To αρκτικόλεξο TAV (Treno ad Alta Velocita) σημαίνει τρένο
υψηλής ταχύτητας, που θα ένωνε το Τορίνο με τη Λυών. Νo ΤΑV σημαίνει το κίνημα
των κατοίκων της περιοχής Βαλ ντι Σούσα κοντά στο Τορίνο που εδώ και είκοσι
χρόνια αντιστέκεται ακόμη στην κατασκευή του.
Ενώ γράφεται αυτό το κείμενο, οι εξελίξεις τρέχουν και η
καταστολή που δέχεται η κοιλάδα της Βάλε είναι απερίγραπτη. Ένας στρατός
κατοχής έχει εγκατασταθεί εδώ και καιρό στην περιοχή, ο οποίος όμως εδώ και μία
εβδομάδα μπαίνει σε μαγαζιά σπάζοντας τζαμαρίες, καταστρέφει αυτοκίνητα, δέρνει
κατοίκους, ενώ στη φυλακή βρίσκονται σύντροφοι από όλη την Ιταλία για τις
κινητοποιήσεις του περασμένου Ιουλίου και ο Λουκά Αμπά, μορφή του κινήματος,
βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο.
της Νιόβης Ζαραμπούκα Χατζημάνου
Το κίνημα αυτό ξεκίνησε πριν 20 χρόνια από τους κατοίκους
των χωριών της Βαλ ντι Σούσα έξω από το Τορίνο στην Ιταλία. Τότε έγιναν οι
πρώτες προτάσεις για την αντικατάσταση της υπάρχουσας γραμμής Τορίνο-Λυών με
ένα τρένο υψηλής ταχύτητας. Τεράστιες εκτάσεις θα έπρεπε να μετατραπούν σε
εργοτάξια και κάποια χωριά θα έπρεπε να καταστραφούν εξολοκλήρου, ενώ στο
κατασκευαστικό κομμάτι των τούνελ θα γινόταν χρήση αμίαντου, η οποία
απαγορεύεται. Τεράστια η οικολογική καταστροφή η οποία θα έβαζε σε κίνδυνο τη
ζωή των κατοίκων των περιοχών που θα διέσχιζε, ενώ παράλληλα θα ανέτρεπε τον
τρόπο ζωής τους.
Η μαφία, όπως λένε στην Ιταλία, μπορεί να φαίνεται στο Νότο
αλλά η εξουσία της βρίσκεται στο Βορρά. Η κατασκευή αυτού του τρένου θα
πραγματοποιούνταν χωρίς κανένα απολύτως λόγο, αφού η υπάρχουσα γραμμή όπως
δηλώνουν οι εργαζόμενοι στην Τρεν-ιτάλια (ιταλικός ΟΣΕ) εξυπηρετεί επαρκώς τις
ανάγκες των μετακινήσεων. Τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα στην Ιταλία αποτελούν
βασικό κομμάτι της οικονομίας της, ενώ οι κατασκευαστικές εταιρείες είναι συνδεδεμένες
με τη μαφία. Ένα έργο λοιπόν αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ, με τη συμμετοχή
διάφορων ευρωπαϊκών κονδυλίων, σίγουρα οι εκάστοτε κυβερνήσεις και οι μαφίες
δεν θα μπορούσαν να μην προσπαθήσουν να το θέσουν σε εφαρμογή.
Η ταχύτητα και οι ανάπτυξη είναι τα βασικά στοιχεία για την
προώθηση αυτού του έργου από τις κυβερνήσεις. Το κίνημα Νo TAV διεκδικεί το
δικαίωμα στους ανθρώπινους ρυθμούς οι οποίοι δεν μπορούν να συμβαδίσουν με
αυτούς που προσπαθεί να μας επιβάλλει το καπιταλιστικό σύστημα. Διεκδικούν το δικαίωμά
τους να αποφασίζουν για τη γη τους και να μην τους επιβάλλεται στρατός κατοχής
όταν πάνε ενάντια στις κρατικές αποφάσεις.
