Αντικαπιταλιστική ρήξη, όχι συμβιβασμός

Πέτρος Κωνσταντίνου, Επικεφαλής της κίνησης «Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας» 

Με πλούσια εμπειρία από το αντιπολεμικό κίνημα και το κίνημα ενάντια στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, ο Πέτρος Κωνσνταντίνου μίλησε στο Πριν, για την προσπάθεια η «Ανταρσία» να εκφράσει τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες και δικαιώματα, σε ρήξη με το όραμα μια «ασφαλούς» πόλης για τις επιχειρήσεις και τους κερδοσκόπους

Συνέντευξη στον Στράτο Βουραζέρη

Είναι αναγκαίος ο αγώνας για την διαγραφή των χρεών των Δήμων προς τις τράπεζες, λόγω τοκογλυφικών δανείων σαν κι αυτά που φέσωσε τον Δήμο Αθήνας ο Κακλαμάνης

Ποια ξεχωρίζετε ως τα σημαντικότερα προβλήματα για τους εργαζόμενους κατοίκους της πρωτεύουσας;

Η υποβάθμιση της ζωής στις γειτονιές της Αθήνας είναι αποτέλεσμα της επίθεσης των κυβερνήσεων σε βάρος των εργαζόμενων και της νεολαίας. Οι πολιτικές του Μνημόνιου την κλιμακώνουν. Η βάρβαρη λιτότητα σπέρνει τη φτώχεια. Οι περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες κλείνουν παιδικούς σταθμούς και ΚΑΠΗ. Σημαίνουν μηδενική φροντίδα για τους άστεγους, λιγότερα πάρκα και ελεύθερους χώρους. Διαλύονται οι υπηρεσίες πρασίνου στο βωμό της κερδοσκοπίας. Το άγριο ρατσιστικό κυνηγητό για τους μετανάστες και η στοχοποίηση τους πάνε χέρι-χέρι με την επίθεση στις δημοκρατικές ελευθερίες όλων μας και στο άνοιγμα της πόρτας στις φασιστικές συμμορίες. Αυτό άλλωστε υπηρετεί η πολιτική Κακλαμάνη -  Καρατζαφέρη στο Δήμο της Αθήνας, στην οποία προσαρμόστηκε και ο εκλεκτός του ΠΑΣΟΚ τέως συνήγορος του Πολίτη και νυν συνήγορος του ρατσισμού, της καταστολής και του κέρδους.

Ως κύριο πρόβλημα της πρωτεύουσας προβάλλεται «η έλλειψη ασφάλειας των πολιτών», η οποία συσχετίζεται με την ύπαρξη μεταναστών. Πως προσεγγίζετε εσείς αυτό το θέμα;

Η κυβέρνηση με τον περιφερειάρχη Σγουρό και ο Κακλαμάνης με τον Καρατζαφέρη ευθυγραμμίζονται στο διαβόητο σχέδιο για το ιστορικό και εμπορικό κέντρο της Αθήνας, με μέτρα αστυνομικής καταστολής σε βάρος των μεταναστών, των εξαρτημένων, των μικροπωλητών της επιβίωσης για ένα όραμα πόλης των επιχειρηματιών και των κερδοσκόπων. Συνδυάζουν το ρατσισμό με τη καταστολή δίνοντας συνέχεια στην αντεπίθεση τους στην εξέγερση του Δεκέμβρη 2008, όταν στοχοποίησαν τη νεολαία ως κουκουλοφόρους και τους μετανάστες ως πλιατσικολόγους εγκληματίες. Μπροστά στο βάθεμα της κρίσης και τα αδιέξοδα που δημιουργεί στους απλούς ανθρώπους, η κυβέρνηση δεν αναπτύσσει δομές κοινωνικής φροντίδας, αλλά αντίθετα άγριας καταστολής των θυμάτων της πολιτικής της, είτε πρόκειται για φτωχούς που χάνουν τα σπίτια τους, είτε για εξαρτημένους που μένουν εκτός προγραμμάτων πρόληψης και αποθεραπείας, είτε για μετανάστες και πρόσφυγες που εξοντώνονται με τα ρατσιστικά μέτρα, τα οποία τους στερούν τη νομιμοποίηση και την πρόσβαση στο άσυλο.

Με τα πρόσφατα γεγονότα στον Αγ. Παντελεήμονα επιχειρείται να δοθεί η εικόνα μιας περιοχής – άβατο για τις δυνάμεις της Αριστεράς. Είναι έτσι;

Χωρίς την στήριξη της κυβέρνησης και της ΕΛΑΣ δεν θα μπορούσε καμιά ομάδα τραμπούκων να οργανώνει επιθέσεις κατά των μεταναστών και της Αριστεράς. Η προσπάθεια να διασπάσουν τους εργαζόμενους ανάλογα με το χρώμα και την καταγωγή τους προκειμένου να εφαρμόσουν ευκολότερα την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ και κεφαλαίου βρίσκεται πίσω από τις επιδιώξεις της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑΟΣ, του Ν. Κακλαμάνη και των ακροδεξιών φίλων του. Η περιοδεία της κίνησής μας, της «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας» στη Λαϊκή του Αγίου Παντελεήμονα (16/10) βρήκε ενθουσιώδη υποδοχή από τους εργαζόμενους κατοίκους της περιοχής.

