ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Στην κατεύθυνση των μαζικών και αγωνιστικών κινητοποιήσεων φαίνεται πως έχουν μπει πλέον για τα καλά οι εργαζόμενοι στους Δήμους και τις περιφέρειες όλης της χώρας. Την περασμένη Τρίτη, μετά από απόφαση της Ομοσπονδίας τους, προχώρησαν σε συμβολική κατάληψη όλων των δημαρχείων της επικράτειας, από τις 10 το πρωί μέχρι τη 1 το μεσημέρι, με στόχο να δείξουν την πλήρη αντίθεσή τους στο νέο ασφαλιστικό για τους δημόσιους υπαλλήλους αλλά και γενικότερα στα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που πλήττουν όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους.
Παράλληλα, συμμετείχαν μαζικά και στην πανελλαδική στάση και συγκέντρωση έξω από τη Βουλή που κήρυξε η ΑΔΕΔΥ την Πέμπτη.
Κατά τη διάρκεια των καταλήψεων, οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν για τις επιπτώσεις που θα έχει στη ζωή τους το νέο ασφαλιστικό σύστημα, με το οποίο γκρεμίζεται συθέμελα ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας του συστήματος και καταργούνται εργατικές κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα. Πιο αναλυτικά, οι εργαζόμενοι στους Δήμους και τις Περιφέρειες, ακόμη και οι γυναίκες με ανήλικο παιδί θα πρέπει να δουλεύουν μέχρι τα 65 τους χρόνια για να βγουν στη σύνταξη, ενώ για να αποκτήσουν το δικαίωμα της πλήρους σύνταξης θα πρέπει να συμπληρώνουν 40 χρόνια εργασίας. Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, καταργείται και το δικαίωμα της πλήρους συνταξιοδότησης χωρίς κανένα όριο ηλικίας, με τη συμπλήρωση 37 χρόνων δουλειάς.
Ακόμη, μέσω του νέου τρόπου υπολογισμού της σύνταξης, οδηγούμαστε σε δραματική μείωσή της, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις κυμαίνεται μεταξύ του 35-40%. Τα μεγαλύτερα θύματα της αλλαγής αυτής, θα είναι οι νέοι εργαζόμενοι στην τοπική αυτοδιοίκηση (ΟΤΑ), οι οποίοι και θα ασφαλίζονται από 1/1/2011 στο ΙΚΑ. Παρότι θα έχουν τις ίδιες κρατήσεις με τους παλαιότερους συναδέλφους τους, το ύψος των μελλοντικών τους συντάξεων θα είναι πιο χαμηλό.
Ο ελιγμός αποπροσανατολισμού που επιχείρησε η κυβέρνηση την τελευταία στιγμή, τη μέρα δηλαδή της ψήφισης του νέου ασφαλιστικού, αποδείχθηκε μια τρύπα στο νερό. Σε μια προσπάθεια να αμβλύνει τις εντυπώσεις, ο υπουργός Εργασίας, Α. Λοβέρδος, ανακοίνωσε πως διατηρούνται για τους μόνιμους εργαζόμενους στα βαρέα και ανθυγιεινά των δήμων και των περιφερειών, τα 58 χρόνια ηλικίας ανεξαρτήτου χρόνου εργασίας αντί για τα 60 που προέβλεπε αρχικά το σχέδιο νόμου. Μια δήθεν υποχώρηση από την πλευρά της κυβέρνησης, καθώς το μέτρο αυτό επεκτάθηκε και στις γυναίκες, ανεβάζοντας το όριο ηλικίας από τα 53 στα 58. Συν τοις άλλοις, δεν καταργήθηκε καν η προϋπόθεση 40 χρόνων εργασίας, για να βγει κάποιος στη σύνταξη. Στην ουσία δηλαδή, όχι μόνο «δώρο» δεν ήταν καθώς είναι σχεδόν αδύνατο κάποιος να συμπληρώσει 40 χρόνια συνεχούς εργασίας στα 58 του, αλλά παράλληλα αύξησε και τα υπάρχοντα όρια ηλικίας για τις γυναίκες.
Όπως όλα δείχνουν, με τον ερχομό του φθινοπώρου αναμένεται πραγματικός ξεσηκωμός των εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση, καθώς η ψήφιση του νέου ασφαλιστικού για το Δημόσιο, ήρθε να προστεθεί με διαφορά λίγων εβδομάδων στον αντιδραστικό οδοστρωτήρα, που άκουει στο όνομα «Καλλικράτης». Ένα σχέδιο, το οποίο κάθε άλλο παρά προσπάθεια εκσυγχρονισμού της τοπικής αυτοδιοίκηση δεν αποτελεί, αλλά αντιθέτως είναι μέρος της συνολικής κυβερνητικής αντεργατικής επίθεσης.
Ήδη έχουν ξεκινήσει, και αναμένεται τους αμέσως επόμενους μήνες να γίνουν δεκάδες χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων με ελαστικές σχέσεις εργασίας σε Δήμους και Περιφέρειες της χώρας. Την ίδια ακριβώς μοίρα θα έχουν και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου με την κατάργηση αρκετών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, όπως προβλέπει το σχέδιο Καλλικράτης. Ακόμη, δεν μπορεί να αποκλειστεί και η απόλυση μόνιμων υπαλλήλων, χωρίς κανένα συνταγματικό κόλλημα, στην περίπτωση που οδηγηθούμε στην κατάργηση των θέσεων που καταλαμβάνουν.
Θα πρέπει να προστεθεί πως έχει ανοίξει η πόρτα και στην ιδιωτικοποίηση αρκετών υπηρεσιών που προσφέρουν μέχρι σήμερα οι Δήμοι και οι Περιφέρειες, καθώς από 1/1/2010 η κρατική επιχορήγηση έχει μειωθεί κατά 35%. Αν σε όλα αυτά, συμπεριλάβουμε και το γεγονός πως από εδώ και στο εξής για κάθε 5 εργαζόμενους με μόνιμη σχέση εργασίας που φεύγουν από την τοπική αυτοδιοίκηση, θα προσλαμβάνεται μόλις 1, γίνεται εύκολα κατανοητό πως πέρα από το τελικό χτύπημα στις υπηρεσίες που προσφέρουν, οδηγούμαστε και στην παγίωση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της όλης κατάστασης που επικρατεί, αποτελεί το γεγονός πως χιλιάδες παιδιά εργαζομένων, θα μείνουν εκτός των δημοτικών παιδικών σταθμών, εξαιτίας των τρομερών ελλείψεων σε υποδομές και προσωπικό.
Μπροστά σε αυτό το σκηνικό που δημιουργείται, είναι προεξοφλημένη η συνέχιση των κινητοποιήσεων από τους εργαζόμενους των δήμων και των περιφερειών. Τόσο για την αποτροπή της αντεργατικής λαίλαπας, όσο και της υποβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών από την τοπική αυτοδιοίκηση, απαιτείται αγώνας διαρκείας, ανεξάρτητος και πέρα από τις λογικές ενσωμάτωσης και ήττας των συνδικαλιστικών ηγεσιών.
