Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς

Οι εκπαιδευτικοί στη δίνη της ελαστικοποίησης

Αντιμέτωποι με μια τεράστια επιχείρηση καταστρατήγησης όλων των δικαιωμάτων της βρίσκεται η εκπαιδευτική κοινότητα.   Επικρατεί η απόλυτη αυθαιρεσία της διοίκησης, που εκτελώντας τις εντολές του υπουργείου Παιδείας, κόβει και ράβει όπως τη βολεύει για να παρουσιάσει εικόνα εύρυθμης λειτουργίας στα σχολεία.

ΓΙΩΤΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ


Με διατάγματα τύπου «εντέλλεσθε όπωςŸ», μετακινεί εκπαιδευτικούς (πληροφορικής, γυμναστές, ξένων γλωσσών, καλλιτεχνικών και μουσικής), από τη δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, πριν καν καλυφθούν τα κενά των σχολείων και μάλιστα παραβιάζοντας το διδακτικό ωράριό τους. Την ίδια στιγμή, στην τεχνική εκπαίδευση καταργεί τμήματα κι ειδικότητες, ανάλογα με τον αριθμό των μαθητών (βλ. πελάτες), αχρηστεύοντας τον εργαστηριακό τους εξοπλισμό, στέλνοντας τους υπάρχοντες μαθητές σε άλλη περιοχή και μετακινώντας το προσωπικό. Παράλληλα, στο νομοσχέδιο για τη διά βίου μάθηση, προβλέπεται το πέρασμα των ΙΕΚ στις περιφέρειες και η διάθεση εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας. 
Τι συμβαίνει λοιπόν; Όταν τα κριτήρια της αγοράς και η προτεραιότητα των περικοπών αποτελούν την ψυχή του «νέου» σχολείου, ηŸ ψυχή των εκπαιδευτικών περισσεύειŸ Τα γεωγραφικά όρια των σχολείων, η οργανική θέση των εκπαιδευτικών σε συγκεκριμένες σχολικές μονάδες ήταν βασικά εμπόδια για την απρόσκοπτη μετακίνηση μαθητικού και εκπαιδευτικού δυναμικού. Το υπουργείο θέλει να έχει τα χέρια του ελεύθερα, να μετακινεί μαθητές κι εκπαιδευτικούς όπου το βολεύει, έτσι ώστε να γλιτώνει από προσλήψεις ενώ έχει βάλει στο μάτι και το ωράριο. Γι’ αυτό και δρομολογεί αλλαγές, ώστε το κέντρο να μην είναι πια το σχολείο αλλά ομάδες σχολείων ανά περιοχή ή καλλικρατικό δήμο. 
Το «νέο» σχολείο της αγοράς έχει ανάγκη από εκπαιδευτικούς κουτσουρεμένων δικαιωμάτων και μαθητές χαμηλών προσδοκιών. Η μείωση των μόνιμων εκπαιδευτικών, η αύξηση της ελαστικής εργασίας, είναι η νέα πραγματικότητα, πάνω στην οποία ανθίζει το πράσινο ρουσφέτι και η χειραγώγηση της συνείδησης για ένα κομμάτι ψωμί, κάτω από τα οποία ενταφιάζεται το όραμα μιας παιδείας των κοινωνικών αναγκών.

0 Τοποθετησεις: