Το Καράβι για τη Γάζα, ο Στόλος της Eλευθερίας δεν ήταν μια αποκοτιά κάποιων παράτολμων ή ασυλλόγιστων. Το κίνημα που δημιουργήθηκε με αποκλειστικό σκοπό το σπάσιμο του αποκλεισμού της Γάζας εγγράφεται ήδη στις πιο λαμπρές στιγμές της Αριστεράς της χώρας μας γιατί έδειξε την ικανότητα που έχει ο ελληνικός λαός την ίδια ώρα που αγωνίζεται για να μην περάσει ο κοινωνικός Μεσαίωνας, την ίδια αυτή ώρα που αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη απειλή για τις κοινωνικές του κατακτήσεις, αυτήν ακριβώς την ώρα με κίνδυνο της ζωής του να προκαλεί το σιωνισμό, δηλώνοντας στο μισητό εβραϊκό κράτος πως οι Παλαιστίνιοι της Γάζας δεν είναι μόνοι τους. Πως δίπλα τους κι εμείς δημιουργούμε μια ανθρώπινη ασπίδα διεθνούς αλληλεγγύης, παλεύοντας να εξασφαλίσουμε στον παλαιστινιακό λαό τα αναφαίρετα δικαιώματά του, που του στερεί ο ιμπεριαλισμός.
Η πρωτοβουλία δεν θα είχε πετύχει το στόχο της αν δεν στηριζόταν από χιλιάδες ανώνυμους εργαζόμενους, όπως για παράδειγμα οι ναυτεργάτες του Πειραιά, που την πλαισίωσαν με τους πιο διαφορετικούς τρόπους. Παρ’όλα αυτά ιδιαίτερη αναφορά αξίζει στους αγωνιστές που συμμετείχαν στην αποστολή. Στο φορτηγό «Ελεύθερη Μεσόγειος», το πλήρωμα αποτελούταν από τους εξής: Στυλιανάκης Ζαχαρίας, Κληρονόμος Μανόλης, Χρυσοχοΐδης Νεκτάριος, Μισεμικές Γιώργος, Γρηγορόπουλος Μιχάλης και Μπόλος Νίκος. Επιβάτες ήταν: Νταμολίν Μάριο Τζιοβάνι, Ντρορ Φέιλερ, Φαράτζι Μαρτσέλο, Χένινγκ Μάνκελ, Μεχμέτ Καπλάν, Σαμάν Αλί Αμπντουλά, Σόμερ Χούντβιλ Τόμας Τζορτζ, Βικτόρια Στραντ, Γασπαράτου Ευγενία, Θεοχαροπούλου Κατερίνα, Καρατζάς Γιώργος, Καρυπίδης Γιάννης, Κοσματόπουλος Νικόλας, Λάμπρου Ηλίας, Μαθιουλάκης Μανόλης, Μουστάκας Ανδρέας - Μάριος, Ναΐμ Ελγαντούρ, Παπαδοκωστόπουλος Άρης, Πισσίας Βαγγέλης, Πολίτης Παναγιώτης, Συγγελάκης Πολυάνθης, Τζιούμπας Θανάσης, Τικτόπουλος Μιχάλης και Ψαρά Μαρία. Στο επιβατηγό «Σφενδόνη» το πλήρωμα αποτελούταν από τους: Μπούκας Θεόδωρος, Παπακινός Πέτρος, Παπαδημητρίου Αποστόλης, Αυγήρης Σπύρος. Επιβάτες ήταν: Εναφαά Ελάατι, (Τυνησία), Καμπάνι Χαλέντ, Βαλκάνος Νίκος, Γελάλης Δημήτρης, Κιτίδη Κατερίνα, Κυρίλλου Δήμητρα, Λιερός Γιώργος, Τραβάλου Αφροδίτη και Τσιγαρίδας Χρήστος. Στο Επιβατηγό «Μαβί Μαρμαρά» επέβαιναν οι Πλειώνης Δημήτριος και Χατζηστεφάνου Άρης.
Η συνέντευξη Τύπου των πρώτων μελών της ελληνικής αποστολής
Τα πρώτα έξι μέλη της ελληνικής αποστολής έφθασαν στην Αθήνα το πρωί της Τρίτης. Οι υπόλοιποι τα ξημερώματα της Πέμπτης με ειδική πτήση που έβαλε η κυβέρνηση αφού πρώτα εκτέθηκε στα μάτια όλων για την ένοχη αδιαφορία που επέδειξε σχετικά με την τύχη των αιχμαλώτων. Μάλιστα για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις ο αναπληρωτής υπουργός Δ. Δρούτσας έκανε και δηλώσεις στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας, όπου συνεχάρη τονŸ εαυτό του για τα αντανακλαστικά που επέδειξε στην επίλυση της κρίσης και την επιστροφή των αιχμαλώτων. Λίγη ώρα μετά οι συγκεντρωμένοι συγγενείς και άλλοι αγωνιστές τον αποδοκίμαζαν, αναγκάζοντάς τον να εγκαταλείψει τα σχέδια του για επίσημες χαιρετούρες με τα μέλη της αποστολής μετά την αποβίβαση τουςŸ
Το πρωί της Παρασκευής αντιπροσωπεία των μελών της αποστολής έδωσε συνέντευξη Τύπου όπου περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τη βάναυση συμπεριφορά των Ισραηλινών, για την οποία ούτε είδε, ούτε άκουσε τίποτε η ελληνική κυβέρνηση. Παρότι μάλιστα οι ξυλοδαρμοί των Ισραηλινών κάθε άλλο παρά τυχαίοι ήταν. Η επιμονή που επέδειξαν απέναντι στον Βαγγέλη Πισσία, για παράδειγμα, ψυχή της ελληνικής αποστολής που δέχθηκε τον πιο άγριο ξυλοδαρμό, δείχνει ότι από τη μεριά του Ισραήλ όλα έγιναν βάση σχεδίου.