Η αντίδραση των κατοίκων κάποια χρόνια πριν ενάντια σε ένα
τρένο, εξελίχθηκε στην ιταλική «Κερατέα» και «Χαλυβουργία» μαζί. Κερατέα επειδή
οργανώνεται από τους ίδιους τους κατοίκους μέσα από τις συνελεύσεις και τις
δομές του αλλά και για το πάθος και την αγωνιστικότητα που δείχνουν, ενώ
Χαλυβουργία γιατί είναι ένας αγώνας που θεωρείται από την πλειοψηφία του
ιταλικού λαού ως ένας αγώνας που απλώς δεν πρέπει να χαθεί για το καλό όλων.
Είναι το μόνο τόσο δυναμικό κίνημα μέσα από το οποίο συζητιέται η κρίση και το
χρέος, είναι το μόνο που απομυθοποιεί μαζικά την «τεχνοκρατική κυβέρνηση» ή
απλά «τεχνοκρατική δικτατορία» του Μάριο Μόντι.
Το περιεχόμενό του δεν περιορίζεται στις τοπικές
διεκδικήσεις, αφού κάτι τέτοιο θα ήταν λίγο. Παίρνει αφορμή από αυτό και μιλάει
για τα πάντα. Για την παγκόσμια οικονομία, την κρίση, το χρέος. Αλλά εκεί δεν
χρειάστηκαν μεγάλες και δύσκολες αναλύσεις. Η λογική ήταν απλή. Το TAV θα
κοστίσει στον ιταλικό λαό 20 δισεκατομμύρια επιπλέον χρέος, τη στιγμή που
γίνονται περικοπές σε κάθε τομέα του κοινωνικού κράτους. Αυτό τους αρκεί για να
πούνε «όχι άλλο χρέος», ενώνοντας τη φωνή τους και με τα άλλα κινήματα
αντίστασης στην Ευρώπη. «Η Βαλ ντι Σούσα είναι η πλατεία Ταχρίρ της Ιταλίας,
είναι η πρωτεύουσα της ιταλικής αντίστασης», είναι μερικά από τα σχόλια που
γράφονται στο twitter και το facebook (βασικών πηγών πληροφόρησης και
αναμετάδοσης των γεγονότων από την πλευρά του κινήματος).
Το περασμένο Σάββατο έγινε μια πορεία 100.000 διαδηλωτών από
όλη την Ιταλία ενάντια στο TAV και σε αλληλεγγύη προς τους συντρόφους του
κινήματος που βρίσκονται στη φυλακή. Εκτός από τις σημαίες No TAV κρατούσαν και
ελληνικές σημαίες, πανό και συνθήματα με αναφορές στην Ελλάδα. «Το TAV μας
πηγαίνει στο Τορίνο σε 3 ώρες αλλά στην Αθήνα σε 5 λεπτά». Η Ελλάδα αποτελεί
σημείο αναφοράς και καθημερινής ανάλυσης για τις πολιτικές συλλογικότητες αλλά
και στοιχείο ελπίδας για τους αγωνιζόμενους. Η άρνηση του χρέους, η αντίδραση
στη «χούντα του Παπαδήμου» (όπως αντίστοιχα στο Μόντι), στην κρίση αλλά και η
διεκδίκηση του αυτονόητου, δηλαδή της δημοκρατίας και της ελευθερίας, είναι
κάποια από τα στοιχεία που κάνουν τους ντόπιους να νιώθουν κοντά στο ελληνικό
κίνημα. Η εποχή που οι αγώνες γίνονταν από κάθε λαό για τον ίδιο, έχει
τελειώσει. Πλέον το ένα κίνημα παρακολουθεί και στηρίζει το άλλο γιατί κάθε
αγώνας που θα κερδηθεί θα είναι κατάκτηση όλων και για όλους.
Ο αγώνας του No TAV πρέπει να κερδηθεί και αυτό θα γίνει με
την αλληλεγγύη όλων μας.
Θα τελειώσω αυτό το κείμενο με μια εικόνα. Αυτή δύο παιδιών
που κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων τον περασμένο Ιούνιο, καθισμένα πάνω σε
μια σημαία No TAV παίζανε με τα χώματα και όταν ακούγανε τα χημικά να πέφτουν
απλά κατεβάζανε τη μάσκα τους και συνεχίζανε να παίζουνε...
