Νομική: «Φύγαμε με ψηλά το κεφάλι»

Το... οδοιπορικό των μεταναστών από τη Βόρειο Αφρική στο κτίριο της Πατησίων

Παρασκευή απόγευμα. Δεν έχει συμπληρωθεί ακόμη μια μέρα από την εκκένωση της Νομικής, με αστυνομικές δυνάμεις και εισαγγελείς, απ’ τους 237 μετανάστες - περγούς πείνας. Παρά το τσουχτερό κρύο εκατοντάδες αλληλλέγγυοι βρίσκονται στο Μουσείο και είναι έτοιμοι να πραγματοποιήσουν πορεία. Στο νεοκλασικό κτίριο της Πατησίων και Ηπείρου, που βεβιασμένα μεταφέρθηκαν οι απεργοί πείνας, επικρατεί πανδαιμόνιο. Στο προαύλιο στήνονται αντίσκηνα και χημικές τουαλέτες. Δεκάδες άνθρωποι στοιβαγμένοι στο υπόγειο και τον πρώτο όροφο. «Ο χώρος είναι τελείως ακατάλληλος» μας λέει ο Αμπντούλ.

Ρεπορτάζ: ΝΑΤΑΣΑ ΚΕΦΑΛΛΗΝΟΥ

«Από εχθές το βράδυ που ήρθαμε εδώ, περίπου 80 άνθρωποι αναγκάστηκαν να μείνουν από τις 4-8 το πρωί στο προαύλιο, επειδή ο χώρος δεν φτάνει για όλους. Μερικοί μεταφέρθηκαν σε άλλα κτίρια», συνεχίζει. «Είχαμε στείλει μια επιτροπή και είχε ελέγξει το κτίριο από εχθές και για αυτούς ακριβώς τους λόγους δεν θέλαμε να μεταφερθούμε εδώ. Δεν έχει ούτε καν τουαλέτες» επισημαίνει, αιτιολογώντας την αρχική απόφαση της συνέλευσης των μεταναστών απεργών πείνας να μη φύγουν από τη Νομική. Άλλωστε πώς θα μπορούσαν να δεχθούν τους όρους που έβαζε η κυβέρνηση: να φρουρείται από αστυνομικούς το κτίριο και να μην εισέρχονται σε αυτό αλληλέγγυοι.

Ο Αμπντούλ μας περιγράφει τα γεγονότα της Πέμπτης, την τρομοκρατία, τον εκβιασμό για εκδίωξη από τη Νομική, «τους αστυνομικούς που βρίσκονταν στην πόρτα της σχολής μην αφήνοντας κανένα μας να βγει». «Τελικά όμως φύγαμε με ψηλά το κεφάλι. Δεν δεχτήκαμε να μεταφερθούμε με κλούβες της αστυνομίας. Φύγαμε με πορεία, όπως επιδιώκαμε». Χίλιοι αλληλέγγυοι συνόδευσαν τους απεργούς πείνας, φωνάζοντας συνθήματα, κουβαλώντας τα μπαγκάζια τους, εμψυχώνοντας τους – παρόλο που ήταν 3.30 τα ξημερώματα. Μάλιστα αν οι διαπραγματεύσεις δεν παρακωλύονταν συστηματικά, με διαφόρων ειδών προφάσεις από την κυβέρνηση, την Πρυτανεία και τον… ιδιοκτήτη του ακινήτου, τότε οι μετανάστες θα είχαν πορευτεί μαζί με χιλιάδες διαδηλωτές, που συγκεντρώθηκαν από νωρίς το απόγευμα γύρω από τη Νομική.      

Οι 237 μετανάστες, που έχουν καταφύγει στο ύστατο μέσο αγώνα, στη χρησιμοποίηση του σώματος και της ζωής τους για τη δικαίωση των αιτημάτων τους – είναι άνθρωποι με σπίτια, δουλειά και οικογένειες. «Ερχόμαστε από διάφορες χώρες της Β. Αφρικής. Δεν έχει σημασία από πού. Είμαστε μετανάστες. Ζούμε σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, αρκετά χρόνια – το λιγότερο πέντε» λέει ο Αμπντούλ. «Οι 150 είναι εννιά χρόνια στην Ελλάδα και δεν έχουν κάρτα παραμονής. Από τους υπόλοιπους 100 άλλοι έχουν κάρτα, σε άλλους έχει απορριφθεί το αίτημα, είναι διαφόρων κατηγοριών». Ο ίδιος βρίσκεται στην Ελλάδα από το 1992. «Είχα χαρτιά από το 1998 έως το 2006. Από τότε όμως επειδή δεν μπορούσα να συμπληρώσω τα ένσημα, έχω μείνει χωρίς χαρτιά» εξηγεί. Η μαύρη - ανασφάλιστη εργασία, είναι ο «νόμος» που επιβάλλουν οι εργοδότες στους μετανάστες, αποστερώντας τους –μαζί με τους μεταναστευτικούς νόμους των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ– όχι μόνο τα νόμιμα εργασιακά δικαιώματα τους, αλλά και το δικαίωμα της νόμιμης παραμονής. 

