ΜΑΚΗΣ ΖΕΡΒΑΣ
Η εκλογολογία έχει φουντώσει το τελευταίο διάστημα και κάποιοι θα αναρωτώνται πως θα είναι δυνατόν το ΠΑΣΟΚ να προκηρύξει εκλογές έχοντας πάρει τέτοια οικονομικά και κοινωνικά μέτρα. Μα αυτό λένε θα οδηγήσει σε πλήρη κατάρρευση του. Κι όμως, οι δυνάμεις του κυβερνώντος κόμματος δεν φαίνεται να το έχουν εγκαταλείψει τόσο πολύ.
Αυτό φαίνεται και από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που δίνουν στο ΠΑΣΟΚ πάνω από 40% (όσο και αν αυτό είναι μαγειρεμένοŸ) αλλά και δύο από τις σημαντικότερες εκλογικές αναμετρήσεις που έγιναν το περασμένο διάστημα: τις εκλογές στους φοιτητές και στο ΤΕΕ.
Αυτό φαίνεται και από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που δίνουν στο ΠΑΣΟΚ πάνω από 40% (όσο και αν αυτό είναι μαγειρεμένοŸ) αλλά και δύο από τις σημαντικότερες εκλογικές αναμετρήσεις που έγιναν το περασμένο διάστημα: τις εκλογές στους φοιτητές και στο ΤΕΕ.
Τι παρατηρούμε λοιπόν τις επτά τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις στους φοιτητές; Μία σταθερή πτώση της ΔΑΠ από 41,5% το 2004 στο 37,5% το 2009 και μία σημαντικότερη πτώση της τάξης του 2,6% το 2010 ώστε να φτάσει το 34,9%. Η ΔΑΠ, λόγω της φθοράς της ΝΔ, δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί την αποδέσμευσή της από κυβερνητικές επιλογές μια και το κόμμα της δεν είναι πλέον στην εξουσία.
Πάντως ΔΑΠ ψηφίζουν ακόμη και σήμερα περισσότεροι από 1 στους 3 φοιτητές και γενικά αυτοί οι ψήφοι θα βρεθούν και σε μελλοντικές επαγγελματικές και πολιτικές εκλογικές αναμετρήσεις. Η ΠΑΣΠ δείχνει μία σταθερή άνοδο από 24% το 2004 σε 28,3% το 2009 και μια πιο σημαντική το 2010 φτάνονταςτο 30,9%. Η άνοδος αυτή είναι 2,6%, ακριβώς το ποσοστό που χάνει η ΔΑΠ. Φαίνεται καθαρά ότι παρότι το ΠΑΣΟΚ εξαγγέλλει τόσο τραγικά οικονομικά μέτρα, το ποσοστό του αυξάνει! Η ΠΚΣ παραμένει σταθερή στο 15% με απόκλιση περίπου 1% εδώ και 7 χρόνια και φαίνεται καθαρά ότι δεν καταφέρνει να απορροφήσει τη δυσαρέσκεια της οικονομικής πολιτικής ακόμα και σε ένα από τα πιο δυναμικά τμήματα της κοινωνίας που είναι οι φοιτητές. Η ΕΑΑΚ έχει μία πολύ αργή άνοδο (με κάποιες μειώσεις) από 8,2% στο 9,6% φέτος, η δε άνοδος την τελευταία χρονιά είναι περίπου 0,5%. Αυτό δείχνει ότι οι απόψεις της κερδίζουν έδαφος, αλλά με υπερβολικά αργό ρυθμό χωρίς να καταφέρει να καρπωθεί μαζικά τη δυσαρέσκεια. Τέλος η Αριστερή Ενότητα βρίσκεται με κάποιες παλινδρομήσεις γύρω το 5%.
