Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Πολιτικός σεισμός στην Αίγυπτο


Ψυχορραγεί το αμερικανόδουλο καθεστώς του Χόσνι Μουμπάρακ, οργάνου του Ισραήλ, καθώς οι διαδηλώσεις εναντίον του προσλαμβάνουν σταδιακά τα χαρακτηριστικά εξέγερσης. Τουλάχιστον 18 ήταν οι νεκροί και πάνω από 1.000 οι τραυματίες μέχρι χθες το πρωί και ενδεχομένως πολύ περισσότεροι, καθώς ο πιο μισητός τύραννος του αραβικού κόσμου κατέβασε τα τανκς στους δρόμους. Ο στρατός ανοίγει πυρ εναντίον των διαδηλωτών, αλλά πληθαίνουν και οι περιπτώσεις που στρατιώτες συναδελφώνονται με τους εξεγερμένους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ


Προχθές τη νύχτα, ο Μουμπάρακ απευθύνοντας διάγγελμα προς τον αιγυπτιακό λαό για πρώτη φορά μετά το ξέσπασμα της κρίσης ανακοίνωσε την παραίτηση της κυβέρνησης, προσπαθώντας έτσι να εκτονώσει ανώδυνα για το καθεστώς του τη λαϊκή οργή. Χθες αναμενόταν να διορίσει νέα κυβέρνηση. Πρόκειται περί τεχνάσματος, γιατί στην Αίγυπτο όλη η εξουσία ανήκει στον πρόεδρο, η κυβέρνηση είναι διακοσμητική. Άλλωστε οι διαδηλωτές ζητούν να φύγει ο Μουμπάρακ, κανείς δεν ασχολείται με την κυβέρνηση. Η προοπτική ανατροπής του Μουμπάρακ από λαϊκή εξέγερση προκαλεί πανικό στην Ουάσινγκτον, στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και στο Τελ Αβίβ, αλλά και σε όλες τις αραβικές πρωτεύουσες, όπου οι αυταρχικοί ηγέτες τρέμουν για τη δική τους εξουσία. Οι πάντες έχουν πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι αν πέσει η Αίγυπτος των 85 περίπου εκατομμυρίων ανθρώπων, τα περισσότερα αραβικά καθεστώτα θα σαρωθούν σταδιακά. Αν μάλιστα η ανατροπή του καθεστώτος Μουμπάρακ συνοδευτεί από κατάληψη της εξουσίας στην Αίγυπτο από τους ισλαμιστές, οι οποίοι αποτελούν τη μοναδική οργανωμένη δύναμη της αντιπολίτευσης σε ολόκληρη τη χώρα, οι πολιτικές συνέπειες θα είναι κατακλυσμιαίες όχι μόνο στο επίπεδο της Μέσης Ανατολής, αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα.
Μια ισλαμιστική από πολιτική σκοπιά Αίγυπτος θα ασκήσει καταλυτική επιρροή στην επιβολή ισλαμικών καθεστώτων σε όλες τις αραβικές χώρες του Μαγκρέμπ, της Βόρειας Αφρικής. Αν μάλιστα έρθει σε συμμαχία και με το Ιράν, θα έχουμε μια πολιτική συσπείρωση του μουσουλμανικού κόσμου από τα βάθη της Κεντρικής Ασίας ως τις ακτές του Ατλαντικού Ωκεανού, στο Μαρόκο και τη Μαυριτανία, κάτι που θα αλλάξει εκ βάθρων τις σχέσεις Δύσης - Ισλάμ και θα θέσει υπό αμφισβήτηση τις σχέσεις των πετρελαιοφόρων μοναρχιών του Κόλπου με τις ΗΠΑ, απειλώντας τες με ανατροπή από ισλαμικές εξεγέρσεις με εξωτερική αραβική υποκίνηση και βοήθεια. Στη Μέση Ανατολή το Ισραήλ θα βρεθεί εντελώς απομονωμένο, καθώς σίγουρα θα