Το σύστημα αγκαλιάζει το "Εl Sistema"

Υποκρισία!

Αποθέωση, συγκίνηση, επευφημίες.... Ενθουσιώδης ήταν η υποδοχή της Ορχήστρας Νέων Σιμόν Μπολιβάρ την περασμένη Τετάρτη στο Ηρώδειο, με μαέστρο τον 29άχρονο Γκουστάβο Ντουνταμέλ. 

Παναγιώτης Φραντζής

Σε πανυγηρικό κλίμα πραγματοποιήθηκε και η ομιλία του 71άχρονου εμπνευστή του El Sistema  Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου στο Mέγαρο Μουσικής την προηγούμενη ημέρα, παρουσία του Μίκη Θεοδωράκη.  Διθυραμβικά ήταν  τα άρθρα των ΜΜΕ, καθώς το "Εl Sistema", δεν είναι απλώς μία μέθοδος εκμάθησης μουσικής  αλλά ένα από τα διασημότερα εξαγώγιμα πολιτιστικά προϊόντα της Βενεζουέλας. Η μέθοδος που ανέπτυξε ο οικονομολόγος και συνθέτης Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου, ως "Kοινωνική Δράση για τη Μουσική" πριν από 35 χόνια  είναι σήμερα ένα πυκνό δίκτυο από ορχήστρες,  χορωδίες και μουσικές σχολές σε όλη τη Βενεζουέλα,  όπου εκπαιδεύονται σχεδόν 300.000 παιδιά, κυρίως από φτωχά κοινωνικά στρώματα.

Η φιλοσοφία του  η οποία  συμπυκνώνεται στο μότο "Να παίζεις και να αγωνίζεσαι" συνδυάζει στοιχεία κοινωνικού οραματισμού – η ορχήστρα θεωρείται πρόπλασμα της ιδανικής κοινωνίας – και εκφράζεται μέσα από την αφοσίωση, το μοίρασμα, το παιχνίδι, αλλά και τη συλλογική πειθαρχία. Με εκκίνηση στέρεες πρακτικές βάσεις, το 'Εl Sistema", αναγνωρίστηκε από τις κυβερνήσεις του '80 και ενισχύθηκε ιδιαίτερα από τη "νέα Μπολιβαριανή Επανάσταση" που εγκαινίασε ο Ούγκο Τσάβεζ το 1998.

Ο  σγουρομάλλης Γκουστάβο Ντουνταμέλ, που διευθύνει από τα 18 του την ορχήστρα νέων Σιμόν Μπολιβάρ και από τα 26 του τη φιλαρμονική του Λος Αντζελες είναι ο διασημότερος ήρωας αυτής της γοητευτικής μουσικής ιστορίας, που έχει γίνει ντοκιμαντέρ και έχει εμπνεύσει δεκάδες εκπαιδευτικά προγράμματα σε όλο τον κόσμο

Η διεθνής απήχηση του Εl Sistema είχνουν όχι μόνο τη δύναμη της μουσικής να αλλάζει τον κόσμο, αλλά και το πόσο διψάμε για αφηγήματα με καλό τέλος. Ακόμα και το ίδιο το σύστημα που γεννά τις αδικίες, αρέσκεται να λιβανίζει το βενεζουελάνικο Sistema. Ένα ελληνικό Εl Sistema είναι αδύνατο σε μια χώρα που στραγγαλίζεται υπό την κηδεμονία της τρόικας και της ολοένα πιο υποβαθμισμένης δημόσιας εκπαίδευσης. Μόνο ένα μεγαλόπνοο λαϊκό κίνημα,  που θα απαιτεί και θα επιβάλλει την απρόσκοπτη δημόσια στήριξη, θα μπορούσε να γεννήσει τα δικά μας μουσικά και καλλιτεχνικά αντισυστημικά Sistemas.