ΣΤΡΑΤΟΣ ΒΟΥΡΑΖΕΡΗΣ
Παράνομη και καταχρηστική κρίθηκε από τα δικαστήρια η απεργία που είχαν προκηρύξει για την περασμένη Τρίτη (13/7) οι εργαζόμενοι στο Αττικό Μετρό, διεκδικώντας την ανανέωση των συμβάσεων 286 συναδέλφων τους, των οποίων οι απολύσεις - μη ανανέωσεις των συμβάσεων έχουν ξεκινήσει τμηματικά από τον περασμένο Μάιο και αναμένεται να ολοκληρωθούν τον προσεχή Σεπτέμβρη.
Αν και η απόφαση του δικαστηρίου δεν προκαλεί εντύπωση (σπάνια μία απεργία κρίνεται από τα δικαστήρια νόμιμη), η στάση του ΔΣ, του ενός από τα τρία σωματεία (ΣΕΛΜΑ) που δραστηριοποιείται στην επιχείρηση, έχει δημιουργήσει πολλά ερωτηματικά. Οι εργαζόμενοι στο Μετρό είχαν εξουσιοδοτήσει το ΔΣ του σωματείου στη συνέλευσή τους στις 2/7 να προκηρύξει απεργία μέσα στον Ιούλιο. Το ΔΣ αν και προκήρυξε την απεργία για την προηγούμενη Τρίτη, σύμφωνα με δηλώσεις εργαζομένων, δεν έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να έχει επιτυχία η απεργία αυτή. Αν και είχε δημιουργηθεί απεργιακή επιτροπή δεν επεδίωξε να υπάρξει από κοινού προβολή της απεργίας στους χώρους δουλειάς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μείνουν ακάλυπτοι μπροστά στη διακινούμενη φημολογία ότι αυτή δεν θα έχει συμμετοχή, αλλά και στην επιχείρηση τρομοκράτησης της εργοδοσίας μετά την απόφαση του δικαστηρίου –Δευτέρα 12/7 μεσημέρι– σύμφωνα με την οποία όποιος δεν πήγαινε για δουλειά την Τρίτη θα απολυόταν...
Το ΔΣ του σωματείου, ανακοίνωσε την αναστολή της απεργιακής κινητοποίησης το βράδυ της Δευτέρας, επικαλούμενο δέσμευση(;) της διοίκησης της Αττικό Μετρό, να απαντήσει στα αιτήματα των εργαζομένων μέχρι την προσεχή Παρασκευή 23/7. Θυμίζουμε εδώ ότι οι εργαζόμενοι δεν κινητοποιήθηκαν για να λάβουν απαντήσεις από τη διοίκηση αλλά για να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους και συγκεκριμένα να παραμείνουν στην εργασία οι 286 συνάδελφοί τους – κάτι το οποίο δεν προκύπτει από την απάντηση της διοίκησης. Οι πιο μαζικές απολύσεις συμβασιούχων (200 περίπου) αναμένονται το επόμενο δίμηνο.
Σε κάθε περίπτωση τα μέτωπα στην Αττικό Μετρό φαίνεται ότι θα αυξηθούν το επόμενο διάστημα (με επίκεντρο ευρύτερες αλλαγές στις αστικές συγκοινωνίες της πρωτεύουσας) πλήττοντας κοινωνικά κι όχι μόνο εργασιακά δικαιώματα του συνόλου των εργαζομένων.