Ας δώσουμε όμως το λόγο στους ίδιους τους πρωταγωνιστές όπως μίλησαν στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις που είχαμε και με τα όσα δήλωσαν στη συνέντευξη Τύπου.
«Ξύλο μέχρι λιποθυμίας»
Χαλέντ Καμπάνι,
γιατρός παλαιστινιακής καταγωγής
«Όλα τα χτυπήματα που δέχτηκα από τους Ισραηλινούς ήταν στα πιο ζωτικά σημεία του σώματός μου, τα οποία γνωρίζω πολύ καλά λόγω του επαγγέλματός μου: στο λαιμό, το κεφάλι και τη νεφρική χώρα. Σήμερα Παρασκευή, το πρωί είχα και αιματουρία. Όλα ξεκίνησαν μια στιγμή που με απομόνωσαν από τους υπόλοιπους. Τότε ένας Ισραηλινός μου έκανε κεφαλοκλείδωμα, με έριξε κάτω και τότε πολλοί άλλοι άρχισαν να με βαράνε, μέχρι που λιποθύμησα. Όταν ξύπνησα κατάλαβα ότι είχα δεμένα τα χέρια μου με χειροπέδες στην πλάτη πολύ σφιχτά».
– Δεν σε επέλεξαν τυχαία, να υποθέσωŸ
«Πράγματι. Από την πρώτη στιγμή προσπαθούσαν να με απομονώσουν, αλλά δεν τους δόθηκε η ευκαιρία γιατί συνέχεια ήμασταν όλοι μαζί κι ο ένας προστάτευε τον άλλο. Όταν αντιλαμβανόμασταν ότι πράκτορες της Μοσάντ πήγαιναν να αρπάξουν κάποιον, αμέσως κάναμε κλοιό και δεν τους αφήναμε να τον πάρουν.
Οι τραυματισμοί ξεκίνησαν από το πλοίο. Εγώ και πολλοί ακόμη δεχθήκαμε ηλεκτροσόκ για να μπορέσουν να σπάσουν την ανθρώπινη αλυσίδα που είχαμε δημιουργήσει ώστε να περιφρουρήσουμε τον καπετάνιο μας που κράταγε το πηδάλιο. Αντέξαμε μισή ώρα, μέχρι που μας επιτέθηκαν με λέιζερ και ηλεκτροσόκ. Και τότε επιτέθηκαν με λύσσα στον καπετάνιο, τον Θόδωρο».
(Να αναφέρουμε πως η στιγμή της επίθεσης στον καπετάνιο έχει απαθανατιστεί σε βίντεο που τράβηξε η Κατερίνα Κιτίδη, η οποία ήταν παρούσα, και είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα του tvxs).
«Δικαίωμα στην αυτοάμυνα»
Θοδωρής Μπούκας,
καπετάνιος «Σφενδόνης»
«Τα πάρθια βέλη τα δέχτηκε ο γιατρός. Ξέρετε είναι εκείνα τα βέλη, που έριχναν εντελώς απροσδόκητα και ύπουλα, στο τέλος των εχθροπραξιών οι πάρθες ιππείς. Το κατόρθωμα μας ήταν πως καταφέραμε να τους καθυστερήσουμε για περισσότερη από μισή ώρα, όπως επιδιώκαμε για να βγει το φως. Σβήσαμε τις μηχανές και μέχρι να τις βάλουν μπρος ξανά, παιδεύτηκαν πολύ. Δεν ήξεραν τι να κάνουν. Εκεί τους έπιασε αμόκ.
Οι Ισραηλινοί έχουν μια φασιστική αντίληψη και νομίζουν ότι αυτοί είναι και κανένας άλλος. Αυτή την έπαρση την έβλεπα παντού. Ακόμη και στο νοσοκομείο που μας πήγαν, όπου δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ότι είχαμε δικαίωμα στην αυτοάμυνα».
