ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΣΜΑΣ
Στην εξαθλίωση οδηγούνται εκατοντάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι με το νέο νόμο για το ασφαλιστικό που ψηφίστηκε. Κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ καθιστούν πλέον τη σύνταξη και την επιβίωση κάθε μισθωτού προσωπικό του διακύβευμα. Η αφαίμαξη αγγίζει τα 252 δισ. ευρώ έως το 2060. Το ογκώδες ποσό αφορά μόνο έσοδα από το νόμο - τερατούργημα για το ασφαλιστικό.
Αν συνυπολογιστούν και τα έσοδα που θα προκύψουν από τα πετσοκόμματα των μισθών και τις φοροεπιδρομές, τότε το βάρος στις πλάτες των σημερινών εργαζομένων είναι δυσβάστακτο. Μέσω της εξαθλίωσης του κόσμου της εργασίας επιχειρείται να καλυφθεί το συνολικό χρέος στα δημόσια οικονομικά της χώρας, ένα χρέος που ουδείς γνωρίζει τη σύνθεσή του.
Στα μέσα της εβδομάδας ψηφίστηκε στην ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό των δημοσίων υπαλλήλων, που προβλέπει σύνταξη στα 65 έτη ή στα 60 με 40 χρόνια ασφάλισης, εξίσωση ορίων ηλικίας γυναικών και ανδρών, ασφάλιση στο ΙΚΑ όλων των υπαλλήλων του Δημοσίου από το 2011, ενώ εξισώνονται τα ισχύοντα στον ιδιωτικό με το δημόσιο τομέα και το νέο αντιλαϊκό σύστημα υπολογισμού των συντάξεων. Με το πρόσχημα της «ισότητας» φορτώνουν τις γυναίκες εργαζόμενες με 5 έως 15 παραπάνω χρόνια δουλειάς για μια σύνταξη πείνας, εξισώνοντας τα όρια τους προς τα πάνω. Οι συνταξιούχοι κι όσοι έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα θα δουν τα πενιχρά εισοδήματά τους να μειώνονται ακόμη περισσότερο μέσα από την επαναφορά του ΛΑΦΚΑ, με την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης και με το πάγωμα και τη μείωση των επικουρικών συντάξεων. Για όλους σχεδόν τους εργαζόμενους θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας. Οι συντάξεις τους θα μειωθούν δραματικά και θα γίνουν προνοιακά επιδόματα. Το νέο ασφαλιστικό λειτουργεί ισοπεδωτικά για όλους τους εργαζόμενους και σχεδόν για όλες τις ειδικές περιπτώσεις, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες συνθήκες κάτω από τις οποίες ασκούνται ορισμένα επαγγέλματα.
Η αντιλαϊκή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υποχώρησε σε ελάχιστα σημεία, μειώνοντας για παράδειγμα κατά δύο χρόνια το όριο συνταξιοδότησης γυναικών που εργάζονται στην καθαριότητα των ΟΤΑ. Από το 2013 θα συνταξιοδοτούνται στο 58ο έτος ηλικίας και όχι στο 60ο όπως αρχικά προβλεπόταν. Επίσης, μειώνεται κατά 5 έτη, από τα 55 στα 50 χρόνια, το όριο συνταξιοδότησης γονέων με ανίκανα παιδιά. Στην περίπτωση των ένστολων θα προσμετρείται ως πλασματικός και ο χρόνος σπουδών τους σε ανώτατες σχολές. Παράλληλα, τους δίνεται η δυνατότητα για αναγνώριση μέχρι 5 πλασματικά έτη μάχιμης υπηρεσίας. Ενώ οι άγαμες θυγατέρες άνω των 50 ετών που λάμβαναν τη σύνταξη των γονέων τους θα υπαχθούν σε εισοδηματικά και ηλικιακά κριτήρια προκειμένου να συνεχίσουν να τη λαμβάνουν.
Η ανεξάρτητη, πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Σοφία Σακοράφα χαρακτήρισε το νομοσχέδιο «ανήθικο και σκληρό», υποστηρίζοντας πως «καταστρέφει τις ζωές των γονιών μας, τις δικές μας και υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών μας. Ο λαός μας έδωσε την εμπιστοσύνη του και εμείς τον διαψεύσαμε. Δεν θα σωθεί τελικά ο λαός αλλά όσοι απομυζούν τη χώρα». Από το βήμα της Βουλής ο Α. Σαμαράς δήλωσε ότι «κοινωνικά επτωχεύσαμε». Η ΟΛΜΕ κάνει λόγο για «ξεθεμελίωση» του ασφαλιστικού συστήματος αφού μειώνονται δραματικά οι συντάξεις μέσα από τη μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης και του υπολογισμού των συντάξιμων αποδοχών. Από τη διόγκωση του ποσοστού του γηρασμένου εκπαιδευτικού προσωπικού και το χάσμα γενεών στις σχολικές αίθουσες η διδασκαλία υποβαθμίζεται, με σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου. Το Συντονιστικό Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα σε ανακοίνωση του κάνει λόγο για μέτρα που δεν έχουν καμία σχέση με την ισότητα. Έρχονται απλώς να συμπληρώσουν την ανάλγητη και αντικοινωνική επίθεση του μνημονίου.
Την ίδια ώρα αναπάντητο (δεν υπήρχε η παραμικρή δήλωση ή δημοσίευση) έχει αφήσει η κυβέρνηση μεσοβδόμαδο δημοσίευμα του Ελεύθερου Τύπου για επικείμενη στάση πληρωμών και «κανονιών» για την καταβολή των συντάξεων Αυγούστου στον ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) και Οκτωβρίου στο ΙΚΑ αντίστοιχα. Με βάση τις εκτιμήσεις, η διοχέτευση πόρων προς τα δύο ταμεία θα κριθεί στα «μαγειρέματα» που θα κάνει η κυβέρνηση, διοχετεύοντας πόρους από άλλους επιλέξιμους κωδικούς του κρατικού προϋπολογισμού. Αυτό όμως μπορεί να οδηγήσει σε παρέκκλιση από το μνημόνιο με συνέπεια τη διακοπή ροών χρηματοδότησης από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η αντίσταση στην κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους και η ανατροπή του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου παίρνει το χαρακτήρα άμεσου και υπαρξιακού καθήκοντος από τον κόσμο της εργασίας.
