Η αντικατάσταση του αμερικανού στρατηγού Στάνλεϋ ΜακΚρίσταλ, που είχε την ευθύνη του πολέμου στο Αφγανιστάν, από τον Μπαράκ Ομπάμα –με αφορμή κάποια υποτιμητικά του σχόλια για το Λευκό Οίκο– έφερε στην επιφάνεια τα τραγικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν.
Άρης Χατζηστεφάνου
Ιδιοκτήτη ερασιτεχνικής ομάδας ποδοσφαίρου που αλλάζει τους προπονητές ύστερα από κάθε ήττα θυμίζει πλέον ο αμερικανός πρόεδρος με τις συνεχείς παλινωδίες του σε ό,τι αφορά το μέλλον των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν. Η αντικατάσταση, αυτή την εβδομάδα, του διοικητή των δυνάμεων στο Αφγανιστάν στρατηγού Στάνλεϋ ΜακΚρίσταλ με τον στρατηγό Ντέιβιντ Πετρέους απέδειξε το απόλυτο αδιέξοδο, στο οποίο έχει οδηγηθεί η κλιμάκωση των επιχειρήσεων από την κυβέρνηση Ομπάμα. Αφορμή αποτέλεσε δημοσίευμα του περιοδικού Ρόλινγκ Στόουν, στο οποίο ο ΜακΚρίσταλ και κυρίως στενοί συνεργάτες του φέρονται να μιλούν υποτιμητικά για τον ίδιο τον πρόεδρο αλλά και τον αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Πιθανότατα ο στρατηγός επέλεξε να παρακάμψει τα επίσημα κανάλια επικοινωνίας με το Λευκό Οίκο, εκφράζοντας απευθείας μέσω του Τύπου την αγανάκτηση που, όπως φαίνεται, επικρατεί σε μεγάλο τμήμα του στρατεύματος για την παντελή έλλειψη σχεδιασμού σε σχέση με το Αφγανιστάν. Όπως υποστήριζαν και οι Νιου Γιορκ Τάιμς, το Πεντάγωνο φαίνεται να «βρίσκεται σε πόλεμο με τον εαυτό του», καθώς από τη μια μεριά ενισχύει την παρουσία του και τις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν, ενώ παράλληλα επιχειρεί να έρθει σε συνδιαλλαγή με τους ανθρώπους που σκοτώνει. Αυτή την εβδομάδα μάλιστα έγινε γνωστό από έρευνα του Κογκρέσου ότι οι αμερικανικές δυνάμεις εμμέσως χρηματοδοτούσαν ομάδες Ταλιμπάν προκειμένου να εξασφαλίσουν το ασφαλές πέρασμα αναγκαίων προμηθειών από επικίνδυνες περιοχές της χώρας. Και όλα αυτά με το παλιό πρόσχημα της αντιμετώπισης της Αλ Κάιντα, η οποία είναι ολοκληρωτικά απούσα από την περιοχή.
Ο συγκεκριμένος πόλεμος μετατρέπεται σε οικονομική «μαύρη τρύπα» για τις ΗΠΑ, οι οποίες δαπανούν ένα εκατομμύριο δολάρια για κάθε επιπλέον στρατιώτη που πατά το πόδι του σε αφγανικό έδαφος. Η αμερικανική πολεμική μηχανή θα είχε στερέψει από νέους στρατιώτες εάν η οικονομική κρίση δεν ανάγκαζε μεγάλα και εξαθλιωμένα τμήματα του πληθυσμού να βλέπουν ακόμη και τον πόλεμο στο Ιράκ και το Αφγανιστάν ως μια εναλλακτική λύση στην αδιέξοδη καθημερινότητά τους. Την ίδια στιγμή όμως οι αυτοκτονίες στον αμερικανικό στρατό έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ από τότε που υπάρχουν διαθέσιμα ιστορικά αρχεία.
Ενώ λοιπόν το συγκεκριμένο περιστατικό με τον «αυθάδη» στρατηγό θα μπορούσε να αποτελέσει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Ομπάμα ώστε να αναθεωρήσει εκ βάθρων την πολιτική του στο Αφγανιστάν, όπως ακριβώς του ζητούσε το αντιπολεμικό κίνημα αλλά και η ευρύτερη βάση των Δημοκρατικών, αυτός έμεινε προσηλωμένος στο παρελθόν. Επιβεβαίωσε έτσι ότι αυτός ο πόλεμος, στην άλλη άκρη του πλανήτη, δεν είναι ούτε κάποιο καπρίτσιο ούτε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από το αδιέξοδο στο Ιράκ, αλλά εξυπηρετεί βαθύτερες γεωπολιτικές επιδιώξεις των ΗΠΑ στην Ασία.
