Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Ανατροπές σε Υεμένη και Συρία


Τρίζουν τα καθεστώτα Υεμένης και Συρίας μετά τις ογκώδεις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα. ΗΠΑ και Γαλλία με δηλώσεις κορυφαίων εκπροσώπων τους εμφανίζονται απροετοίμαστες για ένα εφαρμόσιμο Σχέδιο Β, σε περίπτωση ανατροπής των σημερινών καθεστώτων.



ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΣΜΑ



Στην Υεμένη και στη Συρία εξαπλώνεται το κύμα των εξεγέρσεων του αραβικού κόσμου ενάντια στα φιλοδυτικά αυταρχικά καθεστώτα που βρίσκονται στην εξουσία εδώ και δεκαετίες. Η αιματηρή καταστολή των διαδηλώσεων και των κινητοποιήσεων στις δύο χώρες δεν κάμπτει το αγωνιστικό πνεύμα των εργαζόμενων και των νέων που βρίσκονται στους δρόμους. Αντιθέτως, τα κινήματα διαμαρτυρίας αποκτούν διαρκώς νέους υποστηρικτές, προκαλώντας αμηχανία σε Παρίσι και Ουάσινγκτον, που πρωτοστατούν στην επίθεση στη Λιβύη, ωστόσο δεν έχουν προετοιμάσει τη διάδοχη κατάσταση σε όλες τις εξεγερμένες χώρες και δεν είναι σε θέση να ελέγξουν τις ραγδαίες εξελίξεις σε ολόκληρη την περιοχή. Όπως επιχειρούν να κάνουν με τους βομβαρδισμούς στη Λιβύη...

Στην περίπτωση της Υεμένης, σημαντική συμβολή στην ενίσχυση του κινήματος των αντικαθεστωτικών έχουν φύλαρχοι και στρατιωτικοί. Ολοένα περισσότερα μέλη του στρατού στοιχίζονται πίσω από τον πανίσχυρο στρατηγό Αλί Μοχσέν αλ Άχμαρ, ο οποίος δήλωσε αλληλέγγυος στους διαδηλωτές και ανέπτυξε δυνάμεις σε διάφορες πόλεις. Ο Άχμαρ έδωσε μάλιστα διαταγή στα τεθωρακισμένα της δικαιοδοσίας του να αναπτυχθούν έτσι ώστε να προστατεύουν την καθιστική διαμαρτυρία των αντικαθεστωτικών, νεαρών στην πλειοψηφία τους, που έχει ξεκινήσει από τις 21 Φεβρουαρίου στο κέντρο της Σάναα, στην περιοχή του πανεπιστημίου.

Μετά την προσχώρηση μέρους του στρατού στο κίνημα διαμαρτυρίας, ο επί 32 χρόνια πρόεδρος της Υεμένης Αλί Αμπντάλ Σάλεχ πρότεινε να εγκαταλείψει την εξουσία, αλλά η αντιπολίτευση απέρριψε την πρότασή του, απαιτώντας την άμεση αποχώρησή του. «Αυτά είναι εφευρήματα και ο πρόεδρος δεν έχει άλλη επιλογή από το να φύγει», δήλωσε εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης, προσθέτοντας πως «η αιματοχυσία και η κινητοποίηση του λαού δεν του αφήνουν άλλη επιλογή». Ο Σάλεχ πρότεινε το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας για την κατάρτιση νέου Συντάγματος, σύνταξη νέου εκλογικού νόμου με αναλογική εκπροσώπηση, δημοψήφισμα για το νέο Σύνταγμα και βουλευτικές εκλογές που θα ακολουθηθούν από το σχηματισμό κυβέρνησης. Πρότεινε τέλος την εκλογή από το κοινοβούλιο του νέου προέδρου στα τέλη του 2011.

Στο μεταξύ, το κοινοβούλιο είχε προλάβει να εγκρίνει το νόμο κήρυξης κατάστασης έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκε στις 18 Μαρτίου, την ημέρα που πραγματοποιήθηκε η σφοδρή επίθεση των δυνάμεων καταστολής, προκαλώντας το θάνατο 52 διαδηλωτών. Από την έναρξη των διαδηλώσεων έχουν σκοτωθεί άλλοι 30. «Μία ψήφος υπέρ του νόμου θα ισοδυναμούσε με την έγκριση της σφαγής αθώων», προειδοποιούσε ανακοίνωση του κινήματος «Νέοι για την Αλλαγή». Παρά την επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης πάντως, χιλιάδες διαδηλωτές συνέχισαν να κατακλύζουν το κέντρο της Σάναα. Την προστασία του πλήθους ανέλαβαν οι πιστές στο στρατηγό αλ Άχμαρ δυνάμεις που αναπτύχθηκαν γύρω από κυβερνητικά κτίρια και το πανεπιστήμιο και οι οποίες ήταν αντιμέτωπες με τις πιστές στον Σάλεχ δυνάμεις, που ανήκουν κυρίως στην Προεδρική Φρουρά.

