ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ
Παθολογικές διαστάσεις έχει πάρει η κοροϊδία των εργαζομένων από τον Γ. Παπανδρέου και την κυβέρνησή του. Ως πρωθυπουργός - δόκτωρ Τζέκιλ περνά τα σκληρότερα αντεργατικά μέτρα των τελευταίων δεκαετιών, βυθίζοντας τη χώρα στη φτώχεια και την απελπισία. Ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς - μίστερ ...Τζορτζ παραδίδει από το Συμπόσιο της Σύμης στον Πόρο αφελείς διαλέξεις για την ενδεδειγμένη οδό εξόδου από την κρίση.
Τι είπε; «Η έξοδος από την κρίση απαιτεί σοβαρή και δίκαιη αναδιανομή εισοδήματος σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο». Σαν κάποιος ουδέτερος αναλυτής της κατάστασης, σαν να μην ψήφισε ποτέ η κυβέρνησή του την περικοπή μισθών και συντάξεων!Η υποκρισία έχει και τα όριά της, αλλά το επικοινωνιακό επιτελείο του ΠΑΣΟΚ είτε έχει χάσει κάθε μέτρο ή δοκιμάζει πειραματικά τα όρια ανοχής των εργαζομένων. «Θα πρότεινα να στραφούμε προς την κατεύθυνση μιας πιο δίκαιης κοινωνίας, μια κοινωνίας με περισσότερη ισότητα», είπε στο χαιρετισμό του τη Δευτέρα ο πρωθυπουργός, με τη γενικότητα που χαρακτηρίζει μόνο μαθητικές εκθέσεις Γυμνασίου. «Εμείς οι σοσιαλιστές υποβάλλουμε προτάσεις υπέρ του φόρου συναλλαγών», υπογράμμισε παρακάτω, αποσιωπώντας ότι οι μόνοι φόροι που τελικά επέβαλε ήταν οι έμμεσοι του ΦΠΑ, οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης καυσίμων, την ίδια ώρα που η κυβέρνησή του μείωσε τους φόρους για τα μη διανεμόμενα κέρδη των ΑΕ από 25% σε 20%. Με την αφέλεια που θα χαρακτήριζε μόνο έναν τουρίστα στην περιγραφή του για την Ελλάδα, χαρακτήρισε τα μισητά μέτρα που επέβαλε η τρόικα και το μνημόνιο: «αλλαγές που θα μας οδηγήσουν στην ευημερία, στην αποκατάσταση αδικιών και σε ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης, κυρίως όμως θα οδηγήσουν στο να εξασφαλίσουμε την ίδια την αυτονομία μας». Θα μπορούσαν να είναι αποσπάσματα ομιλιών από άλλες χρονιές και περιστάσεις, όμως τα παραπάνω εκφωνήθηκαν από τον Γ. Παπανδρέου την Πέμπτη. Είναι η δική του οπτική για τη απελευθέρωση των απολύσεων, τη μείωση του ποσού αποζημίωσης, για τη θύελλα λουκέτων που σαρώνει την αγορά, πετώντας στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους. «Αυτονομία» βαφτίστηκε η παραχώρηση από τη κυβέρνηση στην τρόικα της χάραξης οικονομικής πολιτικής σε βάθος τριετίας, μέσω του μνημονίου.
Αναλύοντας διεξοδικότερα το όραμά του, ο πρωθυπουργός υπογράμμισε: «Φτιάξαμε έναν οδικό χάρτη για την Ελλάδα που θα είναι μια επιτυχημένη χώρα, η οποία θα στηρίζεται στην πράσινη ανάπτυξη και όπου θα μπορούν οι άνθρωποι να στήνουν εύκολα επιχειρήσεις που θα επιτυγχάνουν». Πρόκειται για την «έρημη χώρα» της ΕΕ και του ΔΝΤ, στην οποία οι εργαζόμενοι θα αμείβονται με λιγότερα χρήματα κι απ’ αυτά της συλλογικής σύμβασης, όπου η εργατική νομοθεσία θα έχει αντικατασταθεί από τις ανεξέλεγκτες και φτηνές απολύσεις, όπου η ανεργία, η ακρίβεια και η φτώχεια θα έχει οδηγήσει τις εξαθλιωμένες μάζες σε απελπισμένη αναζήτηση εργασίας με οποιουσδήποτε όρους. Σε αυτή την Ελλάδα του ΔΝΤ, λέξη την οποία δεν ανέφερε ούτε μία φορά ο Γ. Παπανδρέου στις χιλιάδες λέξεις των φλύαρων ομιλιών του, οι επιχειρήσεις ασφαλώς θα επιτυγχάνουν. Πόσω μάλλον μετά την τελευταία υπογραφή της τριετούς γενικής συλλογικής σύμβασης μηδενικών αυξήσεων για τους μισθούς μεταξύ ΓΣΕΕ και ΣΕΒ, την οποία έσπευσε να χαιρετίσει θερμά ο πρωθυπουργός. «Αυτή η υπογραφή σήμερα, που είναι για μια τριετή συλλογική σύμβαση, συμβολίζει την κοινή βούληση να ξεπεράσουμε μαζί τις δυσκολίες», τόνισε χαρακτηριστικά.
Στις τοποθετήσεις του ο πρωθυπουργός επέμεινε επανειλημμένα στην «ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών». Κι όμως έχει περάσει μόλις ένας μήνας από τότε που ήθελε να περάσει το νέο Ασφαλιστικό με προεδρικό διάταγμα και δύο μήνες από τότε που διέγραψε μονομιάς τρεις βουλευτές του, που διαφώνησαν με το μνημόνιο. Πρόκειται για το κόμμα που ανέτρεψε εκ βάθρων ολόκληρο το προεκλογικό του πρόγραμμα απ’ τις πρώτες εβδομάδες διακυβέρνησής του, αλλά τώρα σαν να βρισκόμασταν στο άλλο ημισφαίριο, ο πρόεδρός του δηλώνει με στόμφο ότι «η δημοκρατία μας θα είναι πιο ισχυρή και υγιέστερη». «Κάναμε ό,τι έπρεπε για να σώσουμε τη χώρα. Μας περιμένουν και άλλα πολλά να κάνουμε, θα έλεγα πιο δημιουργικά, τα επόμενα χρόνια, ώστε να αλλάξει ριζικά η Ελλάδα», είπε σε άλλο σημείο, προκαλώντας ρίγη πανικού, γιατί κάθε δημιουργική πρωτοβουλία του ανθρώπου αυτού προαναγγέλλει νέα δεινά για τους εργαζόμενους. «Οι Έλληνες όπου κι αν πάω, μου λένε ότι θέλουν πάρα πολύ να αλλάξει η χώρα τους», είπε κλείνοντας ο Γ. Παπανδρέου, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά την απόσταση που τον χωρίζει από την κοινωνική πραγματικότητα και τις πραγματικές ανάγκες του κόσμου της εργασίας.