ανατραπεί και η αμερικανόδουλη μοναρχία της Ιορδανίας. Νέοι συσχετισμοί δυνάμεων θα προκύψουν μέσα στην Παλαιστίνη, καθώς θα σαρωθεί ο αμερικανόδουλος προδότης της παλαιστινιακής υπόθεσης Μαχμούντ Αμπάς και το καθεστώς του που είναι διάτρητο από πράκτορες και συνεργάτες του Ισραήλ, ενώ η Λωρίδα της Γάζας θα έχει ανοιχτά πλέον σύνορα με την Αίγυπτο. Προσπαθώντας να αποτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη, οι Αμερικανοί αναζητούν απεγνωσμένα μια λύση που επιτρέψει στην Αίγυπτο να συνεχίσει την ίδια πολιτική υποτέλειας προς την Ουάσινγκτον και το Τελ Αβίβ που ακολουθεί μέχρι σήμερα.
Θεωρητικά, μια τέτοια λύση υπάρχει ακόμη και συγκεκριμενοποιείται στο πρόσωπο του Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, του τέως διευθυντή της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας που έχει τιμηθεί με το βραβείο Νομπέλ Ειρήνης το 2005. Ο Ελ Μπαραντέι έχει σαφώς πιο σύγχρονη αντίληψη της αστικής δημοκρατίας και είναι αστός με ισχυρότατες διεθνείς διασυνδέσεις. Επέστρεψε στην Αίγυπτο πέρυσι τον Φεβρουάριο όπου έγινε δεκτός ως λαϊκός ήρωας με προκλητική στήριξη από τον διεθνή Τύπο. Προσπάθησε να γίνει πρωθυπουργός (στη χώρα έγιναν βουλευτικές εκλογές τον Νοέμβριο) ώστε να εμφανιστεί στη συνέχεια ως προσωρινός (λόγω ηλικίας) διάδοχος του Μουμπάρακ για να εξασφαλιστεί η ομαλή ήπια προσαρμογή του καθεστώτος και συνέχιση βασικά της ίδιας πολιτικής του με επουσιώδες αλλαγές. Ο Μουμπάρακ όμως μπλοκάρισε τα πάντα και ο Ελ Μπαραντέι δεν κατέβηκε καν στις εκλογές. Αποκατέστησε όμως σχέσεις συνεργασίας με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, την ισχυρότατη οργάνωση των ισλαμιστών της Αιγύπτου, εμφανιζόμενος ως μία από τις ελάχιστες πολιτικές προσωπικότητες που θα μπορούσε ίσως να ενσωματώσει στο σύστημα τους ισλαμιστές, με τις μικρότερες δυνατές παραχωρήσεις. Η εκ νέου επιστροφή του στην Αίγυπτο προχθές, ο ψεκασμός του από την αστυνομία με χημικά την ώρα που συμμετείχε σε διαδήλωση και ο κατ’ οίκον περιορισμός του από το καθεστώς συνεισφέρουν στο ηγετικό προφίλ του υπό τις παρούσες συνθήκες.
Η ευκαιρία του Ελ Μπαραντέι και των αστικών δυνάμεων συνίσταται στο ότι επειδή αυτό που συμβαίνει στην Αίγυπτο είναι μια μέχρι στιγμής πολιτικά ακαθοδήγητη κοινωνική εξέγερση, υπάρχει ακόμη η δυνατότητα να εκφράσει αυτός πολιτικά τη δυσαρέσκεια και τις ελπίδες του λαού, αφού δεν είναι οι ισλαμιστές αυτοί που ηγούνται της εξέγερσης. Αυτό ισχύει όμως μόνο προσωρινά. Καθώς οι ισλαμιστές μπαίνουν δυναμικά στην εξέγερση, σύντομα θα ηγεμονεύσουν πολιτικά σ’ αυτήν, αν ο Μουμπάρακ δεν εξαναγκαστεί να προχωρήσει γρήγορα στην αστική μεταπολίτευση.

0 Τοποθετησεις: