας ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα τα πράγματα. Είμαστε κατά
της κρατικής βίας αλλά και κατά της ατομικής βίας ή ένοπλης δράσης. Η βία αυτή
οδηγεί σε αδιέξοδο. Σπουδαίος επαναστάτης που τον αναγνώρισε η Ιστορία έλεγε:
«Δέκα εκτελέσεις τσάρων δεν αξίζουν όσο μια καλά οργανωμένη, μαζική, γενική
απεργία».
Δημήτρης Χατζηπαναγιώτου, στέλεχος των Οικολόγων-Εναλλακτικών
Ας έρθουμε τώρα στους κουκουλοφόρους. Αποδεδειγμένα,
κουκούλες φορούσαν στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια της γερμανοϊταλικής κατοχής,
οι δωσίλογοι και προδότες, συνεργάτες των κατακτητών, για να μην τους
αναγνωρίζουν οι πατριώτες και να αποφύγουν αργότερα την τιμωρία. Σήμερα, και
πάλι αποδεδειγμένα, πρώτοι απ’ όλους, κουκούλες φορούν ασφαλίτες, οι οποίοι
είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία. Δρουν ως προβοκάτορες. Προκαλούν κάθε είδους
ζημιές κι αυτό έχει φωτογραφηθεί χωρίς ν’ αμφισβητηθεί. Δεν θα συλληφθούν, δεν
θα δικασθούν και δεν θα καταδικασθούν, παρόλο που έχουν διαπράξει
κακουργηματικές πράξεις (π.χ. διακεκριμένη φθορά ξένης ιδιοκτησίας).
Τα τελευταία χρόνια παίρνουν μέρος στις διαδηλώσεις
και μερικές εκατοντάδες κουκουλοφόρων, οι οποίοι εμφανίζονται ως αγωνιστές και
επαναστάτες. Προκαλούν ζημιές, καταστρέφουν τα κτίρια των πανεπιστημίων, τα
μνημεία ιστορίας και πολιτισμού. Είναι οι σύγχρονοι βάνδαλοι. Η τακτική αυτή
αντιγράφει μεθόδους της αστικής βίας, υπηρετεί την κοινωνία του θεάματος,
στηρίζεται στην ατομική βία, αδιαφορεί για την οργανωμένη συλλογική δράση και
τέλος, διευκολύνει αντικειμενικά τη λήψη μέτρων καταστολής. Ας διαβάσουν όλοι
τι είχε γράψει ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα:
«Αν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, είσαι
σύντροφός μου ... Οι πραγματικοί επαναστάτες δεν κυκλοφορούν με κουκούλες, για
έναν επιπλέον λόγο: Γιατί τον καιρό της επανάστασης, ο λαός θα πρέπει να
αναγνωρίζει στα πρόσωπα των επαναστατών την πρωτοπορία του. Ο λαός δεν θεωρεί
τιμή του να συναναστρέφεται με κουκουλοφόρους».
Οι σύγχρονοι βάνδαλοι είναι πολιτικοί αντίπαλοι του
λαϊκού εργατικού και οικολογικού κινήματος και είναι αμφίβολο εάν θα γίνουν
ποτέ σύμμαχοί του. Συνθήματα του τύπου «κάψε κι εσύ ό,τι μπορείς» ή «ολική
άρνηση του πολιτισμού», «ούτε δασκάλους, ούτε βιβλία, στο 7ο Γυμνάσιο γράφουμε
ιστορία» είναι απαράδεκτα, καταδικαστέα και δείχνουν ολοφάνερα έλλειψη ήθους
και παιδείας. Ανυπαρξία ιστορικής γνώσης και συνείδησης, δείχνει η βεβήλωση με
μαύρη μπογιά του αγάλματος του μεγαλύτερου επαναστάτη των Βαλκανίων και
διεθνιστή Ρήγα Φεραίου, μπροστά στο ιστορικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Όσο αυθόρμητη κι αν είναι μια νεανική έκρηξη, οι εξεγερμένοι γνωρίζουν ή
οφείλουν να γνωρίζουν ότι ο Ρήγας Φεραίος ήταν επαναστάτης και είναι
υποχρεωμένοι να τιμούν το έργο και τη μνήμη του. Διαφορετικά δρουν ανεύθυνα κι
ο λαός δεν μπορεί να τους εμπιστεύεται. «Είναι πολύ βολικό να μην εργάζεσαι, να
μην διαβάζεις, να σε ταΐζουν άλλοι κι εσύ να κάνεις την επανάσταση», γράφτηκε
με σκωπτικό ύφος στις εφημερίδες. Οι περισσότεροι δεν είναι άνεργοι, είναι απλώς
άεργοι! Είναι καθήκον μας να συμβάλουμε στην υπεράσπιση του ανθρωπιστικού
πολιτισμού μας. Οι πολιτικές πρωτοπορίες πρέπει να είναι ταυτόχρονα και
πνευματικές πρωτοπορίες. Κατά των αντιπάλων του λαϊκού εργατικού και
οικολογικού κινήματος διατηρούμε σταθερά πολιτικό, ιδεολογικό και οργανωτικό
μέτωπο. Επιδιώκουμε με πολιτική, ιδεολογική και ουμανιστική διαπαιδαγώγηση να
περιφρουρήσουμε τον πολιτισμό μας και τους αγώνες μας και ν’ αποτρέψουμε αυτές
τις βαρβαρότητες, που όχι μόνον κλείνουν το δρόμο προς το σοσιαλισμό, αλλά και
το δυσφημούν.
Το οργανωμένο, περιφρουρημένο, μαζικό, λαϊκό κίνημα
πρέπει να έχει αγωνιστικό ήθος, συνέπεια και διάρκεια ως την τελική νίκη.
Όποιος καταστρέφει τον πολιτισμό μας, καίγοντας βιβλιοθήκες, πανεπιστήμια,
μνημεία ιστορίας και πολιτισμού, όχι μόνον ρίχνει νερό στο μύλο της αντίδρασης
και του σκοταδισμού, αλλά είναι και εχθρός του λαϊκού, εργατικού και
οικολογικού κινήματος. Η γνώση είναι δύναμη απελευθέρωσης από τα δεσμά της
εκμετάλλευσης. Ο αγωνιζόμενος λαός θέλει να βλέπει καθαρά τα πρόσωπα των
πρωτοπόρων αγωνιστών. Αυτό μας δίδαξε ο Εαμικός απελευθερωτικός αγώνας και ο
Εαμικός πολιτισμός που μας άφησαν ως παρακαταθήκη.
«Η πολιτική των δρόμων», δηλαδή των διαδηλώσεων κι
όχι της «τυφλής» βίας, είναι σαφώς σε αντιπαράθεση με την «πολιτική των
διαδρόμων» που προωθούν τα αστικά πολιτικά κόμματα και η νεοφιλελεύθερη
σοσιαλδημοκρατία. Η λογική όμως και η πρακτική της αδιέξοδης βίας υποτάσσεται
στην κοινωνία του θεάματος, την οποία ελέγχουν, καλλιεργούν έντεχνα και
προωθούν οι μηχανισμοί της αστικής τάξης (ΜΜΕ, δυνάμεις κρατικής και
παρακρατικής καταστολής κ.λπ.), με απώτερο σκοπό την αποδυνάμωση του μαζικού
λαϊκού κινήματος. Ας μη διστάζουμε να τους αποκαλύπτουμε κάθε φορά που μας
δίνεται η ευκαιρία.
