Νόμοι παντού δικαιοσύνη πουθενά. Στο αρχείο «αγνώστων δραστών» οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια η υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα, η οποία στις 22 Δεκέμβρη 2008 δέχθηκε δολοφονική επίθεση με βιτριόλι, μετά την πρόταση του εισαγγελέα Πρωτοδικών Ι. Σακκά.
Νατάσα Κεφαλληνού
Ο εισαγγελικός λειτουργός με πρόταση του στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, το οποίο εν τέλει και θα αποφασίσει, ζήτησε να αρχειοθετηθεί η δικογραφία, γιατί δεν κατέστη δυνατόν να εντοπιστούν οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της επίθεσης. Άλλες δύο φορές κινδύνεψε η υπόθεση να «θαφτεί» στο αρχείο όλο αυτό τον καιρό, αλλά με την πίεση του κινήματος αλληλεγγύης ο κίνδυνος αποκρούστηκε.
Οι δικηγόροι της Κ. Κούνεβα Κ. Παπαδάκης και Δ. Βαγιανού δήλωσαν σε ανακοίνωση τους ότι η εισαγγελική απόφαση είναι «αναμενόμενο αποτέλεσμα της ελλιπέστατης ανακριτικής και προανακριτικής διαδικασίας, τις πλημμέλειες και τα λάθη της οποίας στο παρελθόν κατ’ επανάληψη επισημάναμε». Μάλιστα προτίθενται να καταθέσουν στο Δικαστικό Συμβούλιο υπόμνημα που θα ζητά τη συνένωση της δικογραφίας για τη δολοφονική επίθεση στην Κωνσταντίνα με τη συναφή εκκρεμή αστυνομική έρευνα, που διεξάγεται από το Φεβρουάριο του 2009 κατόπιν εισαγγελική εντολής, αφορώντας της εταιρείες επινοικίασης εργαζομένων.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας, όπως μας επισημάνθηκε σε συνομιλία μας με το δικηγόρο Κ. Παπαδάκη, είχε δοθεί η εντύπωση ότι η αστυνομία «ακουμπάει»τους δράστες. Ωστόσο κανένα από τα στοιχεία αυτής της έρευνας δεν δόθηκε στους δικηγόρους της Κούνεβα, ούτε δημοσιοποιήθηκαν. Μάλιστα στην ανακοίνωση των δικηγόρων τονίζεται ότι: «Ο κίνδυνος της πιθανής πληροφόρησης των δραστών δεν μπορεί να χρησιμοποιείται συνεχώς ως δικαιολογία για την αδιαφάνεια και τη μυστικότητα που εμποδίζει τον παθόντα να λαμβάνει γνώση της δικογραφίας και τελικά να απολήγει υπέρ των δραστών,». Τέλος επισημαίνεται ότι «σε μία υπόθεση με τεράστιες κοινωνικές διαστάσεις, που έχει ευαισθητοποιήσει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και έχει κινητοποιήσει χιλιάδες συνδικάτα, κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς, καμία ολιγωρία και παράλειψη δεν συγχωρείται».