«Επιβεβλημένη η αντίσταση»
Βαγγέλης Πισσίας
«Το Ισραήλ έκανε μια αξιοθρήνητη και γκανγκστερική επίθεση απέναντι σε άοπλους ανθρώπους που δεν πρόβαλαν καμία αντίσταση. Την αντίσταση απέναντι στην πειρατεία όμως την επιβάλλει το ίδιο το διεθνές δίκαιο. Ένας καπετάνιος δεν επιτρέπεται να δίνει το τιμόνι του. Ο πλοίαρχος μπορεί να διαθέτει και όπλο για να προστατεύσει το πλοίο, κάτι που φυσικά ούτε διανοηθήκαμε να πράξουμε. Έχει υποχρέωση όμως να διατάξει το πλήρωμα να προστατεύσει το πλοίο. Γιατί να διώκεται η αντίσταση;
Το Ισραήλ σου δίνει την εντύπωση ότι κατοικείται από ανθρώπους που στην πλειοψηφία τους είναι σε υπηρεσίες ασφαλείας, σε κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς καταστολής. Λυπάμαι που το λέω αλλά δεν συναντήσαμε ούτε ένα ανθρώπινο πρόσωπο όσες μέρες ήμασταν εκεί».
«Νέα αποστολή για τη Γάζα»
Τάκης Πολίτης
«Άμεσος στόχος είναι να ξεκινήσει εμπάργκο ενάντια σε οτιδήποτε προέρχεται από το Ισραήλ. Από λιμενεργάτες και πανεπιστημιακοί μέχρι οι έμποροι πρέπει να επιβάλουν τον αποκλεισμό κάθε ανταλλαγής.
Οι τούρκοι νεκροί είναι και δικοί μας νεκροί. Πενθούμε γι’ αυτούς και θα τιμήσουμε τη μνήμη τους πηγαίνοντας το καλοκαίρι στην Κωνσταντινούπολη. Χρέος μας είναι να φτιάξουμε μια νέα αποστολή για τη Γάζα όσο πιο γρήγορα γίνεται. Απώτερος στόχος μας είναι όχι μόνο να σπάσουμε τον αποκλεισμό μπαίνοντας εμείς όποτε θέλουμε στη Γάζα, αλλά να μπορούν και ο κάτοικοι της Γάζας να βγαίνουν, όποτε θέλουν».
«Θέλουμε πίσω την “Ελεύθερη Μεσόγειο”»
Χρίστος Τσιγαρίδας
«Πρέπει να καταγγείλουμε την κολεγιά της ελληνικής κυβέρνησης με το Ισραήλ. Να μάθει ο κόσμος ότι οι λιμενικοί έρχονταν στο πλοίο με σκυμμένα κεφάλια, γιατί ντρέπονταν που έπρεπε να εκτελέσουν τις άνωθεν εντολές, ακόμη και μια μέρα πριν ξεκινήσουμε και κατέβαζαν τον κόσμο επικαλούμενοι τα πιο διαφορετικά κωλύματα. Να μάθει ο κόσμος ότι ο χρονικός προγραμματισμός της κοινής ελληνο-ισραηλινής άσκησης άλλαζε κάθε φορά που αλλάζαμε κι εμείς την ημερομηνία αναχώρησης των πλοίων. Για το πρώτο δεκαήμερο του Μάη ανακοινώναμε εμείς τον απόπλου; Για το πρώτο δεκαήμερο ανακοίνωνε κι η κυβέρνηση! Δεύτερο δεκαήμερο λέγαμε εμείς, λόγω δυσκολιών; Δεύτερο δεκαήμερο ανακοίνωναν κι αυτοί.
Στόχος μας είναι να πάρουμε πίσω το καράβι «Ελεύθερη Μεσόγειος» που έχει ελληνική σημαία και τα 15 διαβατήρια που παράνομα έχουν κρατήσει οι Ισραηλινοί, χωρίς να ξέρουμε τι θα τα κάνουν και που θα τα χρησιμοποιήσουν».
«Το σήμα της νίκης»
Θανάσης Τζιούμπας
«Ο στόλος μας ήταν η πεταλούδα που πέταξε πάνω από τη Μεσόγειο για να φέρει τη θύελλα διεθνείς σχέσεις, που απομόνωσε το Ισραήλ. Για ’μένα η καλύτερη ανταμοιβή κι η εικόνα που θέλω να κρατήσω απ’ αυτή την αποστολή προέρχεται από κάτι Παλαιστινιάκια που είδαμε στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν όταν περιμέναμε να φύγουμε έχοντας γύρω - γύρω ένοπλους έτοιμους να μας λυντσάρουν. Τη στιγμή που πέρναγαν μέσα από το λεωφορείο τους βλέποντας εμάς στη μικρή φυλακή μέσα στη μεγάλη μάς έκαναν το σήμα της νίκης. Αυτή η κίνηση θα με κάνει να πάω ξανά και ξανά μέχρι να τερματιστεί η πολιορκία κι η θάλασσα της Γάζας να γίνει πόρτα στην ελευθερία και όχι κομμάτι του τείχους που την περιβάλει».
