Κουμπάλα, Κωφίδης, Φράνκο και Τρέμη...

Ίσως να το αγνοούν όσοι δεν είναι φίλαθλοι, αλλά το ανυπάκουο «ρεύμα» των διοδίων «καθιερώθηκε» χάρη σε έναν άνθρωπο του ποδοσφαίρου. Τον παλιό παίκτη και νυν προπονητή Κωφίδη, τον «αιρετικό» Σάββα που συμμετέχει στην κίνηση «Hasta La Victoria Siempre» η οποία, συνενώνοντας ανθρώπους του αθλητισμού και της τέχνης, έχει δραστηριοποιηθεί μεταξύ άλλων για την Κ. Κούνεβα και τη Γάζα.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ 

 Η πολυσυζητημένη άρνησή του να καταβάλει διόδια έγινε (αρχές Δεκεμβρίου) έναυσμα διάδοσης του «Δεν πληρώνω». Επειδή η ιστορία κυλά σαν μπάλα, ας θυμηθούμε έναν παλιότερο ποδοσφαιριστή που πρωτοστάτησε σε κάτι ανάλογο. Ευτυχώς τα ταξίδια στο χρόνο δεν κοστίζουν κι έτσι μπορούμε να μεταφερθούμε στη Βαρκελώνη, στη χαραυγή της δεκαετίας του 1950. Τότε, ο Φράνκο επέβαλε αύξηση τιμής του εισιτηρίου στα τραμ. Οι Καταλανοί αποφάσισαν να μποϊκοτάρουν το μέσο κι ο δικτάτορας έδωσε εντολή να βρεθούν τα τραμ έξω από το γήπεδο της Μπαρτσελόνα, όταν θα τελείωνε ένα ματς της ομάδας, ώστε πολύς κόσμος να δελεαστεί. Ένας νεοφερμένος, ξένος ποδοσφαιριστής της Μπάρτσα ανέλαβε πρωτοβουλία ακύρωσης της κίνησης του καθεστώτος. Ο Ούγγρος Κουμπάλα είχε φθάσει στην ομάδα τρεις μήνες νωρίτερα και έμελλε να αποδειχθεί ένας από τους δυο παίκτες (ο άλλος ήταν, δυο δεκαετίες αργότερα, ο Ολλανδός Κρόιφ) που θα επιδρούσαν καταλυτικά στην αναγέννηση της ομάδας. Ο Κουμπάλα συνεννοήθηκε με τους συμπαίκτες του
και άρχισαν επιδεικτικά τον... ποδαρόδρομο. Ο κόσμος τους ακολούθησε, αγνοώντας τα τραμ. 

Αναμενόμενες οι διαπιστώσεις
και ενστάσεις που θα εκστόμιζαν σήμερα τα... παπαγαλάκια - Μαρίες Αντουανέτες: «Αυτή δεν ήταν άρνηση πληρωμής, αλλά άρνηση χρήσης του μέσου». Σωστά. Αναμένουμε λοιπόν τη μεγάλη στιγμή
που κάποια Μαρία Αντουανέτα θα πει: «Επειδή στη δημοκρατία υπάρχουν διαφορετικές επιλογές και όχι μονόδρομοι, καθένας είναι ελεύθερος να μην πληρώσει διόδια στην Αθηνών - Πατρών.

 Ας διανύσει την απόσταση με τα πόδια, ιδίως αν του φαίνονται υπέρογκες και οι αυξήσεις των δρομολογίων του ΟΣΕ». Μόνο που και σε αυτήν την περίπτωση, οι πεζοπόροι θα πλήρωναν ...κερατιάτικα. Ακόμη κι αν απέφευγαν το πρόστιμο για περπάτημα εκτός διαβάσεων πεζών, δεν θα γλίτωναν από το προκαταβολικό χαράτσωμα, για έργα κατασκευής διαβάσεων πεζών που θα «προγραμματίζονταν» για το 2071 (προσθέτουμε όσα χρόνια πέρασαν από τη διαμαρτυρία του Κουμπάλα). Γιατί θα «προγραμματίζονταν»; Διότι η παρέα του ΓΑΠ θα «ενδιαφερόταν για την ασφάλεια» των –λιγοστών, έστω– πολιτών του κινήματος «Περπατάω και δεν πληρώνω». Θα εξήγγειλε διαβάσεις πεζών για το 2071, αλλά θα έβαζε τους περιπατητές να πληρώσουν από το 2011 την ιδιωτική εταιρεία που θα τα αναλάμβανε. Ναι, είναι «ανέκδοτο». Όπως και το σημερινό status. Μόνο που το σημερινό ισχύει στα αλήθεια. Κατά τα άλλα, φανταστείτε πώς θα έσκουζαν σήμερα τα ημέτερα τηλεοπτικά «παπαγαλάκια», εάν ένας νεοφερμένος ξένος ποδοσφαιριστής δήλωνε συμπαράσταση σε όσους αρνούνται να γίνουν θύματα μιας ακόμη ...νόμιμης κλοπής. «Να σεβαστεί τη νομιμότητα στη χώρα που τον φιλοξενεί», «να πάει να τα λεει αυτά στην πατρίδα του», κ.λπ. Ποιος ξέρει, από κεκτημένη ταχύτητα ο Μανώλης Καψής ίσως ζητούσε να μπουν τα ΜΑΤ στη Νομική, μέχρι να του «σφυρίξουν» ότι έχει μπερδέψει τις ιστορίες «προκλητικότητας αλλοδαπών». Στην ανάμνηση του Φράνκο ποιος τρέμει, αν έχει συνηθίσει το δελτίο της Τρέμη;