Μάλιστα, στην πόλη Μουκάλα, στο νότο, σημειώθηκαν οι πρώτες συγκρούσεις μεταξύ των δύο πλευρών των ενόπλων δυνάμεων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο άτομα και να τραυματιστούν άλλα τρία. Ο Σάλεχ εκτός από τον αλ Άχμαρ, έχασε και τους πρέσβεις σε Κατάρ, Ομάν, Πακιστάν, Ισπανία. Ο δε Αραβικός Σύνδεσμος καταδίκασε «τα εγκλήματα κατά των πολιτών και ζήτησε ειρηνική ικανοποίηση των λαϊκών αιτημάτων». Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους, ζήτησαν «τερματισμό της βίας», παραδεχόμενες ότι δεν υπάρχει σχέδιο για τη μετά Σάλεχ εποχή.

Ακόμα είναι πολύ νωρίς για να προσδιοριστεί το αποτέλεσμα της πολιτικής αναταραχής στην Υεμένη, δήλωσε ο αμερικανός υπουργός Άμυνας, Ρόμπερτ Γκέιτς, από το Κάιρο, προσθέτοντας ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν σχέδια για μία εποχή χωρίς τον πρόεδρο Σάλεχ. «Είχαμε μία καλή σχέση συνεργασίας με τον πρόεδρο Σάλεχ. Ήταν ένας σημαντικός σύμμαχος στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας», δήλωσε ο Ρόμπερτ Γκέιτς. «Όμως σαφώς υπάρχει πολλή δυστυχία εντός της Υεμένης. Και νομίζω ότι θα συνεχίσουμε βασικά απλώς να παρακολουθούμε την κατάσταση. Δεν έχουμε σχέδια για μία μετά Σάλεχ εποχή», κατέληξε.

Ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών, Αλέν Ζιπέ δήλωσε ότι «όπως φαίνεται η αποχώρηση του προέδρου Σάλεχ από την εξουσία είναι αναπόφευκτη» και εξέφρασε την υποστήριξη της Γαλλίας «σε όσους παλεύουν για τη δημοκρατία». Η πρόθεση Σαρκοζί για διεύρυνση της σφαίρας επιρροής της Γαλλίας στην ευρύτερη περιοχή επιβεβαιώθηκε από ανάλογες ανακοινώσεις του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών, σχετικά και με τις εξελίξεις στη Συρία. Οι ανακοινώσεις της γαλλικής διπλωματίας έγιναν μετά το νέο αιματοκύλισμα που προκάλεσαν οι δυνάμεις ασφαλείας του καθεστώτος Άσαντ τη νύχτα της Τρίτης προς Τετάρτη στην πόλη Ντεράα.

Η επίθεση των δυνάμεων καταστολής προκάλεσε το θάνατο τουλάχιστον έξι ανθρώπων. Το κίνημα διαμαρτυρίας στη Συρία ξεκίνησε στις 15 Μαρτίου, έπειτα από έκκληση που δημοσιεύτηκε μέσω του Facebook, με τίτλο «η συριακή επανάσταση εναντίον του Μπασάρ αλ Άσαντ 2011» για την πραγματοποίηση διαδηλώσεων «για μία Συρία χωρίς τυραννία, χωρίς νόμο έκτακτης ανάγκης (που ισχύει από το 1963), ούτε έκτακτα δικαστήρια».
Μικρής κλίμακας διαδηλώσεις με αίτημα την εφαρμογή πολιτικών μεταρρυθμίσεων διαλύθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας στην πρωτεύουσα Δαμασκό. Στη συνέχεια το κίνημα διαμαρτυρίας επεκτάθηκε στο νότιο τμήμα της χώρας. Η Ντεράα βρίσκεται σε απόσταση 100 χιλιομέτρων από τη Δαμασκό και αποτελεί πλέον θέατρο καθημερινών διαδηλώσεων. Τα ξημερώματα της Τετάρτης, άλλοι έξι διαδηλωτές έχουν σκοτωθεί από καθεστωτικά πυρά, στο πλαίσιο της καταστολής των διαδηλώσεων .

Την περασμένη Κυριακή, στη Ντεράα σημειώθηκαν και επιθέσεις κατά κυβερνητικών κτιρίων, με αποτέλεσμα να πυρποληθεί το δικαστικό μέγαρο της πόλης και να καταστραφεί όλο το αρχείο των ποινικών εγκληματιών. Παρόμοια τύχη είχαν και άλλα κυβερνητικά κτίρια, ενώ επίθεση με πέτρες δέχτηκαν η τοπική έδρα του κόμματος Μπάαθ του Άσαντ και τα γραφεία της εταιρείας τηλεπικοινωνιών Syriatel που ανήκει σε ξάδελφο του προέδρου.