«Είμαστε όμηροι», λένε οι μετανάστες. «Υπάρχουν εδώ τόσοι άνθρωποι που έχουν οικογένειες και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα». Δεν έχουν ασφάλιση, δεν μπορούν να πάνε στο νοσοκομείο, να μάθουν τη γλώσσα, δεν μπορούν να φύγουν από τη χώρα, είναι διαρκώς υπό το φόβο της απέλασης. «Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας. Ζούμε από τον ιδρώτα μας και με το όνειρο ότι κάποια στιγμή θα αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα με τους έλληνες συναδέλφους μας» αναφέρουν σε κείμενο τους.

Όπως μας εξηγεί ο Αμπντούλ την απόφαση για την απεργία πείνας, την έχουν πάρει από τον Αύγουστο μετά από συνελεύσεις και περιοδείες σε όλη την Ελλάδα. Μάλιστα αποφάσισαν να κάνουν μια σκληρή απεργία (με νερό, ζάχαρη, λεμόνι και τσάι) στα όρια της βιολογικής αντοχής, επιδιώκοντας να στείλουν το μήνυμα: «Ή θα ζήσουμε νόμιμα ή θα πεθάνουμε». Η συγκεκριμένη απεργία πείνας μπορεί να διαρκέσει μέχρι 30 μέρες, μετά υπάρχει κίνδυνος απώλειας της ζωής. «Βάζουμε τη ζωή μας σε κίνδυνο γιατί έτσι και αλλιώς δεν είναι αυτή ζωή για ένα αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ, παρά να ζήσουν τα παιδιά μας αυτά που περάσαμε εμείς» δηλώνουν. Το αίτημα του ηρωικού αγώνα τους είναι όχι μόνο η νομιμοποίηση των ίδιων αλλά όλων των μεταναστών, ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζόμενους. Στον αγώνα τους καλούν σε συμπαραστάτη «κάθε άνθρωπο που υποφέρει από την εκμετάλλευση». Η αμέριστη συμπαράσταση κάθε εργαζόμενου, θα έπρεπε να είναι αυτονόητη, «αφού έλληνες και μετανάστες εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν» επιμένει ο Αμπντουλ…

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ  

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΝΑΡ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Συμπαράσταση, ανάχωμα στην υστερία

Για κοινό αγώνα ενάντια στη φτώχεια και την κατάρα του μεταναστευτικού ξεριζωμού, για πάλη ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων ενάντια στις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων» κάνει λόγο η ανακοίνωση του Νέου Αριστερού Ρεύματος για τους 300 απεργούς πείνας. «Η Αριστερά και το λαϊκό κίνημα οφείλουν να συμπαρασταθούν στον αγώνα τους (…). Οφείλουν να υψώσουν, χωρίς δηλώσεις “νομιμοφροσύνης’’ και “αποστάσεων’’, ένα ισχυρό ανάχωμα στην υστερία που καλλιεργούν τα ΜΜΕ » τονίζεται χαρακτηριστικά.

Παράλληλα επισημαίνεται ότι το άσυλο δεν κινδυνεύει από τους μετανάστες αλλά από την αντιλαϊκή πολιτική. Μάλιστα εξαπολύεται δριμεία επίθεση ενάντια στο «μνημόνιο καταπάτησης του πανεπιστημιακού ασύλου, που έχουν συνυπογράψει κυβέρνηση, ΝΔ, ΛΑΟΣ και η Δημοκρατική Συμμαχία. Θλιβεροί ουραγοί αυτής της αντιδραστικής συμμαχίας η ΔΗ.ΑΡΙ. και η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ». Η ανακοίνωση συνεχίζει: «Όλοι οι παραπάνω, σαν έτοιμοι από καιρό, χρησιμοποιούν το γελοίο πρόσχημα μιας ανύπαρκτης παρακώλυσης της λειτουργίας της Νομικής Σχολής (...), για να χτυπήσουν την ανερχόμενη πάλη των εργαζομένων ενάντια στη βάρβαρη αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και του ΔΝΤ». 

