Μνημόνιο για όλη την Ευρώπη αποφασίζουν στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ
Ακρως επιλεκτική αποδεικνύεται η κινδυνολογία για τα δημοσιονομικά ελλείμματα και την αύξηση του δημοσίου χρέους από την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Καθώς, την ίδια ώρα που ανακοινώνει ή ετοιμάζεται να ανακοινώσει το ένα αντιλαϊκό μέτρο μετά το άλλο εις βάρος των εργαζομένων, επικαλούμενη τη «δεινή» υποτίθεται οικονομική κατάσταση, την ίδια στιγμή κάνει ότι μπορεί για να την επιδεινώσει ακόμη περισσότερο, ανακοινώνοντας νέα μέτρα φορολογικής ελάφρυνσης της αστικής τάξης. Πρόκειται για μια πολιτική η οποία αποδεικνύεται ιδανικός προβοκάτορας, που πρώτα βάζει φωτιές και μετά ζητάει θυσίες για να τις σβήσουμε, μέσω βρισιών μάλιστα ότι «μαζί το κάψαμε»...
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου βαδίζοντας στα χνάρια της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή, που μείωσε σχεδόν κατά ένα τρίτο τη φορολογία των ΑΕ των Σεπτέμβρη του 2004 ρίχνοντας τους συντελεστές από το 35% στο 25%, ψήφισε τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των ΑΕ σε ακόμη πιο χαμηλά επίπεδα, στο 20% από 24% που βρίσκεται τώρα. Το αποτέλεσμα θα είναι οι Ανώνυμες Εταιρείες να πληρώσουν ακόμη λιγότερους φόρους, μειώνοντας τα δημόσια έσοδα και οδηγώντας σε παροξυσμό με αυτό τον τρόπο το δημοσιονομικό πρόβλημα, που κατά βάση οι ίδιες δημιούργησαν. Αρκεί να αναφερθεί η σταθερή μείωση του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων τα τελευταία χρόνια. Αναφέρεται για παράδειγμα στον προϋπολογισμό του 2011 ότι οι προβλέψεις από εισπράξεις του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων το 2011 θα είναι 2,8 δισ. ευρώ, μειωμένες κατά 16% από το 2010 (όταν ήταν 3,3 δισ. ευρώ) που κι αυτές ήταν μειωμένες κατά 12% σε σχέση με το 2009 (όταν ήταν 3,8 δισ. ευρώ). Πρόκειται προφανώς για την ευχάριστη πλευρά των φόρων. Αντίθετα με την εκτίναξη που παρατηρείται στην πλευρά των έμμεσων φόρων, λόγω συνεχών αυξήσεων του ΦΠΑ, τους οποίους πληρώνουν οι εργαζόμενοι, η αντίπερα όχθη μειώνει ολοένα και περισσότερο τη συμμετοχή της στα φορολογικά έσοδα, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη για το σημερινό εκτροχιασμό. Η συμμετοχή του κεφαλαίου στους φόρους θα αυξηθεί καθώς μπορούμε να αναμένουμε ότι η μείωση των συντελεστών φορολόγησής τους κατά 20% (από το 24% στο 20%), σε συγκερασμό και με άλλα μέτρα, θα προκαλέσει μια αναλογική μείωση του φόρου που πληρώνουν κατά 5,6 δισ. (από τα 2,8 δισ.).
Στο φορολογικό νομοσχέδιο υπάρχουν κι άλλα μέτρα, ακόμη πιο σκανδαλώδη, που μειώνουν αν δεν καταργούν τη φορολογία των επιχειρήσεων. Για παράδειγμα: μείωση του συντελεστή φορολόγησης των μερισμάτων από 40% σε 25% και φωτογραφική διάταξη για πλήρη φοροαπαλλαγή εισαγόμενων μερισμάτων, η οποία προφανώς αφορά ελληνικούς πολυεθνικούς ομίλους. Φοροαπαλλαγή σε ότι αφορά τον ειδικό φόρο ακινήτων προβλέπεται και για τις ναυτιλιακές εταιρείες. Το ελληνικό Δημόσιο επίσης αναλαμβάνει να πληρώσει δάνειο ύψους 95 εκατ. του Μεγάρου Μουσικής (για να μη μείνει η εντύπωση πως Χρ. Λαμπράκης σημαίνει μόνο «χούντες και πολέμοι», όπως έδειξε ο φάκελος της Κύπρου) εξαγοράζοντας έτσι την ευνοϊκή στάση του συγκροτήματος απέναντι στην κυβέρνηση. Για τον ΔΟΛ επομένως «λεφτά υπάρχουν» κι είναι αυτά που θα βρεθούν από το κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων...
