Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Ιστορίες απάτης

Τον Νοέμβριο του 1970 ο διαβόητος Μοσέ Νταγιάν είχε δώσει τον πιο κυνικό σιωνιστικό ορισμό για την ισραηλινο-παλαιστινιακή ειρηνευτική διαδικασία: «Η μόνη ειρηνευτική διαπραγμάτευση είναι να κατακτάμε μια περιοχή, στη συνέχεια να την προσαρτούμε και από καιρό εις καιρόν να κάνουμε και κάποιον πόλεμο».



ΜΙΧΑΛΗΣ ΨΥΛΟΣ



Την «πολιτική φιλοσοφία» του Νταγιάν έχουν ασπαστεί έκτοτε οι περισσότεροι ισραηλινοί πολιτικοί και φυσικά ο σημερινός ακροδεξιός πρωθυπουργός, Μπινιαμίν
Νετανιάχου. Κάτι που έχουν νιώσει άλλωστε με άγριο τρόπο στο «πετσί» τους και οι Παλαιστίνιοι…
Όπως έγραψε εύστοχα η ισπανική Ελ Παΐς «είκοσι χρόνια μετά την ειρηνευτική διάσκεψη της Μαδρίτης είναι δύσκολο να μην καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η ειρηνευτική διαδικασία Ισραήλ-Παλαιστινίων έχει καταστεί μία από τις πιο θεαματικές προσπάθειες εξαπάτησης στη σύγχρονη διπλωματική ιστορία».
Κι όμως! Μια νέα πρωτοβουλία ισραηλινο-παλαιστινιακής «διαπραγμάτευσης» ανέλαβε τις τελευταίες ημέρες ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, στέλνοντας στην Μέση Ανατολή τον ειδικό απεσταλμένο του, Τζορτζ Μίτσελ. Μοναδικός στόχος να ασκήσει πιέσεις στην Παλαιστινιακή Αρχή να αποδεχτεί την επανάληψη των απευθείας διαπραγματεύσεων με τους Ισραηλινούς, 18 μήνες μετά τη διακοπή τους λόγω της εισβολής και της σφαγής στη Γάζα. Ο Μίτσελ πήγε αρχικά στη Ραμάλα όπου ο παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς έθεσε δύο προϋποθέσεις: Να σταματήσει το εβραικό εποικιστικό πρόγραμμα στη Δυτική Οχθη και ιδιαίτερα στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και, δεύτερο, να δοθούν εγγυήσεις σχετικά με τα σύνορα του μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους και το τελικό καθεστώς της Ιερουσαλήμ.
Τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Ισραηλινοί έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τον Αμπάς, αποφεύγοντας να δεσμευτούν στο παραμικρό.
Αντί όμως ο παλαιστίνιος πρόεδρος να κλείσει κατάμουτρα την πόρτα στον Μίτσελ και στην νέα προσπάθεια εξαπάτησης, εμφανίστηκε έτοιμος να συμβιβαστεί. «Υπήρξε πρόοδος όσον αφορά τα παλαιστινιακά αιτήματα, προκειμένου να ξεκινήσουν οι απευθείας διαπραγματεύσεις, καθώς και στην αμερικανική στάση απέναντι αυτών», τόνισε παλαιστίνιος ανώτατος αξιωματούχος, έπειτα από την τρίωρη συνάντηση
Μίτσελ-Αμπάς. Για να προθέσει σχεδόν περιχαρής: «Η αμερικανική κυβέρνηση σε συντονισμό με το Κουαρτέτο (ΗΠΑ, Ρωσία, ΟΗΕ, ΕΕ) και την παλαιστινιακή και ισραηλινή πλευρά προετοιμάζει μία πρόσκληση για απευθείας διαπραγματεύσεις».
Από τις ισραηλινές φυλακές, όπου σαπίζει καταδικασμένος σε ισόβια κάθειρξη, ο Μαρουάν Μπαργούτι-εκ των ηγετών της Φατάχ, δεν δίστασε πάντως να πει τα πράγματα με όνομά τους: «Είτε απευθείας είτε έμμεσες, οι διαπραγματεύσεις με τους Ισραηλινούς υπό τις παρούσες συνθήκες είναι εντελώς άχρηστες. Οι διαπραγματεύσεις θα πλήξουν για άλλη μία φορά τα εθνικά συμφέροντα του παλαιστινιακού λαού». Ο Μπαργούτι πρότεινε μια άλλη πολιτική, που θα εστιάζστην συμφιλίωση της Φατάχ με τη Χαμάς,τη γενίκευση της «λαϊκής αντίστασης», τον συντονισμό με τις κινήσεις αλληλεγγύης σε όλον τον κόσμο και την εντατικοποίηση της διπλωματικής δράσης στον ΟΗΕ». Η θέση του Μπαργούτι απέχει όμως παρασάγγας από τις απόψεις του Μαχμούντ Αμπάς, ο οποίος –απομονωμένος από την πλειοψηφία των Παλαιστινίων –περιμένει απλώς «λύσεις» από τους Αμερικανούς.
Άλλωστε ο Νετανιάχου δεν έχει τίποτα να χάσει με τις απευθείας συνομιλίες. Ακόμη και αν δεχτεί στα λόγια να παρατείνει το μορατόριουμ στην ανέγερση οικισμών εποίκων που εκπνέει στις 26 Σεπτεμβρίου, γνωρίζει καλά ότι στην πράξη το εποικιστικό πρόγραμμα δεν θα σταματήσει ποτέ… «Ο Νετανιάχου θα χρησιμοποιήσει τη διαδικασία για να δώσει την ψευδαίσθηση της προόδου, ενώ ποτέ δεν πρόκειται να αποδεχτεί τις παλαιστινιακές ανησυχίες σχετικά με τα σύνορα, την ασφάλεια, τους πρόσφυγες και το μέλλον της Ιερουσαλήμ» γράφουν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης.