Από πέρσι μέχρι σήμερα η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Στη δίνη ενός «παγκόσμιου νομισματικού πολέμου» και με την απειλή να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας, ότι ήδη η οικονομική και κοινωνική κατάρρευση έχει επέλθει, η ημέρα κατά της βίας των γυναικών αποκτά ειδικό βάρος.
ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Το σύστημα ψυχορραγεί, πασχίζει να αναγεννηθεί εις μάτην και μας κληροδοτεί νέα προβλήματα. Εντέχνως μας υπαγορεύει, «δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, γύρισε την πλάτη σου στο κράτος πρόνοιας και γίνε ένα ανταγωνιστικό άτομο, ζήσε τη μοναξιά σου, βίωσε την εικονική αλήθεια μέσα στο ψέμα σου, διαδίκτυο και επικοινωνία, σεξ - διαστροφή - απόλαυση, και μην ανησυχείς η βελτίωση του γονιδίου σου θα σου χαρίσει πολλά χρόνια ζωής, ο πλανήτης είναι η πατρίδα σου και εσύ ο ταξιδιώτης από χωρίου εις χωρίον, κι αν χρειαστεί να σε χουφτώνουν …για λόγους ασφαλείας, να είσαι συνεργάσιμος». Κάποιοι σπέρνουν τον φόβο, είναι οι ίδιοι που φοβούνται και ορθώς.
Στις 21 Οκτωβρίου 2010, εκδόθηκε η πρώτη παγκόσμια έκθεση του ΟΗΕ για την Εμπορία Ανθρώπων. Σύμφωνα με την έκθεση η πιο συνηθισμένη μορφή εμπορίας ανθρώπων (79%) είναι η σεξουαλική εκμετάλλευση, με θύματα κυρίως γυναίκες και παιδιά. Η δεύτερη η καταναγκαστική εργασία (18%). Το 20% των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων σε παγκόσμιο επίπεδο είναι παιδιά. Οι κυβερνήσεις, μεταξύ των οποίων και η ελληνική, αρνούνται να δουν την πραγματικότητα της σύγχρονης δουλείας. Επιπλέον, στην Ελλάδα οργιάζει το trafficking ωαρίων.
Όταν ευλογούνται ιμπεριαλιστικοί στρατοί, όταν υιοθετείται η ιδεολογία της κυριαρχίας των αγορών, όταν οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, οι τραπεζίτες διακυβερνητικοί άρχοντες και οι εθνικές κυβερνήσεις υπάλληλοι/διαχειριστές, όποτε και αν κάνουν λογαριασμό θα βγει χρεωστικός. Η βία θα αυξάνεται. Ζούμε την εποχή των μεγάλων ρήξεων. Το σύστημα της εκμετάλλευσης καταρρέει και σε αυτή την ιστορική συγκυρία το γυναικείο ζήτημα θα πρέπει να αναδειχθεί κυρίαρχο, να αντιπαλέψουμε τη λογική της κρίσης, που στο όνομά της τα προβλήματα ιεραρχούνται με κριτήριο τα κέρδη των τραπεζών και του κεφαλαίου. Στο όνομα αυτής της κρίσης εξοστρακίζονται οι κοινωνικές ανάγκες και τα πρώτα θύματα είναι οι γυναίκες.
Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα ανταλλάσσουμε απόψεις και διατυπώνουμε τα διατυπωμένα. Είναι τραγικό να αλλοτριώνουμε τη βία, ένα πρόβλημα που βασανίζει τις γυναίκες σε καθημερινή βάση.
Η βία κατά των γυναικών δεν μπορεί να είναι το εφαλτήριο για διδακτορικά και για χρηματοδοτήσεις παρα-κυβερνητικών οργανώσεων. Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ένα τυχαίο περιστατικό ή μια κακοτυχία. Η βία κατά των γυναικών είναι ένα πρόβλημα πολιτικό, ένα ζήτημα ισχύος και κυριαρχίας και όχι ένα πρόβλημα παθολογικό ή παρεκτροπή. Ενώ αφορά όλες τις τάξεις, οι επιπτώσεις είναι ταξικές. Οι φτωχές γυναίκες τη βιώνουν εντονότερα. Βιώνουν και τη δημόσια βία και την κρυφή, την ιδιωτική βία.
Δύο χρόνια πέρασαν από τότε που μια γυναίκα μετανάστρια δέχτηκε δολοφονική επίθεση με βιτριόλι εξαιτίας της συνδικαλιστικής της δράσης. Η δικογραφία για την υπόθεση Κούνεβα μπήκε στο αρχείο, για τις συνθήκες εργασίας στις ιδιωτικές εταιρείες καθαρισμού δεν υπάρχει καμία ενημέρωση, για «την εξέλιξη των ερευνών». Καμία παρέμβαση της γενικής γραμματείας ισότητας για τις νέες μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας στο συγκεκριμένο κλάδο, σε μια περίοδο απορρύθμισης της εργασίας και καταστρατήγησης των στοιχειωδών κανόνων δικαίου.
Πάγια θέση του φεμινιστικού κινήματος, τουλάχιστον εκείνου που ανήκουμε, είναι η εναντίωση στην οικονομική αναγνώριση της πορνείας και των σχετικών μορφών σεξουαλικής ψυχαγωγίας, ως εργασία, η εναντίωση στην προώθηση της βιομηχανίας του σεξ. Η βιομηχανία που εμπορευματοποιεί γυναίκες, κορίτσια και παιδιά, στρατολογεί υποστηρικτές από όλο το φάσμα της κοινωνίας. Υποστηρικτές ή και πληρωμένοι από τη βιομηχανία του σεξ, παρουσιάζουν την πορνεία ως και το καλύτερο των επαγγελμάτων, την πόρνη ευτυχή και χαρούμενη, τον πελάτη ευυπόληπτο αγοραστή έως και επενδυτή, την πορνεία ως διέξοδο για εκατομμύρια γυναίκες φτωχές αντί εργασίας. Μετά μανίας προσπαθούν να καθυποτάξουν τις κοινωνίες, να επιβάλουν και να νομιμοποιήσουν τα αμύθητα κέρδη τους. Δεν θα τους περάσει. Τα δεινά της πορνείας είναι έκδηλα. Οι γυναίκες υφίστανται και υποβάλλονται σε σκληρές μορφές βίας, σπασμένα κόκαλα, διασείσεις, πολλαπλές εκτρώσεις, αποβολές, μεταδιδόμενα νοσήματα και ένα σωρό άλλα. Η πορνεία είναι επικερδής δραστηριότητα μόνο για σωματέμπορους και δουλέμπορους. Η ευθύνη του αόρατου αγοραστή είναι τόση, όση και των σωματεμπόρων.
Δεν θα επαναλάβουμε χιλιοειπωμένες προτάσεις, επαναδιατυπώνουμε την παλιά πρότασή μας που έλεγε ότι, το 1% του ΑΕΠ να διατίθεται στην αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, ως εξής:
Από το δάνειο που αποδίδει η χώρα μας κι όχι μόνο, στο δίδυμο ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα, να αφαιρεθούν τα κλεμμένα από την αφανή και αδήλωτη προσφορά των γυναικών, για την υποστήριξη και εκτέλεση των κοινωνικά αναγκαίων εργασιών. Το υπόλοιπο ποσό να μας το καταβάλλουν άτοκα.
0 Τοποθετησεις:
Δημοσίευση σχολίου