Αρκετοί αμερικανοί αναλυτές επιχειρούν τα τελευταία 24ωρα να εξάγουν συμπεράσματα για τις επόμενες κινήσεις του Ομπάμα στο Αφγανιστάν, αναλύοντας και συγκρίνοντας τα βιογραφικά των δυο στρατηγών. Άδικος κόπος! Πρόκειται για δυο αιμοσταγείς ιέρακες, οι οποίοι δεν διστάζουν να συμμαχήσουν με το διάολο και να πραγματοποιήσουν όλα τα γνωστά εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που προβλέπει το διεθνές δίκαιο. Ο ΜακΚρίσταλ προέρχεται από τη Διακλαδική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων (JSOC), που όπως έχει αποκαλύψει ο δημοσιογράφος Σίμουρ Χερς ειδικεύεται σε εκτελέσεις αντιπάλων με μαφιόζικες μεθόδους. Άλλοτε στενός συνεργάτης του Ντόναλντ Ράμσφελντ βρέθηκε πολύ κοντά και στο περιβάλλον του Ντικ Τσένι, όπου πιστεύεται ότι μετέτρεψε την JSOC σε ομάδα πραιτοριανών - εκτελεστών του πρώην αντιπροέδρου. Ο ΜακΚρίσταλ φέρεται αναμεμειγμένος σε δεκάδες παρακρατικού τύπου εκτελέσεις.
Από την πλευρά του ο Πετρέους θεωρούνταν ο αποτυχημένος στρατηγός του Μπους στο Ιράκ μέχρι τη στιγμή που μια πρόσκαιρη αποκλιμάκωση των συγκρούσεων του επέτρεψε να παρουσιαστεί ως ο άνθρωπος που επέβαλε τη θέληση των ΗΠΑ στην ιρακινή αντίσταση. Ευτυχώς για τον ίδιο φεύγει την κατάλληλη στιγμή για να διασώσει αυτή την εικόνα, καθώς ένας νέος γύρος βίας και αίματος ξεκινά στο πολύπαθο Ιράκ.
Ίσως λοιπόν το μόνο συμπέρασμα το οποίο θα μπορούσε να διακινδυνεύσει κανείς από την αλλαγή των στρατηγών είναι ότι ο Πετρέους πιθανότατα θα πραγματοποιήσει και στο Αφγανιστάν μια γενναία αύξηση του αριθμού των στρατιωτών, όπως αυτή που δοκίμασε και στο Ιράκ. Ήδη ο Ομπάμα εγκατέλειψε αυτή την εβδομάδα την υπόσχεση για απομάκρυνση σημαντικού αριθμού στρατιωτών στα μέσα του 2011 – το έκανε μάλιστα τόσο απότομα και άγαρμπα ώστε εξέθεσε τον αντιπρόεδρο που προφανώς δεν είχε ενημερωθεί για την αλλαγή γραμμής.
Όπως και σε πολλούς ακόμη τομείς ο Ομπάμα φαίνεται να παραδίδει οριστικά τον έλεγχο στα πλέον σκληροπυρηνικά στοιχεία του πολιτικού συστήματος και των ενόπλων δυνάμεων που ζητούν συνέχιση της πολιτικής Μπους χωρίς ούτε καν τα προσχήματα που επιχειρούσε να τηρήσει η νέα κυβέρνηση. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι και αυτά τα στοιχεία έχουν ένα συγκεκριμένο σχέδιο που θα τους προσέφερε μια εικονική έστω επιτυχία στο Ιράκ.
Η κυριαρχία των Ταλιμπάν σε στρατιωτικό, πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο έχει δημιουργήσει μια ποιοτικά διαφορετική κατάσταση από αυτή με την οποία λειτουργούν οι αμερικανοί επιτελείς. Η κλιμάκωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων που αναμένεται να επιχειρήσει ο στρατηγός Πετρέους απλώς θα προκαλέσει εκατόμβες θυμάτων από την πλευρά των Αφγανών, αλλά θα έχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδιώκουν οι ΗΠΑ. Το κόστος όμως θα είναι πολύ υψηλό και για τα στρατεύματα κατοχής που ήδη βλέπουν τον αριθμό των δικών τους απωλειών να εκτοξεύεται στα ύψη. Μόνο στις αρχές της περασμένης εβδομάδας σκοτώθηκαν τουλάχιστον 14 στρατιώτες του ΝΑΤΟ, ανεβάζοντας τον αριθμό των απωλειών για τον Ιούνιο στους 69, εκ των οποίων 43 ήταν Αμερικανοί.
http://xstefanou.weebly.com
http://xstefanou.weebly.com
