Η κυβέρνηση-συμφορά να πέσει με αγώνες!

Οι ασυνήθιστα υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες δεν πρόκειται να φέρουν από μόνες τους ένα πρόωρο καλοκαίρι. Οι βροντές του μνημονίου νούμερο 3, η εμφυλιοπολεμική κραυγή του Γ. Παπανδρέου, «συνεχίζουμε» παρά το εκλογικό «μαύρισμα», οι αστραπές της Α. Μέρκελ και των τραπεζιτών προς όλους τους λαούς της Ευρώπης, τα μαύρα «καθαρά λόγια» της Ντόρας, η εργοδοτική καταιγίδα απολύσεων και μείωσης μισθών, η λαίλαπα της «περαίωσης» και των λουκέτων, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αυταπατών. Ο λαός της χώρας μας συνειδητοποιεί, από τη μαζική εξαθλίωση που πλησιάζει απειλητικά, ότι έρχεται η μεγαλύτερη βαρυχειμωνιά των τελευταίων πενήντα χρόνων.

Κι όμως, η λάμψη της ανατροπής μπορεί να σκίσει και τα πιο μαύρα σύννεφα! Τα πρόδρομα σημάδια της λαϊκής αφύπνισης, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη της κρίσης που βαθαίνει, είναι αδιαμφισβήτητοι μάρτυρες της δυνατότητας για μια ορμητική επανεμφάνιση της ανατρεπτικής δύναμης του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Οι ψήφοι και η αποχή της οργής, αναζητούν νέες μορφές μαζικής έκφρασης και οργάνωσης, έξω από το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Μπορούν να μετασχηματιστούν σε συνειδητό, πολιτικό κίνημα ανατροπής της επίθεσης και του μνημονίου. Ακούγεται το κλάμα του «τρομερού μωρού». Και η υπερεθνική «επιχείρηση σοκ και δέος», μαζί με τα... μέσα μαζικής κατάθλιψης και εκφοβισμού, προσπαθούν να το πνίξουν στην κούνια του.

Η Αριστερά τίθεται ενώπιον ευθυνών ιστορικού χαρακτήρα. Χωρίς την κοινή δράση και την αυτοτελή παρέμβασή της, οι αστραπές του λαϊκού κινήματος θα μείνουν φευγαλέες λάμψεις. Αντίθετα, με μια πολιτική πρόταση ανατροπής της επίθεσης του κεφαλαίου στην προοπτική της επανάστασης προς τον κομμουνισμό της εποχής μας, μπορεί να εξοπλίσει τους εργαζόμενους και το λαό με θάρρος, αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία, σε μια πολυκύμαντη αναμέτρηση διαρκείας.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλείται να δώσει αυτήν την ελπίδα. Έδειξε ότι θέλει, πρέπει να αποδείξει και ότι μπορεί. Καλείται, τώρα, να ψηλώσει, να αναλάβει με σοβαρότητα τις ευθύνες της. Σκεπτόμενη για το μέλλον, να δράσει στα άμεσα μέτωπα. Μαχόμενη, να συμβάλει στον πολιτικό και θεωρητικό επανεξοπλισμό του κινήματος. Να αλλάξει η ίδια τον εαυτό της, αλλάζοντας το μαζικό κίνημα και ολόκληρη την Αριστερά, στο μέτρο των δυνατοτήτων της.