3η Σεπτέμβρη 2010: Διακήρυξη ντροπής από το ΠΑΣΟΚ του ΔΝΤ

Η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ φανερώνεται σε μικρότερο βαθμό από τις δημοσκοπήσεις και περισσότερο από την πρωτόγνωρη απροθυμία των «κορυφαίων στελεχών» να εκτεθούν και να φθαρούν προσωπικά στις αυτοδιοικητικές εκλογές.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΙΑΝΤΖΗΣ

 Ο Γ. Παπανδρέου δεν περίμενε να ακούσει τόσες «επιφυλάξεις», «αντιρρήσεις» και «ενστάσεις» στις προτάσεις του για τους 13 υποψηφίους πράσινους περιφερειάρχες. Τα «όχι» εισέπραξε προσωπικά ο πρωθυπουργός από την Φώφη Γεννηματά,  Κατερίνα Μπατζελή, τον Γιάννη Μαγκριώτη, τον Απόστολο Κατσιφάρα, τον Πάρι Κουκουλόπουλο, τον Μιχάλη Τιμοσίδη και την Αντζελα Γκερέκου, στους οποίους πρότεινε να είναι υποψήφιοι για τις περιφέρειες Αττικής, Στερεάς Ελλάδας, Κεντρικής Μακεδονίας, Δυτικής Ελλάδας, Δυτικής Μακεδονίας, Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης και Ιονίων Νήσων αντίστοιχα.

Ο Γ. Παπανδρέου έκπληκτος μπροστά στο κύμα αρνήσεων κατέφυγε στην πρακτική της πολιτικής επιστράτευσης, απειλώντας με πολιτική απομόνωση ή ακόμα και διαγραφές όσους δεν πειθαρχήσουν στις εντολές του!

Προβλήματα προκαλεί και η στάση των συνδικαλιστών του ΠΑΣΟΚ, που αποφάσισαν -προφυλάσσοντας τη δημόσια εικόνα τους- να απέχουν από τις κομματικές συνεδριάσεις του Εθνικού Συμβουλίου, που ξεκίνησαν την Παρασκευή. Μη δείχνοντας ωστόσο οι περισσότεροι καμία διάθεση να α¬ποχωρήσουν από το ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο μέχρι τώρα δεν εκδηλώθηκε κάποιο μαζικό κύμα αποχωρήσεων συνδικαλιστών και αυτοδιοικητικών στελεχών, όπως έλπίζει ο ΣΥΝ.

Τη νέα αναθεωρημένη «μίνι διακήρυξη» της 3ης του Σεπτέμβρη, τη διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ του ΔΝΤ, παρουσίασε ο Γιώργος Παπανδρέου την Παρασκευή, 36 χρόνια μετά την ίδρυση του πάλαι ποτέ κινήματος της «αλλαγής». Εξάλλου, παραπάνω από μία φορά, ο Γ. Παπανδρέου επιτέθηκε στο κλίμα της μεταπολίτευσης, με τρόπο που έκανε μέχρι τώρα η Δεξιά. Ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε «μεθυσμένος» από τις διεθνείς επιβραβεύσεις και τους ύμνους των ξένων μέσων ενημέρωσης και δεν δείχνει να παίρνει χαμπάρι τι συμβαίνει στην ίδια του τη χώρα! Όχι μόνο ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να εξαγγείλει καμία «κοινωνική παροχή» από τη ΔΕΘ αλλά και έκλεισε την ομιλία του στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ διαβάζοντας ένα στοχευμένο δημοσίευμα του πρακτορείου Ρόιτερς που γράφει ότι «στην πρόσφατη ιστορία, καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει κάνει αυτό που καταφέρνει να κάνει η Ελλάδα μέσα σε ένα χρόνο! Μάλιστα πανηγύρισε κιόλας για το άθλιο δημοσίευμα: «Ναι αυτοί είμαστε οι Έλληνες»!

Είναι αλήθεια πως ο διεθνής καπιταλισμός έχει μυθοποιήσει τον Γ. Παπανδρέου, ως τον πολιτικό διάδοχο της Μ. Θάτσερ για τη δεκαετία του 2010. Οι ξένοι έχουν μείνει με το στόμα ανοιχτό για το πώς κατάφερε αυτός ο απίθανος τύπος να περάσει τα πιο αντιλαϊκά και ακραία νεοφιλελεύθερα μέτρα σε τόσο σύντομο διάστημα σε μια χώρα με τόσο μεγάλη παράδοση αγώνων. Το μοντέλο Παπανδρέου προβάλλεται σε όλη την Ευρώπη ως πρότυπο για την πανευρωπαϊκή κάμψη των εργατικών αντιστάσεων και της επιβολής εξοντωτικών για τον κόσμο της εργασίας μέτρων που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε απόλυτη και δραματική επιδείνωση του επιπέδου διαβίωσης των λαών.

 ¨Όμως τόσο ο έλληνας πρωθυπουργός όσο και οι διεθνείς εντολοδόχοι του είναι βαθιά νυχτωμένοι αν πιστεύουν ότι αυτή η «νίκη» θα έχει διάρκεια. Η δυσαρέσκεια είναι μια βραδυφλεγής βόμβα που θα σκάσει στα χέρια τους.

Ο ΓΑΠ επανέλαβε τις απειλές και τους εκβιασμούς των εντολοδόχων του «αν αποτύχουμε εμείς, θα αποτύχει η Ελλάδα» δείχνοντας ωστόσο να μην έχει συνειδητοποιήσει ότι η οργή και η αγανάκτηση είναι πλέον μεγαλύτερες από το φόβο και την αβεβαιότητα για το αν οι αγώνες μπορούν να επιφέρουν νίκες. Επιχείρησε να υπερασπίσει την τρόικα, λέγοντας πως «δεν μας φταίει η τρόικα για τις πελατειακές σπατάλες, τις φαρμακευτικές δαπάνες και για την πρωτιά μας στις ανθυγιεινές μας συνήθειες», ενώ δεν δίστασε να χαρακτηρίσει δυνάμεις της συντήρησης -δεξιές και αριστερές- όσους εναντιώνονται στο μνημόνιο. Στη συνέχεια επιχείρησε να υποβαθμίσει την πολιτική σημασία των αυτοδιοικητικών εκλογών και να τις αποσυνδέσει από την ασκούμενη πολιτική.

Ο Γ. Παπανδρέου προχώρησε στην εξής εξαιρετικά προσβλητική και εξοργιστική -για τα εκατομμύρια Έλληνες που ζούνε κάτω από τα όρια της φτώχειας- δήλωση: «Δεν θα ξεχάσω τον πόνο και την οργή που ένιωσα για το πόσο απαξιωμένη κατάντησε τη χώρα μας η προηγούμενη κυβέρνηση, στα μάτια όλης της διεθνούς κοινής γνώμης», ενώ τώρα αισθάνεται «εξαιρετικά περήφανος για το έργο του»! Ο δωσίλογος έλληνας πρωθυπουργός αισθάνθηκε «πόνο» όταν το υπερεθνικό κεφάλαιο εξέφρασε τους φόβους του για το αν η Ελλάδα θα εξακολουθεί να πληρώνει τα δάνεια της, αλλά δεν νιώθει καμιά ντροπή, καμία τύψη και καμία θλίψη για εκατομμύρια έλληνες εργαζόμενους που οδηγεί με την πολιτική του στην εξαθλίωση και την απόλυτη φτώχεια.