Αλέμ Ρεχάτζ
Η Αλέμ Ρεχάτζ (Ahlem Relhadj) είναι μέλος της Λίγκας της Εργατικής Αριστεράς στην Τυνησία και δραστηριοποιείται στο φεμινιστικό κίνημα. Σε μια συζήτηση που είχε με τους Κώστα Γούση και Ελένη Τριανταφυλλοπούλου για το Πριν, μετέφερε τις εμπειρίες από τη λαϊκή εξέγερση της Τυνησίας.
H Αλέμ στο πρόσφατο συνέδριο του NPA
Στην ερώτηση «πώς θα αντιδρούσατε αν κάποιος σας έλεγε μερικούς μήνες πριν ότι η Τυνησία θα βίωνε εξέγερση ικανή να ανατρέψει το Μπεν Αλί;», η Αλέμ απαντά πως «δεν το περιμέναμε με τίποτα. Ημέρες μετά αφού ο Μπεν Αλί έπεσε, τσιμπιέμαι για να συνειδητοποιήσω ότι είναι αλήθεια». Είναι γεγονός ότι η νεολαία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Τυνησία; Η Αλέμ Ρεχάτζ εκτιμά ότι η απότομη ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας οφείλεται κατά πρώτο λόγο στο γεγονός ότι «μαστίζεται σήμερα από την ανεργία και βρίσκεται συνέχεια στο δρόμο. Είχαμε πολλές κινήσεις φοιτητών τα προηγούμενα χρόνια, πολλές απεργίες πείνας. Στην πλειοψηφία τους όμως κατεστάλησαν βίαια. Εδώ όμως ήρθε η τεχνολογία, η οποία βοήθησε ιδιαίτερα τους νέους στο να μπορέσουν να αποκτήσουν οργάνωση και ενημέρωση με εργαλεία όπως το Facebook. Κυρίως όμως το κίνημα οργανώθηκε σε επίπεδο γειτονιάς, τόσο από τους νέους, όσο και από τον εργαζόμενο κόσμο. Ο κόσμος φώναζε ότι η εργασία είναι δικαίωμά μας και εσείς μας κλέβετε τον πλούτο. Αυτό ήταν το βασικό σύνθημα».
Ταυτόχρονα, η τυνησιακή εξέγερση δημιούργησε νέες μορφές οργάνωσης. Η Αλέμ υποστηρίζει ότι «από την στιγμή που δεν υπήρχε κόμμα, ούτε ηγεσία που να εμπνέει, υπήρξαν νέοι τρόποι οργάνωσης της επανάστασης. Δημιουργήθηκαν επιτροπές: τοπικές επιτροπές, επιτροπές περιφερειών, επιτροπές περιφρούρησης της επανάστασης κ.ά. Κάποιες από αυτές είναι ακόμα ενεργές. Όλοι οι Τυνήσιοι μιλούν πλέον για την πολιτική κατάσταση και υπάρχει μία ριζοσπαστικοποίηση. Η έλλειψη ενός κόμματος, αν και αρνητικό στοιχείο, είχε το θετικό ότι ο καθένας αποκτούσε ρόλο και αίσθημα υπευθυνότητας».
Ποιος ήταν ο ρόλος της Αριστεράς στα γεγονότα; «Συγκροτήθηκε το μέτωπο της 14ης Ιανουαρίου από αριστερά μαρξιστικά κόμματα, από οργανώσεις με διαφορετικές καταβολές (σταλινικές, μαοϊκές, τροτσκιστικές), καθώς και αντικαπιταλιστικές δυνάμεις, ακόμη και πρώην σοσιαλδημοκράτες. Προσπαθεί να βάλει κάποιες κατευθύνσεις και μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο. Είναι η μόνη πολιτική φωνή που λέει όχι στην κυβέρνηση, που λέει ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να υπηρετήσει τα πραγματικά αιτήματα της επανάστασης και ότι θέλουμε αλλαγή του Συντάγματος. Πολλά δεν είναι ξεκάθαρα ακόμα. Τα αιτήματα πρέπει να εξελιχθούν. Για παράδειγμα ζητάμε να φορολογηθεί το κεφάλαιο, προσπαθούμε να βάλουμε κάποια αιτήματα για γεωργικό αναδασμό. Μιλάμε βέβαια και για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και θεωρούμε ότι η στάση απέναντι στο χρέος θα παίξει ρόλο στις εξελίξεις».
Η Αλέμ Ρεχάτζ σημειώνει ότι ο κόσμος στην Τυνησία χάρηκε ιδιαίτερα όταν έπεσε ο Μουμπάρακ, απέκτησε περισσότερη αυτοπεποίθηση. «Υπάρχει έντονη αντίθεση στις ΗΠΑ και το Ισραήλ λόγω της Παλαιστίνης. Η πτώση του Χ. Μουμπάρακ είναι μια πολύ μεγάλη νίκη ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Αλλά το να στρέψεις τον αντιμπεριαλισμό σε μια κατεύθυνση συνολικότερη, ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, δεν είναι πολύ εύκολο έργο».
Τέλος, στο ερώτημα εάν θα υπάρξουν άμεσα εκλογές και αν θα συμμετάσχει σε αυτές το μέτωπο της 14ης Ιανουαρίου, η τυνήσια αγωνίστρια μας είπε ότι «σε έξι μήνες θα γίνουν εκλογές, αλλά προσωπικά εκτιμώ ότι μπορεί να καθυστερήσουν και άλλο. Κάποιοι είναι ευχαριστημένοι με μια δημοκρατική αλλαγή, εμείς λέμε ότι πρόκειται για μία διαρκή επανάσταση. Δεν αναγνωρίζουμε τη νέα κυβέρνηση, ζητάμε κάτι περισσότερο. Θα παλεύουμε μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του εξεγερμένου λαού».
0 Τοποθετησεις:
Δημοσίευση σχολίου