Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Το μίσος της Οικουμένης προκαλούν οι σιωνιστές

Τεράστιος ο πολιτικός αντίκτυπος από την πειρατική επιδρομή κατά του Στόλου της Ελευθερίας, που οδήγησε στο θάνατο εννέα αγωνιστών. Ακόμη κι από το εσωτερικό των ΗΠΑ πληθαίνουν οι φωνές για αποστασιοποίηση της Ουάσινγκτον από το κράτος - τρομοκράτη του Ισραήλ.


του Πέτρου Παπακωνσταντίνου


Δεν πήγε χαμένη η θυσία τουλάχιστον εννέα ακτιβιστών και τα δεινά που υπέστησαν αρκετά περισσότεροι στα χέρια των ισραηλινών κομάντος και των πρακτόρων της Μοσάντ. Ο πολιτικός αντίκτυπος του Στόλου της Ελευθερίας ξεπέρασε τα πιο τολμηρά όνειρα των αγωνιστών και τους πιο ζοφερούς φόβους της κατοχικής δύναμης. Το βασικό πολιτικό μήνυμα που εκπέμπει αυτή η δραματική αναμέτρηση του διεθνιστικού αλτρουισμού με τη βαρβαρότητα του νέου απαρτχάιντ είναι ότι η Γάζα μετατρέπεται σε Βιετνάμ του Ισραήλ, όπως εύστοχα σημείωνε στο tvxs ο Στέλιος Κούλογλου.
Πέρυσι τον Γενάρη, με τον πόλεμο εξόντωσης αμάχων, το σιωνιστικό κράτος έδειξε σε όλη την ανθρωπότητα ότι ο Δαβίδ έχει από καιρό μεταλλαχθεί σε Γολιάθ, γεγονός που σήμανε το οριστικό τέλος επτά δεκαετιών αδίστακτης εκμετάλλευσης του Ολοκαυτώματος. Αυτή τη φορά, το λουτρό αίματος ανάγκασε όλη την ανθρωπότητα να αναρωτηθεί, μαζί με την ισπανική Eλ Παΐς: «Αν σκοτώνουν έτσι Ευρωπαίους, τι κάνουν άραγε κάθε μέρα στους Παλαιστίνιους»; Οικουμενική είναι πλέον η απαίτηση να σταματήσει η ατιμωρησία που απολαμβάνει το κράτος - τρομοκράτης, να καθίσουν στο σκαμνί οι υπαίτιοι – μεταξύ των οποίων και ο «Εργατικός» υπουργός Άμυνας, Εχούντ Μπάρακ, αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς υπό τον Γιώργο Παπανδρέου- και να αρθεί το εμπάργκο που καταδικάζει στην ανεργία, τον υποσιτισμό και την ακραία εξαθλίωση 1,5 εκατ. αθώους ανθρώπους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου - Μπάρακ είχε ενημερώσει εκ των προτέρων την Ουάσινγκτον ότι θα εμπόδιζε με κάθε τίμημα τον ελλιμενισμό του στολίσκου στη Γάζα και ότι είχε εξασφαλίσει άλλη μια φορά την υπόσχεση ότι η Αμερική θα έδειχνε κατανόηση. Και αυτό έγινε. Ο Ομπάμα εξέφρασε υποκριτικά και ανώφελα τη «θλίψη» του και ζήτησε να εξακριβωθούν τα πραγματικά γεγονότα. H Κλίντον δήλωσε ότι η διερεύνηση πρέπει να γίνει από τους ίδιους τους εγκληματίες και ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν αναρωτήθηκε προκλητικά «ποιο είναι το σπουδαίο ζήτημα» (what’s the big deal) που δεν πήγαν τα καράβια στη Γάζα! Ωστόσο, ουδείς μπορούσε να αγνοήσει την κατακραυγή της κοινής γνώμης, την οποία απηχούσαν οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι και τα κύρια άρθρα των πιο σοβαρών εφημερίδων του κατεστημένου: Ο Γκάρντιαν έκανε λόγο ευθέως για «κράτος - τρομοκράτη» και συνέκρινε το Ισραήλ με τους σομαλούς πειρατές, οι Φαϊνάνσιαλ Tάιμς χαρακτήρισαν το ρεσάλτο «ξεδιάντροπη πράξη πειρατείας» και οι Nιου Γιορκ Tάιμς καυτηρίαζαν τη στάση του Ομπάμα.