Οι ΟΤΑ - ελέω οικονομικής κρίσης - βρίσκονται στα πρόθυρα «οικονομικής κατάρρευσης». Τα σημάδια είναι ορατά ήδη για τους οι δημότες της Αθήνας (βλ. ιατρεία, βρεφονηπιακοί σταθμοί κλπ). Υπάρχει απάντηση στην κρίση, από την πλευρά των εργαζομένων;

Πρώτα απ΄ όλα οι εργαζόμενοι στους ίδιους τους Δήμους, με τους αγώνες τους ενάντια στις απολύσεις και τις «μετατάξεις» του Καλλικράτη, μπορούν να σώσουν τις κοινωνικές υπηρεσίες και να εμποδίσουν να γίνουν θυσία στο βωμό της εφαρμογής του Μνημόνιου. Ένας αγώνας για την διαγραφή των χρεών των Δήμων προς τις τράπεζες, λόγω τοκογλυφικών δανείων σαν κι αυτά που φέσωσε τον Δήμο Αθήνας ο Κακλαμάνης, είναι αναγκαίος. Για να επιβάλουμε ότι η χρηματοδότηση δεν θα έρθει με νέα χαράτσια μέσω αύξησης των δημοτικών τελών, πρέπει να παλέψουμε στην κατεύθυνση μιας αντικαπιταλιστικής ρήξης με τους μηχανισμούς της ΕΕ και της κυβέρνησης. Να βάλουμε το ζήτημα της εθνικοποίησης χωρίς αποζημίωση των Τραπεζών, κάτω από τον έλεγχο των εργατών.

Εκτιμάτε ότι ο «Καλλικράτης» επιφέρει αντιδραστικές αλλαγές στην οργάνωση του κράτους. Οι εργαζόμενοι και οι νέοι τι έχουν να περιμένουν από τη συμμετοχή σας στο δημοτικό συμβούλιο;

Η επιτυχία της «Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας», με ποσοστό που θα οδηγήσει σε εκπροσώπηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, θα στείλει το μήνυμα ότι η αντικαπιταλιστική Αριστερά είναι υπολογίσιμη δύναμη για τις μάχες του κόσμου στους εργασιακούς χώρους και τις γειτονιές της Αθήνας. Θα είναι δύναμη για τον κόσμο της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, που βρέθηκε στις πανεργατικές απεργίες, τους αγώνες ενάντια στο ρατσισμό και τη καταστολή, για την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων. Με μια τέτοια δύναμη μπορούμε να συνεχίσουμε να συμβάλουμε στις μάχες χωρίς αυταπάτες ότι «ένας σύμβουλος θα φέρει την Άνοιξη», μέσα σε ένα αποστεωμένο γραφειοκρατικό οχυρό του κράτους, που δεν αναπνέει η δημοκρατία αλλά αντίθετα οργανώνεται το μακρύ χέρι του κράτους στις γειτονιές προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων.

Ποιες πρωτοβουλίες σχεδιάζετε να λάβετε μετεκλογικά προκειμένου να δώσετε χώρο και λόγο σε ανένταχτους αγωνιστές της Αριστεράς και των κινημάτων που αναπτύσσονται στις γειτονιές της Αθήνας;

Στην «Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας» ήδη συμμετέχουν ανένταχτοι αγωνιστές και μετανάστες που δίνουν μια δυναμική στην προσπάθεια. Το επόμενο διάστημα, με πρωτοβουλίες που δυναμώνουν την αντίσταση στην λιτότητα, τις απολύσεις, την διάλυση των υπηρεσιών και τις απολύσεις του Καλλικράτη, την πάλη ενάντια στα ρατσιστικά πογκρόμ και για την υπεράσπιση – ανάπτυξη των ελεύθερων δημόσιων χώρων, μπορούμε να φέρουμε στο προσκήνιο χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες που θέλουν να δώσουν και να κερδίσουν μάχες στις γειτονιές. Όσο πιο σταθερά ανοίγουμε αυτά τα μέτωπα, τόσο θα πλαισιώνεται η «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας» από τον κόσμο της αντίστασης, από τον κόσμο που αναζητά ως απάντηση στην κρίση την ανατροπή, στον αντικαπιταλισμό και όχι στο συμβιβασμό. Εκεί θα έχουν χώρο και λόγο όλοι και όλες. Κόσμος που θα φεύγει από το ΠΑΣΟΚ, όπως επίσης και κόσμος διατεθειμένος να ξεπεράσει τις ηττοπαθείς ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.