Δεκάδες χιλιάδες αμερικανοί εργαζόμενοι διαδηλώνουν αυτές τις μέρες στη Μάντισον, την πρωτεύουσα του Ουισκόνσιν, ενάντια στο σχέδιο νόμου που έφερε στην τοπική Βουλή ο ρεπουμπλικανός κυβερνήτης της πολιτείας. Στο όνομα της μείωσης του ελείμματος, το νομοσχέδιο αυτό σχεδόν καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στο δημόσιο τομέα και επιβάλλει αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΤΖΙΑΝΤΖΗ
Ο αμερικανικός Τύπος μιλάει για 25.000-30.000 διαδηλωτές, ένας αριθμός εντυπωσιακός αν λάβουμε υπόψη ότι η Μάντισον έχει περίπου 200.000 κατοίκους. Οι διαδηλωτές μπήκαν στο μεγαλοπρεπές κυβερνητικό κτίριο (δεν το κατέλαβαν) όπου παρέμειναν αρκετή ώρα φωνάζοντας συνθήματα. Τηρουμένων των αναλογιών, είναι σαν να διαδηλώνουν στην Αθήνα πάνω από μισό εκατομμύριο άνθρωποι και να μπαίνουν στη Βουλή για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους. («Τι τρόμος, τι ανομία, τι οχλαγωγία!», θα έλεγαν αρκετοί εγχώριοι σχολιαστές.).
Ο όγκος, το πάθος και η πειθαρχία των ειρηνικών διαδηλωτών (δάσκαλοι, νοσηλευτές, εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, γονείς και παιδιά) έχουν συγκλονίσει την αμερικανική κοινή γνώμη. «Λες και το Κάιρο έχει μετακομίσει στη Μάντισον!» δήλωσε ένας Ρεπουμπλικανός, στέλεχος της τοπικής κυβέρνησης. Από την άλλη, διαδηλωτές της πλατείας Ταχρίρ στέλνουν, μέσω twitter, μηνύματα συμπαράστασης στους… Αμερικανούς: «Βαστάτε αδέλφια, ένας κόσμος, ένας καημός».
«Κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ», που λέει και το τραγούδι, «κάτι πλούσιο και παράξενο». Δύσκολο να προσδιορίσει κανείς αυτό το «κάτι», που εκδηλώνεται σε διάφορα μέρη με διαφορετική μορφή και περιεχόμενο, όμως το σίγουρο είναι ότι διευρύνονται τα όρια του «εδώ». Το «εκεί», το «πέρα μακριά» γίνεται ξαφνικά πολύ κοντινό, ενώ αυτό που παντού μοιάζει είναι το ιδεολογικό πέπλο του νεοφιλελευθερισμού που επιχειρεί να ορίσει την τύχη των λαών όλου του κόσμου.
Τι σχέση έχουν οι μουσουλμάνοι της Μεσογείου με τους (κυρίως) λευκούς χριστιανούς των μεσοδυτικών πολιτειών; Όμως, όπως ο πολιτικά ετοιμοθάνατος Χ. Μουμπάρακ επιστράτευσε τους μαχαιροβγάλτες οπαδούς του για να καταστείλουν την εξέγερση, έτσι και στο Γουισκόνσιν η Εθνοφρουρά ακονίζει τα όπλα της, ενώ το «Πάρτι του Τσαγιού» οργανώνει αντιδιαδήλωση.
Το σίγουρο είναι ότι το 2011 δεν θα μοιάζει με τις προηγούμενες χρονιές και ότι αυτά που θα ζήσουμε δεν θα έχουν σχέση με ό,τι ζήσαμε ως τώρα.
0 Τοποθετησεις:
Δημοσίευση σχολίου