Η παγκόσμια αγανάκτηση ανάγκασε τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να κάνουν κάτι, έστω για να σώσουν τα προσχήματα. Έτσι, ο Ομπάμα ακύρωσε προγραμματισμένη συνάντηση με τον Νετανιάχου, ο οποίος αναγκάστηκε να πάει από τον Καναδά στο σπίτι του, ενώ οι Αμερικανοί, εκόντες - άκοντες, ψήφισαν, μαζί με τους Ευρωπαίους, την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας που καταδίκαζε το Ισραήλ, ζητούσε αμερόληπτη έρευνα και απαιτούσε την άμεση απελευθέρωση των 700 περίπου συλληφθέντων ακτιβιστών, υπό την υπόρρητη απειλή των κυρώσεων.
Τα σοβαρότερα έπονται. Η αποκάλυψη ότι μεταξύ των δολοφονηθέντων περιλαμβάνεται αμερικανός πολίτης τουρκικής καταγωγής θα ενισχύσει τις τάσεις, στους κόλπους του αμερικανικού κατεστημένου, που ζητούν αναπροσανατολισμό της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, θεωρώντας ότι το Ισραήλ, από σύμμαχος αρχίζει να γίνεται περισσότερο μπελάς. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, έπλεε προς τη Γάζα και νέο πλοίο ανθρωπιστικής βοήθειας, το υπό ιρλανδική σημαία «Ρέιτσελ Κόρεϊ», το οποίο πήρε επίσημα υπό την προστασία του ο πρωθυπουργός της χώρας, Μπράιαν Κάουεν, καθιστώντας προσωπικά υπεύθυνο τον Νετανιάχου για την ασφάλειά του. Στο μεταξύ, βουλευτές τόσο των κυβερνώντων ισλαμιστών όσο και της κεμαλικής αντιπολίτευσης στην Τουρκία αξιώνουν να σταλούν εκ νέου καράβια ανθρωπιστικής βοήθειας, αυτή τη φορά με συνοδεία πλοίων του πολεμικού ναυτικού! Παράλληλα, η Αίγυπτος του Μουμπάρακ, συνένοχος του Ισραήλ στο στραγγαλισμό της Γάζας, αναγκάστηκε έστω και προσωρινά να ανοίξει τα σύνορα της Ράφα. Όλα αυτά διαμηνύουν ότι το εμπάργκο στη Γάζα καταρρέει, καθώς είναι ηλίου φαεινότερον πλέον ότι δεν πετυχαίνει τον πολιτικό του στόχο, την ανατροπή της Χαμάς, αντίθετα φέρνει επί θύραις το ενδεχόμενο μιας τρίτης Ιντιφάντα στη Δυτική Όχθη (κάτι που απειλεί να ανατρέψει τον Αμπάς) και στο ίδιο το Ισραήλ, όπου εκδηλώθηκαν τα πρώτα δείγματα εξέγερσης της πολυπληθούς, αραβικής μειονότητας.
Σε μια σπασμωδική προσπάθεια αντιπερισπασμού, οι εκπρόσωποι του σιωνισμού και του ιμπεριαλισμού στην Ελλάδα καλλιεργούν την ιδέα ότι ο Στόλος της Ελευθερίας ήταν μια προβοκάτσια της Τουρκίας, που εκμεταλλεύθηκε τον αφελή ιδεαλισμό των ακτιβιστών για να προωθήσει το μεγαλοϊδεατισμό της στην περιοχή. Ανεξάρτητα, όμως, από τις όποιες επιδιώξεις της κυβέρνησης Ερντογάν, προσβάλλει τη νοημοσύνη των πολιτών ο ισχυρισμός ότι μια διεθνής πρωτοβουλία στην οποία συμμετέχουν οργανώσεις και ακτιβιστές από 50 χώρες –από γερμανούς βουλευτές της Linke μέχρι ιρλανδή κάτοχο του Νομπέλ Ειρήνης, αμερικανό διπλωμάτη και έναν πρώην βοηθό γενικό γραμματέα του ΟΗΕ– είναι απλώς μια «βιτρίνα» του Ερντογάν. Όσο για το άλλο επιχείρημα ότι πρέπει η Ελλάδα να συμμαχήσει με το Ισραήλ εναντίον της Τουρκίας γιατί «ο εχθρός του εχθρού μας είναι φίλος μας», ο κυνισμός σε βαθμό κτηνωδίας συναγωνίζεται την πολιτική βλακεία. Τη στιγμή που το Ισραήλ γίνεται κράτος - παρίας για το σύνολο του πολιτισμένου κόσμου, πρέπει η Ελλάδα να πάει να του κάνει παρέα! Κάτι που ήδη έκανε η κυβέρνηση Χριστόφια στην Κύπρο με την επονείδιστη επιλογή της να απαγορεύσει τον απόπλου πλοίου των ακτιβιστών και να κρατήσει, ουσιαστικά, αιχμάλωτους στο νησί βουλευτές, για να γίνει συνένοχος του σιωνιστικού εμπάργκο και να διακινδυνεύσει κύμα αναγνωρίσεων των κατεχομένων από αραβικά και μουσουλμανικά κράτη!