Σε κρίσιμη καμπή οι γαλλικές κινητοποιήσεις

Μικρότερη η συμμετοχή, εκτόνωση αναζητούν οι ηγεσίες..

αλλά ανάμεσα στους εργαζόμενους και τη νεολαία εξακολουθεί να κυριαρχεί το αίσθημα πως πρέπει να συνεχίσουν μέχρι τη νίκη. 

Στις 27 Οκτωβρίου εγκρίθηκε από την γαλλική Εθνοσυνέλευση η αντιδραστική μεταρρύθμιση του αντισυνταξιοδοτικού νομοσχεδίου, μετά την αντίστοιχη απόφαση της Γερουσίας. Η επίσημη εφαρμογή του θα πραγματοποιηθεί στα τέλη του επόμενου μήνα. Σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο, το χαμηλότερο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης αυξάνεται από τα 60 στα 62 έτη, ενώ παράλληλα το χαμηλότερο όριο ηλικίας πλήρους συνταξιοδότησης αυξάνεται από τα 65 στα 67 έτη έως το 2007. Αντιμέτωπη με την θέληση και τα συμφέροντα του λαού, η γαλλική κυβέρνηση δεν προχώρησε σε καμιά ρύθμιση των άρθρων που αφορούν το χαμηλότερο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, καθώς και το όριο ηλικίας πλήρους συνταξιοδότησης.

ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΣΜΑΣ

Αντιδρώντας στην μεταρρύθμιση που καρατομεί τα ασφαλιστικά δικαιώματα στη Γαλλία μέσω του νομοσχεδίου για το συνταξιοδοτικό, τα γαλλικά σωματεία ανακοίνωσαν πως θα συνεχίσουν την γενική απεργία διαμαρτυρίας από τις 28 Οκτωβρίου και από τις 6 Νοεμβρίου. Περίπου 198.000 διαδηλωτές είχαν κατέβει στους δρόμους της Γαλλίας στα μέσα της 28ης Οκτωβρίου προτάσσοντας το δικό τους ΟΧΙ στην κυβέρνηση Σαρκοζί. Ο αριθμός αυτός δηλώνει μία σαφή μείωση της συμμετοχής σε σχέση με τις προηγούμενες ημέρες των κινητοποιήσεων (480.000 είχαν συγκεντρωθεί στα μέσα της ημέρας στις 19 Οκτωβρίου και 500.000 στις 12 Οκτωβρίου). Ο Μπερνάρ Τιμπό, γενικός γραμματέας του συνδικάτου CGT, δήλωσε ότι η σημερινή συμμετοχή στην ημέρα δράσης είναι κατώτερη από αυτήν που υπήρχε στις προηγούμενες, αλλά σημείωσε ότι η κινητοποίηση εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από μεγάλο εύρος.

Η κυβέρνηση Σαρκοζί ποντάρει στην υποχωρητικότητα των συνδικαλιστικών και πολιτικών ηγεσιών, στην κούραση του κινήματος ακόμα και στον καιρό ή τις δεκαήμερες διακοπές που διανύουν αυτή την περίοδο τα σχολεία. Παρόλα αυτά χιλιάδες μαθητές και φοιτητές πραγματοποίησαν μαζικές συγκεντρώσεις σε διάφορες πόλεις την Πέμπτη 28/10, σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους απεργούς και τα συνδικάτα, αποδεικνύοντας ότι δεν υπέκυψαν στον «πειρασμό» των σχολικών διακοπών, όπως ευχόταν η κυβέρνηση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι συμβιβασμένες ηγεσίες των συνδικάτων βρίσκονται σε κατάσταση σύγχυσης. Το δεξιό κομμάτι τους ελπίζει ότι η ψήφιση του νομοσχεδίου για το συνταξιοδοτικό θα ρίξει το ηθικό των εξεγερμένων συνταξιούχων, εργαζομένων και νεολαίων, ελπίζοντας ότι θα αποτελέσει το κατάλληλο άλλοθι για την «τίμια υποχώρηση» με τον ισχυρισμό ότι «κάναμε ότι μπορούσαμε». Βασικός τακτικός στόχος είναι να θραύσουν το κύμα ριζοσπαστικοποίησης της εργατικής τάξης και νεολαίας. Μέχρι και ο γενικός γραμματέας της CGT (της πιο μαχητική συνομοσπονδίας του γαλλικού συνδικαλιστικού κινήματος) Μπερνώρ Τιμπό φέρεται να προτείνει για αλλαγή των μορφών πάλης ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης Σαρκοζί. Η εφημερίδα Figaro “θύμισε” πρόσφατα τα λόγια του Μορίς Θόρες, γενικού γραμματέα του γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, που κατά την διάρκεια των μαζικών απεργιών τον Ιούνη του 1936 δήλωνε: “Είναι απαραίτητο να ξέρεις πως να σταματήσεις μια απεργία”.

