Τους τελευταίους μήνες έχει ξεκινήσει μια μεγάλη απόπειρα αντιδραστικής αναδιάρθρωσης της εκπαίδευσης σε όλους τους τομείς. Το πολυνομοσχέδιο για τους διορισμούς, το νέο σχολείο, η αυτοαξιολόγηση είναι μέρος αυτής.
της Ντίνας Ρέπα
Όλες οι απόπειρες βρήκαν τη σθεναρή αντίδραση της εκπαιδευτικής κοινότητας, που με εξαιρετικά μαζικούς όρους αρνήθηκε να συμπράξει στο ξεθεμελίωμα της δημόσιας εκπαίδευσης, αρνήθηκε να συνεργαστεί για να προωθεί το σχολείο της αγοράς. Έτσι, ενώ χιλιάδες σύλλογοι διδασκόντων αρνήθηκαν να πάρουν μέρος στο πρόγραμμα αυτοαξιολόγησης, το υπουργείο ξεχνώντας τη διαβούλευση και τη συναίνεση προχωρά στον ορισμό τους χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των εκπαιδευτικών.
Με μια αιφνιδιαστική εγκύκλιο, το υπουργείο ...Διάλυσης της Δημόσιας και Δωρεάν Εκπαίδευσης αποφάσισε και διέταξε να εφαρμόσει 800 δόσεις ενός επιστημονικά αμφισβητούμενου εμβολίου, στο 25% του μαθητικού πληθυσμού του Δημοτικού, στις οικογένειες τους και στους δασκάλους τους, χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Το πείραμα επιδιώκει να διαπιστώσει αν τα πειραματόζωα (τα παιδιά μας) θα αντέξουν, ώστε στην επόμενη φάση (του χρόνου) να εμβολιαστεί όλος ο μαθητικός πληθυσμός. Στόχος του εμβολίου, η εντατικοποίηση της ζωής των μαθητών, η πλήρη προσαρμογή τους στους εξοντωτικούς ρυθμούς που η νέα εποχή απαιτεί για τους εργαζόμενους, η προσαρμογή του περιεχομένου διδασκαλίας στις δεξιότητες που η αγορά επιτάσσει, κι όλα αυτά φτηνά, ευέλικτα, αγοραία. Άλλωστε, το νέο σχολείο είναι στην πραγματικότητα το σχολείο της αγοράς, όπου ως κακό ή καλό-κουρδισμένη επιχείρηση θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του νέου ρόλου. Θα «παράγει» μαθητές ρομποτάκια, πειθήνια, και «έτοιμα» ν’ αντέξουν τα πάντα αφού αντέχουν αυτούς του ρυθμούς κι αυτό το σχολείο. Τα «νέα προϊόντα» δεν θα διδάσκονται να έχουν ευρύτερη γενική μόρφωση, που εξασφαλίζει προωθημένες ικανότητες, όπως η δημιουργικότητα, η φαντασία, η ανάλυση, η σύνθεση και η πολυμέρεια, αλλά όλα αντικαθίσταται με διαδοχικές «ευέλικτες» καταρτίσεις, αυτές που χρειάζεται η καπιταλιστική αγορά εργασίας.
Με το νέο πρόγραμμα, αυξάνεται σε 35 ώρες(!) το ωρολόγιο εβδομαδιαίο πρόγραμμα των μαθητών όλων των τάξεων, δηλαδή κάθε μέρα υποχρεωτικά 7ωρα ως τις 2.00 μ.μ. με προσθήκη γνωστικών αντικειμένων όπως τα Αγγλικά και η Πληροφορική από την Α’ δημοτικού(!) και στη συνέχεια ως τις 5.00 μ.μ. η απογευματινή προαιρετική ζώνη.
Οι εκπαιδευτικοί που ζουν την κατάσταση στα σχολεία ξέρουν πολύ καλά ότι τα 7ωρα είναι απίστευτα εξοντωτικά και αντιπαιδαγωγικά περισσότερο δε σ’ ένα σχολείο που δεν έχει απολύτως καμία υποδομή για να... φυλακίσει έστω με αξιοπρέπεια τους μαθητές του. Τα παιδιά διδάσκονται, τρώνε, πίνουν ξεκουράζονται και διαβάζουν στο ίδιο ακριβώς θρανίο από το πρωί ως το απόγευμα.
Η εισαγωγή των Αγγλικών από την Α’ δημοτικού θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στη διόγκωση της ξενόγλωσσης παραπαιδείας, όπως ακριβώς έγινε κι όταν αυτά εισάχθηκαν στην Γ’ δημοτικού. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι ποσοτικό αλλά ποιοτικό. Η ευρωπαϊκή πολιτική για την εκπαίδευση ενδιαφέρεται για την απόκτηση από τους μαθητές κάποιων βασικών δεξιοτήτων για τις ξένες γλώσσες και τους υπολογιστές έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στην ευέλικτη αγορά εργασίας και στη διακίνηση των εργαζομένων και όχι φυσικά για την ολόπλευρη κατάκτηση της γλώσσας. Η εισαγωγή της Πληροφορικής ως μάθημα όπου οι εξάχρονοι μαθητές θα εξοικειώνονται από νωρίς με το word και το excel φέρνει το λιγότερο γέλιο αλλά οι επιπτώσεις που θα έχει είναι τεράστιες.
Κι όλα αυτά σε περιβάλλον οικονομικού στραγγαλισμού, με δραματική περικοπή των διορισμών, μείωση κατά 40% της επιδότησης των σχολείων και το υπουργείο να δηλώνει ανερυθρίαστα ότι το νέο πρόγραμμα των 800 ολοημέρων δεν δημιουργεί ούτε κατά ένα ευρώ επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού.
Αυτό που έχουμε να ζήσουμε τον Σεπτέμβρη στην εκπαίδευση δεν θα το έχουμε ξαναδεί. Χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών, προσπάθεια επιβολής υποχρεωτικών υπερωριών, μετακινήσεις από σχολείο σε σχολείο, υποχρεωτικές μετατάξεις από τη δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια, απίστευτη διόγκωση του εργάσιμου χρόνου σ’ ένα σχολείο βαθιά εντατικοποιημένο, εξοντωτικό, φτηνό, ευέλικτο κι αγοραίο.
Μόνο που το υπουργείο λογάριασε χωρίς τον ξενοδόχο. Δεν βρισκόμαστε στην εποχή που οι επικοινωνιακές τρίπλες έπιαναν τόπο. Τώρα όλοι είναι υποψιασμένοι για τα χειρότερα. Γι’ αυτό και οι αντιδράσεις από εκπαιδευτικούς και γονείς είναι απρόβλεπτα έντονες. Κυριαρχεί ο θυμός και η οργή. Δεκάδες Γενικές συνελεύσεις, εκατοντάδες σύλλογοι διδασκόντων και σύλλογοι γονέων αποφασίζουν και απαιτούν να μη συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα ενώ έχει δημιουργηθεί ισχυρή τάση μετεγγραφής σε άλλα σχολεία. Μάλιστα, είναι τόσο έντονες οι αντιδράσεις που οι σχολικοί σύμβουλοι που έχουν αναλάβει το ρόλο της ιδεολογικής προπαγάνδας του υπουργείου σηκώνουν τα χέρια ψηλά και απολογούνται ότι αυτά που λένε δεν είναι η δική τους γνώμη αλλά του υπουργείου.