Επίσης και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εξέδωσε κείμενο συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες - απεργούς πείνας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται «η κίνηση των μεταναστών είναι το ύστατο όπλο που έχουν για να ζήσουν με αξιοπρέπεια και με στοιχειώδη δικαιώματα. Διωγμένοι από τη φτώχεια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες στις χώρες τους, συναντούν τη ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης που τους “υποδέχεται’’ με τα σχέδιά της για το φράχτη στον Έβρο και με το νέο αντιμεταναστευτικό νόμο Παπουτσή. Ένα νόμο που όχι μόνο δεν προσφέρει άσυλο ή νομιμοποίηση σε όλους τους μετανάστες, αλλά αναγκάζει ακόμη και τους για πολλά χρόνια εργαζόμενους μετανάστες στη χώρα μας να… αναμένουν τη “φιλευσπλαχνία’’ του υπουργού Προστασίας του Πολίτη μήπως και τους παραχωρήσει παράταση της άδειας παραμονής για ένα μόλις χρόνο»!

Στο στόχαστρο το άσυλο

Πυρ ομαδόν κατά του πανεπιστημιακού ασύλου! Αυτό ήταν το παράγγελμα, από τη στιγμή (24/1) που 237 μετανάστες εγκαταστάθηκαν σε κτίριο της Νομικής Σχολής. Τελικά την Πέμπτη το μεσημέρι, ο πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών ανήγγειλε και εφάρμοσε με διαδικασίες - εξπρές (σύγκληση τριμελούς επιτροπής ασύλου, με βάση το νόμο - πλαίσιο Γιαννάκου) την άρση του ασύλου, καλώντας τις εισαγγελικές αρχές. Άμεσα στήθηκε ένα τείχος από κλούβες γύρω από τη Νομική, απαγορεύοντας την είσοδο στο κτίριο. «Κάτω τα χέρια από το άσυλο, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό» ακουγόταν μεταξύ άλλων από τα στόματα χιλιάδων αλληλέγγυων που είχαν περικυκλώσει το… φράχτη της Νομικής, μέχρι τα ξημερώματα της Παρασκευής. Το φοιτητικό κίνημα, μαζί με ένα κομμάτι αγωνιζόμενων πανεπιστημιακών, αλλά και την Αριστερά – δίνουν μάχη για την υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου.

«Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στους απεργούς πείνας μετανάστες, χαιρετίζουμε την απόφαση του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής Αθηνών, καταγγέλλουμε την απαράδεκτη μεθόδευση του Προεδρείου της ΠΟΣΔΕΠ και τη στάση του Κοσμήτορα της ΝΟΠΕ και διατυπώνουμε ξεκάθαρα την πάγια αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε προσπάθεια περιορισμού του κοινωνικού χαρακτήρα του πανεπιστημιακού ασύλου, υπενθυμίζοντας παράλληλα ότι ο ρατσισμός δεν θίγει μόνο όσους τον υφίστανται, αλλά προσβάλλει εξίσου και εκείνους που τον ανέχονται» αναφέρεται σε ανακοίνωση του Δικτύου Πανεπιστημιακών. 

Η άρση του ασύλου της Νομικής αποτελεί την τελευταία πράξη ενός… δράματος, που είχε ενορχηστρωθεί από την προηγούμενη Δευτέρα. Αμέσως μόλις κατέφυγαν οι μετανάστες απεργοί πείνας στη Νομική, η Κοσμητεία αποφάσισε λοκ άουτ της σχολής. Κι αυτό «παρόλο που ο χώρος παραχωρήθηκε στους μετανάστες μετά από απόφαση του φοιτητικού συλλόγου, και το κτίριο στο οποίο κατέφυγαν δεν χρησιμοποιούταν και άρα δεν παρακωλύονταν η εκπαιδευτική διαδικασία», όπως τονίζει η Μελίνα, μέλος του σχήματος ΡΑΠΑΝ - ΣΑΦΝ ΕΑΑΚ στη Νομική.

Μετά τη στοχευμένη παραπληροφόρηση δόθηκε το έναυσμα για μια απίστευτη εκστρατεία εναντίον του πανεπιστημιακού ασύλου. Η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου και ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Χρ. Παπουστής άρχισαν να εγκαλούν και να εκβιάζουν της πρυτανικές αρχές «να εφαρμόσουν το νόμο», καλώντας τις ανοιχτά να προχωρήσουν στην κατάλυση του ασύλου. Παράλληλα ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντ. Σαμαράς, κάλεσε σε κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, συνεπικουρούμενος και από τον ΛΑΟΣ που κατέθεσε πρόταση νόμου για πλήρη κατάργηση του. Το μέτωπο για την άρση – κατάργηση του ασύλου συμπληρώθηκε από τη Ντόρα Μπακογιάννη.