Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Αραβικές κυβερνήσεις: Οριστική ρήξη με την κοινωνία


Στην αντεπίθεση οι κυβερνήσεις Συρίας, Υεμένης, Μπαχρείν
Σε αναδίπλωση υποχρεώνονται οι ηγέτες των αραβικών χωρών που αντιμετωπίζουν κύμα εξεγέρσεων. Από τη μια κατηγορούν «ξένες δυνάμεις» για δήθεν υποκίνηση των διαδηλώσεων εναντίον τους και δεσμεύονται να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις, σε μία προσπάθεια να αποφύγουν την οριστική ρήξη με την κοινωνική πλειοψηφία. Από την άλλη, προχωρούν σε αιματηρή καταστολή των κινητοποιήσεων, δολοφονίες διαδηλωτών, παρενοχλήσεις και απαγωγές αντικαθεστωτικών.



ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΣΜΑ



«Ξένη συνωμοσία» καταγγέλλει και ο σύρος πρόεδρος, Μπάσαρ αλ Άσαντ, σε μία προσπάθεια να απαντήσει στη δυσαρέσκεια της πλειοψηφίας των πολιτών για τη μακρόχρονη περίοδο διακυβέρνησής του. Ταυτόχρονα, με το φόβο επέκτασης της εξέγερσης, η συριακή ηγεσία ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στην υλοποίηση μεταρρυθμίσεων, με τη σύσταση επιτροπών. Η πρώτη επιτροπή, θα εισηγηθεί νέο αντι-τρομοκρατικό νόμο, «που θα διασφαλίζει την τάξη και την ασφάλεια», προκειμένου να καταστεί δυνατή η άρση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που ισχύει από το Γενάρη του 1963. Δεύτερη επιτροπή ανακοινώθηκε ότι θα διερευνήσει τις αιματηρές συγκρούσεις των τελευταίων ημερών και τις συνθήκες θανάτου διαδηλωτών και μελών των δυνάμεων ασφαλείας. Από τις κατασταλτικές πρακτικές του καθεστώτος έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 64 άνθρωποι και έχει τραυματιστεί άγνωστος αριθμός άλλων. Μόλις την Παρασκευή, στις διαδηλώσεις στη Δαμασκό τουλάχιστον τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από πυρά των δυνάμεων ασφάλειας. Διαδηλώσεις κατά του κόμματος Μπάαθ πραγματοποιήθηκαν και σε άλλες πόλεις της χώρας.

Η ενδεικτικότερη κίνηση ότι η συριακή ηγεσία ανησυχεί πραγματικά για το ενδεχόμενο επέκτασης των αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων πάντως, είναι η σύσταση τρίτης επιτροπής, η οποία επιφορτίστηκε με την εξέταση της υπόθεσης περίπου 250.000 Κούρδων. Οι Κούρδοι ζητούν υπηκοότητα και προς τον παρόν δεν συμμετέχουν στο αντικαθεστωτικό κίνημα.
Στην Υεμένη, ο πρόεδρος Αλί Αμπντουλάχ Σάλεχ ο οποίος αντιμετωπίζει μεγάλο κύμα αμφισβήτησης, επιστράτευσε υποστηρικτές του, προκειμένου να εμποδίσει μία ακόμα μεγαλειώδη διαδήλωση εναντίον του. Οι οπαδοί του συγκεντρώθηκαν μπροστά στο προεδρικό μέγαρο στη Σαναά για να τον ακούσουν να λέει πως δεσμεύεται να θυσιάσει το αίμα και την ψυχή του και ό,τι του είναι ιερό «για χάρη αυτού του μεγάλου λαού». Την ίδια ώρα, σε άλλη πλατεία της συριακής πρωτεύουσας, κοντά στο πανεπιστήμιο, πραγματοποιούσαν συγκέντρωση δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές, οι οποίοι είχαν προγραμματίσει πορεία προς το προεδρικό μέγαρο την οποία ακύρωσαν. «Φύγε προδότη, ο λαός της Υεμένης επαναστατεί. Εμείς, ο στρατός και η αστυνομία είμαστε ενωμένοι εναντίον της καταπίεσης», φώναζαν οι διαδηλωτές.

Οι αντικαθεστωτικοί ονόμασαν τη μέρα «Παρασκευή που λέμε “αρκετά”», ενώ από την πλευρά τους οι οπαδοί του Σάλεχ «Παρασκευή της αδελφοσύνης». Ο Σάλεχ επέμεινε στην πρόταση να παραδώσει τις εξουσίες του σε μία μεταβατική κυβέρνηση που θα επιβλέψει τις αλλαγές στο Σύνταγμα και τη διεξαγωγή εκλογών μετά τις οποίες θα αποχωρήσει από την προεδρία.
«Ελιγμούς» χαρακτήρισε τις προτάσεις του η αντιπολίτευση, απορρίπτοντάς τις στο σύνολό τους και επιμένοντας στην άμεση αποχώρηση του Σάλεχ από την εξουσία. Επιπλέον η αντιπολίτευση κατηγόρησε τον Σάλεχ ότι αξιοποιεί την παρουσία της «αλ Κάιντα» για να τρομοκρατήσει τους διαδηλωτές, αλλά και τις ξένες δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ, προκειμένου η παρουσία του στην εξουσία να θεωρείται απαραίτητη.
Ως τελευταίο επεισόδιο αυτής της «σχέσης» αναφέρουν την έκρηξη στην αποθήκη σε 100 πολίτες και τραυμάτισε 80. Σκληρότερη παραμένει η στάση του καθεστώτος στο Μπαχρέιν, όπου ρόλο «πυροσβέστη» ανέλαβε ο επικεφαλής του σιιτικού αντιπολιτευόμενου συνασπισμού, Wefaq, στον οποίο συμμετέχουν επτά κόμματα. Ο σεΐκ Αλί Σαλμάν, σε συνέντευξη Τύπου, ζήτησε «να τερματιστούν άμεσα οι ξένες επεμβάσεις». Κάλεσε «το Ιράν να σταματήσει τις παρεμβάσεις του» και «τη Σαουδική Αραβία και τις άλλες χώρες του Συμβουλίου του Κόλπου να αποσύρουν τα στρατεύματά τους».

Αποδέχτηκε ωστόσο την πρόταση του Κουβέιτ για διαμεσολάβηση, η κυβέρνηση του οποίου παραιτήθηκε πάντως την Πέμπτη, προκειμένου να προλάβει και εκείνο με τη σειρά του ενδεχόμενη εκδήλωση εξέγερσης… Στο πλαίσιο της λογικής της διαφύλαξη της τάξης, της ασφάλειας και της πολιτικής σταθερότητας, ο Σαλμάν σημείωσε ότι το Μπαχρέιν «δεν μπορεί να γίνει πεδίο αντιπαράθεσης ξένων δυνάμεων και ξένων συμφερόντων». Πρόσθεσε ταυτόχρονα ότι θα πρέπει και η ηγεσία του εμιράτου να «ακούσει» τους διαδηλωτές και να πάψει να καλλιεργεί την εικόνα ότι πρόκειται «για ξένη συνωμοσία».
Επισήμως, το καθεστώς έχει ανακοινώσει ότι 24 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τις συγκρούσεις διαδηλωτών και αστυνομίας, 250 συνελήφθηκαν και 44 αγνοούνται.

Το εμιράτο βρίσκεται δίπλα στις πλούσιες ενεργειακά, περιοχές της Σαουδικής Αραβίας, όπου κατοικεί η σιιτική μειονότητα. Η πλειοψηφία των αυτοχθόνων, που μετά βίας ξεπερνούν το μισό εκατομμύριο, είναι σιίτες και ζητούν περισσότερες ελευθερίες και συμμετοχή στη διακυβέρνηση, καθώς στη βασιλεία βρίσκεται μία σουνιτική οικογένεια εδώ και δύο αιώνες.
Πριν από περίπου δύο εβδομάδες, αναπτύχθηκαν γύρω από κρατικά κτίρια και ενεργειακές εγκαταστάσεις 1.500 στρατιώτες από τη Σαουδική Αραβία και τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι οποίοι δεν έχουν αποχωρήσει. Προηγήθηκε πρόσκληση του εμίρη αλ Κχαλίφα που ενεργοποίησε σχετικό άρθρο του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου. Το Μπαχρέιν έχει ιδιαίτερη σημασία για τις ΗΠΑ και ο ρόλος του είναι κομβικός για τη διατήρηση της κυριαρχίας της Ουάσινγκτον στην περιοχή, καθώς εκεί βρίσκεται η έδρα του 5ου αμερικανικού στόλου που ελέγχει τον Κόλπο. Γι’ αυτό η πτώση του εκεί καθεστώτος θα επιδιωχθεί να είναι όσο το δυνατόν πιο ελεγχόμενη.