Οι εκλογές στο ΤΕΕ γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια. Το ποσοστό της ΠΑΣΚ αυξάνεται κατά 30% και περνά από το 22,5% το 2006 (χρονιά που το ΠΑΣΟΚ ήταν αντιπολίτευση) στο 29,5% το 2010, χρονιά που το ΠΑΣΟΚ είναι κυβέρνηση και παίρνει τα σκληρότερα οικονομικά μέτρα της ελληνικής ιστορίας!
Η δεξιά ΔΚΜ περνά από το 25,1% στο 20,5% το ίδιο διάστημα, αν και στην περίπτωση αυτή μία πολυδιάσπαση του χώρου δεν μας αφήνει να παρουσιάσουμε πολύ σαφή αποτελέσματα. Η ΔΠΚΜ έχει μία μικρή άνοδο (από 5,4% σε 5,7%), ενώ η Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση (με διάφορες συνεργασίες) ανεβαίνει από το 2,1% στο 2,9%. Η άνοδος είναι της τάξης του 30%, αλλά το ποσοστό αρκετά χαμηλό. Και εκεί όμως η πολυδιάσπαση της Αριστεράς δεν βοηθά την κατάσταση. Επίσης, να σημειωθεί ότι οι ψήφοι των ΕΑΑΚ, ειδικά στις πολυτεχνικές σχολές της χώρας που έχουν γενικά υψηλά ποσοστά, δεν ξαναβρίσκονται σε αριστερούς σχηματισμούς στο ΤΕΕ. Ένα ποσοστό των φοιτητών γίνεται σαφώς πιο συντηρητικό με την είσοδο στον επαγγελματικό χώρο.
Το ΠΑΣΟΚ αυξάνει λοιπόν σταθερά τις δυνάμεις του τα τελευταία χρόνια σε βάρος της Δεξιάς. Αυτό όμως δεν αντιστοιχεί σε μία αριστερή μετατόπιση τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ εδώ και πολλά χρόνια έχει παραπλήσια πολιτική με τη ΝΔ. Η μετατόπιση αυτή πρέπει να ερμηνευτεί ως προσκόλληση στο κόμμα της εξουσίας παρά ως ιδεολογική μετατόπιση και στο άμεσο μέλλον οι ψήφοι αυτοί μπορούνε κάλλιστα να ξαναπάνε Δεξιά, εκεί που ανήκουν ιδεολογικά.
Κι η Αριστερά; Έχει σαφώς μία αύξηση στα ποσοστά της, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα αντίστοιχη αύξηση στις ψήφους μια και γενικά η αποχή όλο και αυξάνει. Η αύξηση αυτή όμως είναι γενικά μικρή και δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες. Είναι φυσικά γεγονός ότι οι εκλογές των μηχανικών και των φοιτητών έγιναν σε μία φάση που η κοινωνία ήταν ακόμα παγωμένη και δεν πρόλαβε να συνειδητοποιήσει και κυρίως να ζήσει το εύρος των αλλαγών. Επίσης το ΠΑΣΟΚ κέρδισε την εξουσία πριν από μόλις μερικούς μήνες, οπότε οι ψηφοφόροι του δεν έχασαν την εμπιστοσύνη τους σε αυτό τόσο γρήγορα. Επικρατεί μία γενική γκρίνια από τα τελευταία μέτρα, όμως οι αυταπάτες χιλιάδων κατοίκων αυτής της χώρας έχουν μετατραπεί σε κυριολεκτικό μαζοχισμό υποστήριξης του κυβερνώντος κόμματος. Είναι φανερό ότι η Αριστερά έχει ακόμα πολύ δρόμο για να κερδίσει την (εκλογική τουλάχιστον) εμπιστοσύνη ευρύτερων μαζών και να αποτελέσει επικίνδυνο αντίπαλο για το σύστημα. Η πολυδιάσπασή της είναι επίσης ένα πολύ σοβαρό εμπόδιο και παρότι σε διάφορα βασικά θέματα υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες μεταξύ των διαφόρων αριστερών παρατάξεων, η ενότητα σε πολλές δράσης πάλης είναι περισσότερο αναγκαία σήμερα από ποτέ άλλοτε.