Από την άλλη κυβέρνηση Σαρκοζί επιλέγει την τακτική της απαξίωσης και τρομοκράτησης του κινήματος μέσω των γνωστών προβοκατόρικων σπασιμάτων και της ισλαμοφοβίας.  Όπως ανέφερε η «Le Monde», αστυνομικοί διείσδυσαν στις πομπές των διαδηλωτών και υποδύονταν τους ταραξίες προκειμένου να απαξιώσουν το κίνημα. Συνήθως, οι καταγγελίες αυτές αποκρύπτονται και δεν προβάλλονται παρά μόνο σε συγκεκριμένους κύκλους. Αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά: ο επικεφαλής του Μετώπου της Αριστεράς, Ζαν-Λικ Μελανσόν, κατήγγειλε περιπτώσεις αστυνομικών «που διεισδύουν στις πορείες, πετούν πέτρες, σπάνε βιτρίνες και μετά βγάζουν τα αστυνομικά περιβραχιόνια». Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα εκτυλίσσεται στο περιθώριο της διαδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στις 18 Οκτωβρίου στο Παρίσι. Στο βίντεο που γύρισε το Reuters φαίνεται ένας να σπάει µια βιτρίνα. Ένας άνδρας επιχειρεί να τον σταματήσει, δέχεται όμως κλωτσιά από άλλο «ταραξία» οπλισμένο µε γκλοµπ πριν βρεθεί περικυκλωμένος από πέντε κουκουλοφόρους. Δευτερόλεπτα αργότερα, ο «ταραξίας» που έδωσε την κλωτσιά εικονίζεται να διαλύει τους διαδηλωτές µε τη βοήθεια του γκλοµπ του.

Την ίδια ώρα οι κρατούντες σε μία προσπάθεια να καλλιεργηθεί η ισλαμοφοβία στο εργατικό κίνημα επιστράτευσαν μέχρι και τον Μπιν Λάντεν που δήθεν απειλεί με επικείμενο χτύπημα της Αλ Κάιντα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 23/9 πριν την μεγαλειώδη πορεία των 3 εκατ. διαδηλωτών, οι κρατούντες είχαν ενεργοποιήσει ξανά όλο τον αντιδραστικό μηχανισμό τους, θέτοντας σε ισχύ έναν προπαγανδιστικό «εθνικό συναγερμό» για επικείμενο χτύπημα Αλγερινής καμικάζι. Το φάντασμα της Αλ Κάιντα πλανάται από την έναρξη των εργατικών κινητοποιήσεων. Τυχαίο;

Όπως διαπιστώνεται αγνοείται από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες το γεγονός ότι ανάμεσα στους εργαζόμενους και τη νεολαία κυριαρχεί το αίσθημα πως πρέπει να συνεχίσουν μέχρι τη νίκη. Αγνοείται το γεγονός ότι οι πλατιές μάζες των γάλλων εργαζομένων είναι αποφασισμένες να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους, ακόμα και μετά την άρνηση κάθε παραχώρησης της κυβέρνησης Σαρκοζί και το όργιο κατατρομοκράτησης τους. Ωστόσο το τι ακριβώς θα αποτελούσε νίκη είναι κάτι θολό ανάμεσα στα πλατιά εργατικά στρώματα αφού λείπει εκείνο το στρατηγικό στοιχείο που θα προβάλει ένα ολοκληρωμένο εργατικό πρόγραμμα για να οργανώσει τον αγώνα μέχρι τη νίκη.