Η κυβέρνηση δεν παραλείπει να τείνει χέρι φιλίας και σε άλλα τμήματα της αστικής τάξης και των ανώτερων μεσαίων στρωμάτων, όπως έκανε με την εξαγγελία του Μιχ. Χρυσοχοΐδη ότι θα καταργηθεί το καθεστώς διατίμησης σε αγορές όπως τα κυλικεία των σχολείων και των πλοίων. Ανοιχτό άφησε επίσης το ενδεχόμενο απελευθέρωσης των περιθωρίων κέρδους σε αγορές που ίσχυε ως τώρα όπως των οπωροκηπευτικών. Το αποτέλεσμα αυτών των μέτρων (που ανακοινώθηκαν με πρόσχημα την ανάγκη μείωσης των τιμών!) θα είναι ένα νέο σαρωτικό κύμα ακρίβειας που θα πλήξει τα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης, δυσχεραίνοντας ακόμη περισσότερο τη θέση των εργαζομένων.
Από την ίδια τσέπη, των εργαζομένων, θα επιχειρήσει η κυβέρνηση να καλύψει με κάθε τρόπο και τη σημαντική απόκλιση που καταγράφεται στα μεγέθη του κρατικού προϋπολογισμού. Τα στοιχεία που υπάρχουν (και αφορούν μόλις το πρώτο δίμηνο του έτους) προμηνύονται πλήρη εκτροχιασμό των προβλέψεων επί των οποίων καταρτίσθηκε το Μνημόνιο και προσδιορίστηκαν οι... δόσεις μας: Απόκλιση στα καθαρά έσοδα κατά 860 εκατ. ευρώ και στις δαπάνες κατά 284 εκατ. ευρώ σε σχέση πάντα με το στόχο. Στη βάση αυτών η κυβέρνηση «διαρρέει» ότι πέραν της επίσπευσης του προγράμματος ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας μια ώρα αρχύτερα έρχεται και η πείνα στους δημόσιους υπάλληλους. Όχημα το νέο μισθολόγιο που καταρτίζεται με μία και μοναδική επιδίωξη: Να μειωθεί το κονδύλι της μισθοδοσίας στο δημόσιο τομέα, μέσα από την κατάργηση επιδομάτων και έξτρα παροχών.
Ακόμη κι έτσι ωστόσο κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα τους βγουν τα νούμερα και δεν θα απαιτηθεί άρον - άρον νέο δάνειο σωτηρίας με τους γνωστούς εξοντωτικούς όρους. Η απόφαση όμως της ΕΕ να μην καταλήξει στην σύνοδο της 25ης - 26ης Μαρτίου τα επίμαχα θέματα (για το Ταμείο Σταθερότητας και τη δυνατότητα δανειοδότησης) και η παραπομπή του θέματος για τον Ιούνη περιπλέκει τα πράγματα, αυξάνοντας την αβεβαιότητα για την ελληνική κυβέρνηση. Το σημαντικότερο ωστόσο είναι πως η κρίσιμη σύνοδο κορυφής θα δώσει το πράσινο φως για να εφαρμοστεί σε όλη την ΕΕ το ελληνικό Μνημόνιο. Δέκα μέτρα - φωτιά υπό τον τίτλο «Σύμφωνο για το ευρώ» και με πρόσχημα την ισχυροποίηση του κοινού νομίσματος που επιβεβαιώνουν πως η Ελλάδα ήταν το πειραματόζωο της οπισθοδρόμησης πανευρωπαϊκής κλίμακας που επιχειρείται με πολιορκητικό κριό την ΕΕ.
Θα τους αφήσουμε;
