Είναι άραγε το νερό δημόσιο αγαθό; Μπορεί υπό κάποιους κανόνες να αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης και κερδοσκοπίας στην εποχή της κυριαρχίας της αγοράς; Σίγουρα οι ρομαντικοί μπορούν ακόμη να πιστεύουν πως τα φυσικά αγαθά όπως το νερό είναι δημόσια και αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών ενός κράτους ή μίας περιοχής, άρα δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης και κερδοσκοπίας. Μόνο που οι νεοφιλελεύθερες μονομανίες που είναι και της μόδας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αμφισβητούν εδώ και χρόνια μια τέτοια παραδοχή, προκρίνοντας το νόμο της ζούγκλας όπως ότι ο ισχυρός που κατέχει τέτοιου είδους πηγές φυσικού πλούτου μπορεί να τις εκμεταλλεύεται και να «πουλά» το προϊόν σε όποιον είναι σε θέση να το αγοράσει.
ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Στην Ελλάδα του Μνημονίου λοιπόν η «κατοχική» μας κυβέρνηση προεκτείνει και υλοποιεί αυτό το συλλογισμό και εντάσσει στο πλάνο των περίφημων ιδιωτικοποιήσεων από τις πρώτες την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑθ, προκειμένου και αυτές να μπουν στο «τσουβάλι» των απαιτούμενων 50 δισ. από την «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η πραγματική λεηλασία των εργαζόμενων και των δημοσίων αγαθών.
Το ζήτημα δεν είναι απλώς η μεταβίβαση ενός πακέτου μετοχών κάποιων ανωνύμων εταιρειών διαχείρισης υδατικών πόρων σε ιδιώτες «επενδυτές», αλλά η επιστροφή σε αποικιοκρατικού τύπου λογικές που μας γυρίζουν στην εποχή της Ούλεν και αφήνουν το πεδίο δράσης ανοιχτό σε κάθε απατεώνα κερδοσκόπο αλλοδαπό ή Έλληνα. Στον πυρήνα αυτής της λογικής κατοικοεδρεύει η χυδαιότητα της εκμεταλλευτικής λογικής επάνω σε απαραίτητα και ζωτικά αγαθά, τα οποία δεν μπορούν να αποτελούν ιδιοκτησία καμίας κυβέρνησης και κρατικής οντότητας για να αντιμετωπίζονται ως απλά εμπορεύματα από τους κολαούζους του ΔΝΤ.
Η ειρωνεία είναι πως την ερχόμενη Τρίτη 22 Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Νερού. Για την ημέρα αυτή μάλιστα η ΕΥΔΑΠ διοργανώνει στο Ζάππειο ημερίδα με κεντρική ιδέα τη διαχείριση των υδατικών πόρων στην εποχή της κλιματικής αλλαγής. Στην ημερίδα μάλιστα έχουν κληθεί ο Θεόδωρος Πάγκαλος, σύμφωνα με τον οποίο «μαζί τα φάγαμε», άρα πρέπει και να πληρώσουμε ξεπουλώντας κινητά, ακίνητα και φυσικούς πόρους , ο Δ. Ρέππας ο οποίος κουνάει το δάκτυλο αποκαλώντας μας «τζαμπατζήδες» και παράνομους με αφορμή τα διόδια και φυσικά η Τίνα Μπιρμπίλη, εκπρόσωπος της ιδιότυπης «σοσιαλιστικής οικολογίας» του ΠΑΣΟΚ.
Θα αναρωτηθεί κανείς, μα μέχρι σήμερα το σύστημα δεν είχε τέτοια χαρακτηριστικά εκμετάλλευσης. Είχε και τέτοια , αλλά σε μεγάλο βαθμό τα τέλη για νερό και αποχέτευση βασίζονταν στην ανταποδοτικότητα. Με την πλήρη κατάργηση αυτής της λογικής οδηγούμαστε στο ζόφο της εκμετάλλευσης της δημόσιας υγείας και της ακεραιότητας των πολιτών. Για μερικά ψωροεκατομμύρια αύριο θα ακολουθήσουν τα νοσοκομεία, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια ως βορά για την αποπληρωμή του νεοφιλελεύθερου μαμμωνά…
