Μοντέρνες μορφές

Ενας από τους πιο ύπουλους τρόπους όχι ακριβώς για τη διαστρέβλωση της αλήθειας, αλλά για την απομάκρυνσή μας απ’ αυτήν είναι το να θέτουμε ένα προβοκατόρικο ή δευτερεύον ή γελοίο ερώτημα και, στη συνέχεια, να απαντάμε σε αυτό με ουδέτερο, σοβαρό και αμερόληπτο τρόπο. Π.χ., σε ένα άρθρο των Νιου Γιορκ Τάιμς της περασμένης Τρίτης για την πασίγνωστη πειρατεία του Ισραήλ, τίθεται εξαρχής το ερώτημα «ποια πλευρά επιτέθηκε πρώτη;», οι Ισραηλινοί ή οι ακτιβιστές;
της Μαριάννας Τζιαντζή




 Ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι ο κατακλυσμός των βίντεο, τόσο των ακτιβιστών όσο και του ισραηλινού στρατού, δεν επιτρέπει στο θεατή να σχηματίσει ακριβή εικόνα για την αλληλουχία των γεγονότων. (Στο μεταξύ, η μία από τις δύο πλευρές ήταν αιχμάλωτη και φιμωμένη).
Ποιος ήρξατο χειρών αδίκων; Αυτό υποτίθεται ότι πρέπει να μας απασχολήσει σύμφωνα με το μακροσκελές αυτό άρθρο, έκτασης 1.000 λέξεων, όπου δεν αναφέρονται ούτε μία φορά οι λέξεις «διεθνή ύδατα» ή (παράνομος - νόμιμος) «αποκλεισμός της Γάζας» – λέξεις που αυτόματα γεννούν συνειρμούς που μας οδηγούν στο να προσεγγίσουμε με άλλο τρόπο την αλήθεια.
Αν στις ΗΠΑ κάποιος επιχειρήσει να μπει σε ένα σπίτι ή κατάστημα με σκοπό τη ληστεία, ο σπιτονοικοκύρης ή ο μαγαζάτορας μπορεί να πυροβολήσει και να σκοτώσει τον εισβολέα και ο φόνος αυτός να θεωρηθεί νόμιμη άμυνα από το δικαστήριο. Η άμυνα με κοντάρια, σκουπόξυλα και μια... πλαστική καρέκλα θεωρείται επίθεση, ενώ η κατάληψη των σκαφών από τους πάνοπλους κομάντος γίνεται επίσκεψη αβροφροσύνης.
Στην Ελλάδα και ο πιο εξωνημένος δημοσιογράφος θα δίσταζε να υπογράψει ένα τέτοιο άρθρο. Εδώ κάποιοι σχολιαστές θέτουν πιο εκλεπτυσμένα ερωτήματα, π.χ., μήπως όλοι έπαιξαν το χαρτί του Ερντογάν; Μήπως όλα ήταν μια τουρκική προβοκάτσια;
Παρόμοιες θεωρίες είχαν διατυπωθεί και για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, την οποία υποτίθεται ότι είχε οργανώσει μια μερίδα των μυστικών υπηρεσιών της χούντας για να φαγωθεί ο Παπαδόπουλος και να διακοπεί η πορεία προς τη «φιλελευθεροποίηση» του καθεστώτος. Επομένως, οι χιλιάδες αγωνιστές απλώς έπαιξαν το χαρτί του Ιωαννίδη, ήταν χειραγωγούμενα κορόιδα. Ασφαλώς, οι μυστικές υπηρεσίες, ελληνικές και ξένες, πάντα κάνουν τη δουλειά τους, παρεμβαίνουν και σε ομαλές κα σε έκτακτες συνθήκες, όμως δεν γράφουν την ιστορία.